e m kraak schreef op donderdag 22 april 2010, 16:42:
> Bij trainen denk ik meer aan de gymnastiekmeesters en aan dat vak op
> school heb ik altijd al een pesthekel gehad

ik niet, ik was er zelfs goed in,
zolang het fun om te doen is, gaat het in ontspanning
van zodra kompetitie de kop opsteekt
komt de spanning en het tandengeknars
dan haak ik af,
of nee, ik vermijd het gewoon
bij paarden is het net zo
je kan dressuurkunstjes gebruiken om je kommunikatie op punt te stellen
maar wat gymnasticeren betreft, is terreinrijden een veel beter instrument
want dan krijg je pas echt "form follows function"
het lichaam (van paard én ruiter) doet wat het doel vereist
dat gaat on-voor-bedacht, intuitief
verlies je de intuitie door angst of leidings-d(w)(r)ang
dan komt de verkramping
alleen is alles hier zo hotferdomde plàt !
waar blijven die heerlijke glooiingen ?