Kan het niet laten...

Ik heb jarenlang met straatkatten gewerkt en heel wat laten afmaken om te voorkomen dat ze door de buurt werden doodgestenigd. Ik heb talloze kittens uit bomen geplukt, van straat gehaald en uit de vuilnis gevist omdat iedereen graag zo'n gratis snoezig kitten wilt hebben, maar er na een paar weken beu aan is. Katten hebben geen waarde want ze zijn gratis.
Waarom hebben ze geen waarde? Omdat het merendeel van de landen uitpuilt van de katten omdat eigenaars tegen castratie zijn (of tegen de kosten of de moeite ervan)
Asiels zitten propvol, buurten worden geterroriseerd door straatkatten die door de een worden gevoerd en door de ander met stokken worden geslagen en gratis kittens worden vrolijk uitgedeeld aan mensen die er slechts een paar weken de lol van inzien en dan het kitten ergens dumpen.

Je kent toch de landen waar schurftige honden op straat creperen omdat er meer rondlopen dan gewenst? Absoluut beter dan wanneer het aantal teruggebracht zou worden door het castreren van die arme honden Niet dus...

En dan dus de hengsten.
Paarden zijn er ook teveel. Gezien ik op zoek ben naar eentje pluis ik advertenties na, Een groot deel van de advertenties bestaat uit onverkoopbare beesten vanwege leeftijd, gebreken en uit omverkoopbare hengsten.
De mensen die hun paard persé hengst willen houden, komen voor problemen te staan als ze het beest niet meer kunnen houden. Er is nl geen markt voor. Niemand zit te wachten op een hengst zonder papieren die ze niet bij de merries kunnen houden en die geweigerd worden bij de meeste pensions. Omdat baasje zijn hengst hengst wilde houden omdat snijden zielig is, komt het beest uiteindelijk dus in de salami. Tja.
Nog even afgezien van de hengsten die hun dagen eenzaam doorbrengen omdat niemand ze in de wei bij zijn/haar paarden wilt hebben.
Bij ons achter hielden twee oude mannetjes een kudde van 1 hengst en een aantal merries. Maar de merries kregen veulens; hengsten en merries. Hengsten gingen vechten (en het ging er verrekte hard aan toe) en er ontstond inteeld... super...
De hengsten zijn uiteindelijk gecastreerd. Zelfs die twee oude eigenwijze boertjes zagen in dat dit niet ging en er was geen hond die hun hengsten wilden. Zelfs niet voor niets (op de slacht na dan)
Toegeven...hengsten castreren is niet natuurlijk. Maar paarden houden is in zijn geheel niet natuurlijk. Ook niet 24/7 buiten zonder ijzers. Er staat dan evengoed een hek omheen en zolang dat het geval is, zullen we concessies moeten doen.
En of een castratie dan het ergste is wat je een paard kan aandoen?
Mij lijkt eenzame opsluiting/transport Italie ter aanvulling van salamivoorraad/frustraties vanwege het niet mogen dekken terwijl de hormonen door het lijf gieren geen betere optie.
En nee... ik wil zelf ook absoluut geen hengst. Ik heb hier al twee merries, waarvan eentje absoluut niet gedekt mag worden door littekens van een eerdere mishandeling door paardenripper en we van die ander ook geen eindeloze papierloze veulens hoeven in een wereld met een overschot aan paarden.

Geef mijn portie maar aan fikkie
(samen met de ballen )

Sarcoiden gaan in de meeste gevallen niet weg. Ze kunnen een tijdlang rustig blijven, maar ook plots zeer agressief worden.
Om verspreiding tegen te gaan is vliegenbestrijding belangrijk. Vliegen zorgen nl voor verspreiding op de rest van het lichaam
Wegsnijden is over het algemeen geen beste optie. Eenmaal geopend, gaat de verspreiding des te sneller en komt het veelal agressiever terug.

Mijn oude toontje had een heleboel sarcoiden. Door zijn vorige eigenares was een grote een paar keer weggehaald, de laatste keer vlak voordat ik hem kreeg.
Hij kwam terug, groter en agressiever.
Met zalf behandeld, hij verdween en kwam zeer agressief terug. Uiteindelijk zo groot als een golfbal altijd open en bloedend. De andere sarcoiden werden ook agressief.
Ik heb nog overlegd met dr. Knottenbelt in Liverpool en de dierenarts. Knottenbeld vergeleek het met kanker en legde uit dat die ellendige open knol die ik zag, in zijn lijf dubbel zo groot was en dat de behandeling vergelijkbaar was met chemotherapie, langdurig en pijnlijk

Gezien toontje ook artrose had (ernstig) en slecht zag, heb ik gekozen voor inslapen.
Maar hij had veel sarcoiden, waarvan een paar redelijk agressief en eentje zeer agressief.
In andere gevallen is er vaak iets aan te doen, maar je er goed in verdiepen is wel een voorwaarde.

Hier meer info
http://www.sarcoids.co.uk/

jennet schreef op donderdag 15 april 2010, 0:07:


Neem haar mee naar buiten !!!! Richting Hulst of mie maan , km of 2 op onverhard en bosweg .Snorremans kan ook mee hoor

Klinkt toch goed. Ik denk dat dit heel vaak het probleem is bij heel veel producten die verkocht worden. Als het wetenschappelijk klinkt, verkoopt het ook beter.

Zo blijkt heel de hetse rond omega-3 ook zwaar overdreven. Blijkbaar heeft men in de medische wereld heel mooie resultaten geboekt met te vroeg geboren baby's en als men deze omega 3 toedient is dat heel bevorderlijk voor hun groei, maar omdat dit natuurlijk een zeer beperkte sector is, heeft men het op de markt gesmeten en iedereen eet nu toch boter en weet ik veel wat met omega-3. Dus de afzet is groter, zo ook de opbrengst, maar de wetenschap heeft helemaal nog niet aangetoond dat het voor volwassenen ook zo heilzaam is dan voor die prematuurtje.

Dus klinkt het goed, dan verkoopt het. En geen kat die die er naar kraait. Misschien de vraag eens stellen aan de fabricanten van equifyt? Eens luisteren naar wat zij hierover te zeggen hebben.

Groetjes

Anja Seijn schreef op donderdag 15 april 2010, 0:40:


Heaven , I'm in heaven , and my hart beats so...................

Karen Koomans schreef op donderdag 15 april 2010, 1:06:


Kan me voorstellen dat stress veel meer impact heeft dan dat wij denken, zowel voor ons als voor onze paarden. Boeiend artikel, trouwens.
Zie je trouwens ook bij heel veel sportpaarden, die nogal vroeg het loodje leggen o.w.v. koliek.

Karen, zoveel was er niet te filmen geweest hoor. Veel verder dan die filmpjes ben ik niet gekomen wat clickeren betreft (ben me nu druk aan het inlezen in het boek van Inge Teblick voor meer oefeningen). Ik heb het gewoon een beetje op gevoel gedaan tot nu toe, ook wat grondwerk a la Parelli en Voest en elke keer een stukje wandelen (ook al heeeel spannend voor haar). En ik heb haar een aantal keer weggestuurd als ze dreigend op me af kwam en dat heeft denk ik ook veel goeds gedaan. Ze weet nu mijn grenzen en ze weet dat ik haar niks aandoe en dat is kennelijk al genoeg.