als je wilt heb ik nog wel een nr voor je van een NB-smid bij mij in de buurt (Herentals bedoel ik dan, niet Heffen). hij komt wel tot bij jullie indien mogelijk, maar dat kost je wat aan km's natuurlijk...

eddy DRUPPEL schreef op maandag 26 april 2010, 13:34:


Dat bedoel ik.

Ik ga even reclame maken voor mijn zussie met haar hengst Pablo.
Erg goed gedaan, hij was lekker vrij aan het bewegen , tot tegen stelling van de vele andere paarden.
het werken met de neckrope ging goed, mooi om tezien dat de ontspanning en zij gangen soepel en moeiteloos gedaan werden. Pablo heeft veel expressie , en kan zich lekker uiten
, maar ook goed geconcentreed .
zowel het grondwerk en rijden
Ik vond het indrukwekkend .

GOED DEDAAN JOSIEN!!!!!!


groetjes Trudy

van lennep schreef op maandag 26 april 2010, 12:18:


Jazeker! Een van de redenen waarom ik geen pensionpaarden meer wil. Ik word doodziek van dat gesleep van mensen met paarden. Ik ken paarden die daar heel erg veel last van hebben (stress, vermageren).

Hoe weet Namkje nou waar ze thuishoort? Zo staat ze hier, zo daar, zo weer hier. Jij weet dat ze nu voor de rest van haar leven bij deze paarden mag blijven (toch?). Zij heeft er geen idee van.
Voordat ze dat weer vertrouwd en weer rust heeft, haar plek in de huidige kudde weer goed gevonden heeft, dat kan echt wel even duren. Bij het ene paard langer dan bij het andere.

Het zijn net mensen .

Suzanne Graauw schreef op maandag 26 april 2010, 13:06:


Den Dikke en de Dunne

marjolijn schreef :
>Ik word doodziek van dat gesleep van mensen met paarden. Ik ken paarden die

Sommige paarden wennen gelijk, anderen hebben daar echt veel tijd voor nodig.
Ons nieuwste pensionpaard Rana liep binnen een week al in de kudde (van 14 paarden) en dat gaat vanaf het allereerste begin perfect. Amber en Moira daarentegen, twee van onze eigen paarden, hebben letterlijk máánden nodig gehad voor ze zich overgaven aan ons en hun nieuwe plek. In die tijd liep Quiberon die gelijk met hen gekomen was al lang en breed lol te maken in de mannnengroep.

Dus dat is voor elk paard heel persoonlijk en het komt heus wel goed al kun je dat van te voren niet zeggen.

Groet, Pien

marjolijn schreef op maandag 26 april 2010, 14:03:

Oke , maar moet je je er dan maar gewoon bij neerleggen dat een paard het niet leuk vind om ergens heen te gaan?
Of valt dit te trainen?
Hoe dan? Gewoon doen?of haar nu de rust gunnen , en gewoon af te wachten tot ze weer ''thuis'' is , geestelijk wel te verstaan?

Het is niet paards , dat verhuis , maar zou dat inhouden dat ik bv niet meer met haar ergens naar toe zou mogen gaan rijden in de trailer?
Ik weet niet of ik dat wel zo leuk vind eigenlijk...
En waar houdt het dan op?
Ik ben de grens al over , omdat ze bereden wordt , uberhaupt , omdat ik ze heb gekocht.

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 26 april 2010, 14:20:


Nou als we enno alleen op de trailer zetten, of Rock alleen ... dan kunnen we gaan en staan met die paarden waar we waar willen. Als we beiden paarden meenemen op verplaatsing, gedurende meerdere dagen en er zijn meerdere paarden in het nabije zicht (aanpalende weide zelfs), gaat Enno echt over het rooie als Rock weggaat of als hijzelf vandaar uit weer in een andere paddock moet. Dat is een stukje onzekerheid van hem en dan mag je als mens hem gaan gerust stellen, maar laat hem weer even 'alleen' en de bal gaat weer aan het rollen. Het houdt niet op zolang hij Amaroc (zelfs al is hij nog in het zicht) noch ons hij hem in de buurt heeft. Amaroc kan op een slechte dag gaan weven als een gek, maar meestal beseft hij dat dit verspilde energie is en dat we altijd weer terug komen. Jammer genoeg
Voor beiden heb ik ondertussen een tweede thuis gevonden (A Ma Zon terrein), maar ook daar gebeurdt net hetzelfde.

van lennep schreef op maandag 26 april 2010, 14:20:

Wie zegt dat ze het niet leuk vindt?


Precies. En daarna gewoon weer meenemen. Anders krijg je zo'n huismus die alles buiten het eigen poortje doodeng vindt.

Da's totaal wat anders dan enkele maanden uit logeren te sturen! Dat zou ik niet snel weer doen, maar uitjes: graag en veel. Krijgt ze alleen maar meer zelfvertrouwen van, zeker als de uitjes allemaal thuis eindigen.

Je ziet het te zwaar in!

Ans Jondral schreef op zondag 25 april 2010, 13:05:


Er zit een heel dikke laag zool die er af kan, allemaal oude laag. Je moet bij deze hoeven zeer zeker niet de hielen gaan verlagen zonder de toon ook te verlagen, kijk maar naar de kroonrand, het hoefbeen zal dan erg raar in de hoefcapsule zitten (achterover gekanteld). Door de oude laag van de zool weg te halen, kun je wel overal een flink stuk hoefwand weghalen en kom je op het goede model hoef.

Beter niet zelf gaan doen, maar deze hoeven zijn in 1 goede bekapping weer bijna helemaal mooi hoor!
--
Ilona

joop schreef op maandag 26 april 2010, 9:51:


Ik vind dit soort discussies erg populistisch en flauw.

Het kost geen enkele moeite de correlatie tussen skieën en gebroken ledematen wetenschappelijk significant aan te tonen, of de relatie tussen volleyballen en rugproblemen. Maar dat maakt blijkbaar allemaal niet uit want de toevallige maatschappelijke consensus is dat sporten gezond is.
Van hetzelfde is oneindig veel meer op te lepelen.

Het veiligste is alvast in je lijkkist te gaan liggen en er niet meer uitkomen voor het moment suprême daar is.


Voeren op z'n Grunnegs dan: iedere dag de helft
Duurt wel even voor ze niks meer krijgen maar het moet ook wennen he?