Anja Seijn schreef op donderdag 22 april 2010, 11:09:
> Cindy Helms schreef op donderdag 22 april 2010, 10:34:
>
>> Even iets helemaal anders maar ook niet onbelangrijk. Deze zaterdag
> Ik zie wel een super geconcentreerde Cindy en een vreselijk zijn best
> doende Enno, maar wat jij met Rock hebt ... jeetje Cindy, ik kan het niet
> op papier uitleggen ... snap je wat ik zeggen wil? Ik zag het al bij Pien,
> heb het ook tegen haar gezegd "jeetje wat een team, wat een eenheid!"
Ik snap sinds kort nog maar heel goed wat je wil zeggen, want ik ervaar alsmaar meer een magisch gevoel als ik met Amaroc aan het werk ben. Met Enno inderdaad nog niet omdat die eerst nog tot zichzelf moet komen, rust moet vinden, demonen achter zich moet laten. Komt wel goed en nu zeker omdat ik zelf bepaalde beslissingen heb genomen in mijn hoofd.
Moet iets bekennen, denk niet dat ik het hier al had vermeld, vorige week lekker bezig met Amaroc ... tja waarom niet dacht ik ... Bareback pad erop (de zadelloze voorhistorie heb ik hier ooit al in het verleden neergepend) ... moest ik er nog opgeraken ... man man je ziet hem dan helemaal in zijn startblokken klaar gaan staan voor een rodeorit ....
Zottin! ... maar het is Cindy ... ze zal het wel niet kwaad bedoelen dus ik houd me toch maar even in. Ik houd me dan ook wel even van de domme natuurlijk. En hupla ... lekker in stap netjes ontspannen, schouderbinnen, travers, van hand veranderen, voltes, ... ZUCHT!
We komen samen van ver, maar magisch wat we nu samen ervaren. Dus Ennootje dat komt ook nog wel ... hopenlijk niet pas na 6j natuurlijk. Maar als dat zo is, dan is dat zo. As long as it takes. Iedereen ervaart dit ooit op een gegeven punt hoor.
Warboel
