Vandaag maar weer eens een osteopaat over de vloer gehad.
(Vorige behandeling was 5 weken geleden.)
Haar rechterzijde zat opnieuw helemaal vast. Bekken, lenden, schoft en hals.
Haar linkerkant was wel beter dan vorige keer en haar lever ook. (Toch dat voer?)
Deze keer had ze wel al die blokkades weg gekregen, maar't zou geen 5 weken duren voordat ze weer vast zit. Omdat ze haar lenden heel gespannen houdt.
Daarom hebben we maar afgesproken dat ze binnen 3 weken terugkomt in de hoop het wat voor te zijn.
Wel zit ik nu met het dilemma wat ik er de volgende weken mee moet doen. Als ik haar gewoon zou werken en rijden zoals ik normaal doe, dan kan ze binnen 3 weken sowieso helemaal opnieuw beginnen. Dweilen met de kraan open.
We hebben nu afgesproken dat ik er nu alleszins 3 weken geen zadel zal opleggen. (Ik rijd haar de laatste maanden met het zadel van Charly omdat ik haar eigen zadels verkocht heb. De investering van een eigen nieuw zadel, durf ik eerlijk gezegd in deze omstandigheden niet doen.)
Maar zou ik haar dan beter helemaal niet rijden/werken of er wel zonder zadel op gaan zitten? En op één af andere manier zouden we die (spier)spanning in haar lenden weg moeten krijgen.
Alé, ik heb weer wat om over te zitten piekeren.

groetjes Ans

Zou het een idee zijn om te langeteugelen?
Ik weet het, het is een beetje de rage op het moment, maar als je wilt gymnastiseren zonder gewicht misschien wel een aanrader.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 8 mei 2010, 0:09:


Kan zijn Eddy. Respect is iets wat je moet verdienen en niet zult verkrijgen door mensen af te kraken. Verder ken jij mij net zomin en ik verdom het om m'n kostbare tijd aan jou te verbeuzelen door ruzie te maken op een openbaar forum.

Ok, voor deze ene keer laat ik me ook verleiden iets over dit gedoe te schrijven...

Ik denk best dat je wel eens heel duidelijk mag posten, ook als iemand dat je dat op het moment zelf niet in dank afneemt. Je zet iemand aan het denken, hopelijk, en iemand zal, evt. wat later, tot de conclusie komen dat wat je zei klopte, je gelijk had, en je uiteindelijk zelfs dankbaar zijn om je confronterende woorden. Da's naar niemand specifiek, maar ik vind wel dat zulke dingen moeten kunnen - tot op bepaalde hoogte.
Je mag ook best eens flink tegen iemand ingaan. Maar er moet wel enige nuance zijn. Daarbij moet je ook niet vergeten dat mensen die nieuw op dit forum komen vaak nog heel anders tegen dingen aankijken. Veel mensen moeten een omslag maken, praktisch gezien, maar ook 'in hun hoofd'. Da's heel belangrijk, en moet je niet onderschatten. Is het niet deels aan ons, om mensen hierbij te helpen? Ons is het immers ook al eens gelukt. (Klinkt wel ernstig zo, maar ach...)

De grens tussen confronterend posten en gewoon afraken en zorgen dat iemand zeker niet meer terugkomt (en zelfs misschien niet meer overtuigd raakt) is voor sommigen niet overal helder. Maar het is wel belangrijk niet direct allerlei vooroordelen te bevestigen.
Daarbij kunnen tegenover wat pittiger posten best eens wat genuanceerde, informerende, helpende posts staan, en die mis ik dan regelmatig.

Ook al is iemand 'in het echt' nog zo aardig en zou je de posts anders moeten lezen: op een openbaar forum moet je het nu eenmaal doen met geschreven tekst. Het is dan ook aan diegene die een bericht schrijft om ervoor te zorgen dat zijn of haar bericht duidelijk is, en niet heel anders gelezen kan worden.

En ok Eddy: helemaal persoonlijk tegen jou... Kun je constructiever posts plaatsen? Ik geloof best dat je een tof iemand bent, maar met jouw posts van de afgelopen tijd kom je niet zo gezellig over. Ik kan best tegen wat berichten die niet heel lieV van toon zijn, maar dit gaat erover, en ik ben niet de enige die dat vind.

Daarbij wil ik wel graag opmerken dat ik dit -over het algemeen- wél een fijn forum vind, maar het kent zeker zijn mindere momenten. Ik vrees dat dat overal op internet is, het is net de echte wereld maar het maakt het plezier er wel een stuk minder van...

Isabel van der Made schreef op zaterdag 8 mei 2010, 0:13:


Ja, dat zat ik ook te denken.
Maar ik ben niet echt goed in die dingen.
Ik heb daar weinig ervaring mee en ik kan dat niet gebruiken dat het ook echt nut heeft.
Ik kan haar bijvoorbeeld wel longeren met dubbel longe en haar wat overgangen laten maken. Maar om dat ook echt te gebruiken als training, kan ik niet. T'is eerder een veredelde soort van rondslingeren, alleen dan met 2 lijnen. (+ dat Pête eigenlijk niet op die lijnen reageert maar alleen doet wat ik haar via stemcommando vraag.)
En langeteugelen heb ik al helemaal geen kaas van gegeten.
Aan de hand durf ik haar ook wel eens werken, maar daar blijf ik omwille van dezelfde redenen ook mee steken. Speelkwartiertje, maar veel trainingskwaliteit heeft dat niet.
(Cru gezegd, het enige wat ik enigszins ken en kan om haar los te krijgen is rijden.)
Laten stilstaan lijkt mij dan ook weer geen goed idee. Ze blijft natuurlijk ook een paard met artrose. Zo'n dier zet je niet zomaar stil.
Moeilijk

En ik heb er eerlijk gezegd ook een beetje schrik van dat ze binnen 3 weken weer vast zit, ook al rijd ik haar niet. Want dan denk ik niet dat er nog veel opties overblijven. Blijkbaar is het echt wel een mogelijkeid dat er gewoon niks aan te doen is en ze zich blijft vastlopen.
De vorige osteopaat had het ook opgegeven. Nu gaan we proberen om haar gewoon frequenter te behandelen, maar erg gerust ben ik er niet in. Welk paard loopt zich nu vast op 5 weken?

Ans Jondral schreef op zaterdag 8 mei 2010, 0:31:


5 weken is voor ménsen met artrose al ruim genoeg om jezelf vast te lopen hoor...
Niet vervelend bedoeld overigens... Maar spierenkwesties kunnen vrij dynamisch zijn zeg maar, daar zit vrij snel verandering in. En dat kan dus zowel negatief als positief zijn.

Maria Delavega schreef op vrijdag 7 mei 2010, 21:03:


En zo is het! Dromen kunnen werkelijkheid worden! Doe maar en zie Zoveel die daar staan met knikkende knieen staan na de rit te smilen. Ik heb het echt gezien en vooral gevraagd maar ja ....ik ben een kletsmajoor. Dat is echt kei-leuk om te zien....smiling faces! Dat zegt toch wat? Hopelijk snel een film van zowel Anja en ook mij. In het bos! Na een rit of training paard denk je ...watte.....moi???? YEP! En ik ben ECHT een schijterd(bangerik)

Maar Ans toch.
Ik weet dat je alles zou willen voor je paard.
Zeggen dat je het niet kan, omdat je het niet kent....
Probeer het dan wel te kunnen. Neem les ofzo.
Waarom zou je het niet kunnen?
Ik loop altijd tegen dezelfde muur aan met jou. En ik denk dat ik je wel snap hoor.
Maar ik ga hier niet pseudo-slim tegen je doen.
Als je het zelf een idee vindt, probeer dat dan ook te verwezenlijken.

Helpt het als ik zeg dat ik mijn eigen paard ook had opgegeven, om heel andere redenen, maar dat we toch weer op het goede spoor zitten? En dat is begonnen met langeteugelen en de DVD van Piet Bakker.

Het lijkt me nog steeds niet reacties te geven op foto's...

Enig idee, Ilona (of Frans)?