Haha, maak je niet druk zou ik willen zeggen .

Conclusie van de boekenvraag ... het boek had een andere titel moeten hebben. Punt.

Ik ben het met alleen eens, zonder het boek te kennen, wat ik begrepen heb is het niet een boek dat de huidige titel mag dragen.

Inderdaad sowieso is natuurlijk houden in een stal al heel raar.

Maar Nick, ik weet dat jij op diverse forums mensen probeert te overtuigen van het "anders" of beter "paardvriendelijker" denken; je weet dan toch zelf hoe moeilijk dat dit is. En dan niet bij die mensen die al twijfelen, maar echt bij die mensen die een paard als een gebruiksvoorwerp zien, een object misschien wel. Die het dier dik ingepakt in een glazen kastje hebben staan met ernaast een kast vol poeders en smeersels zgn. voor de gezondheid van het dier.

Ga die mensen al eens vertellen dat iedere dag de hoeven invetten slecht is en dat het veel beter zou zijn als het dier gewoon eens door de modder zou lopen. Zie je ze al denken ... modder ?!!! op hun paard?!! dan wordt hij vies, dan krijgt hij mok, dan .... oh jee ze slaan echt op tilt.

Daarom pak ik het altijd wat nuchterder aan. Ga gewoon met Isabella een plaatselijk dressuurconcours op, met hoefschoenen aan, en je hebt direct een hele hoop belangstellenden om je heen staan. Schoenen bekijken, schoenen uit, laten lopen, enz.

Maar om terug te komen op die boekenvraag. Oke stel de titel was anders, zou het dan toch niet een goed boek zijn als overgangsfase van die mensen met een plaat voor hun harsus? Je kunt wel ineens een boek uitbrengen als deze site, maar dan leggen veel van dat soort mensen het boek al weg. Dat is niets voor hun, ze willen wel wedstrijden blijven rijden ... snap je waar ik heen wil. Het is de combineren, maar het duurt even voordat ze dat zelf ook nodig hebben. Dat is ook wat Inge denk ik bedoelde met halfweg boeken.

Nog even die paardenbeurs in Nieuwegein, de NH show waar wat PN-ers hier een demo gaven met hun paarden. Op het laatst helemaal los. Er zaten heel wat zeer verbaasde mensen te kijken. Dat konden zij nooit, nee daarvoor was hun paard niet geschikt. Maw, dat was een stapje te ver voor die mensen. Die hebben nu geeneens een echte band met het paard, laat staan dat ze het los zouden laten; hij luistert al niet met halster!!

Begrijp je een beetje wat ik bedoel met dit epistel?

Overigens ik zit al weer veel te lang te mailen. Ga nu mennen met mijn paardje (nog altijd wel met bit overigens).

Groeten,
Ingrid

Idunn schreef op woensdag, 12 januari 2005, 15:07:

Ik heb wat problemen met mijn mail, maar als het goed is heb je al wat foto's ontvangen. Ik zal die van dat hoefbeen even moeten opzoeken. Ik heb zoveel informatie ooit verzameld (nog zonder internet, uit blaadjes e.d) dat ik even moet zoeken, maar ga nu eerst even met mijn eigen paardje bezig zijn .

Ik zal Frans de foto's ook mailen. Heb het idee dat hij hier niet echt meeleest op dit moment.

Groeten,
Ingrid

marjolijn schreef op woensdag, 12 januari 2005, 12:51:


"Luchtleggen" heet dat. De SMID doet/deed dat ook in combinatie met beslag.

Eerlijk gezegd kan ik de redenatie dat je er zo spanning vanaf haalt niet volgen.
Spanning wordt net goed opgebouwd en overgedragen vanuit andere delen.
Het werkelijke probleem is nmm anders: door een dergelijke hoefscheur ontstaat door beweging alsmaar weer frictie, wat dan weer de scheur in stand houdt. Om een genezing te initiëren zou je dus vooral fixatie willen.

Maar eerlijk gezegd zie ik aan deze hoef foto ook niet erg het natuurlijk bekappen af (kan natuurlijk aan de foto liggen).
De natuurlijk-bekappen-logische weg om spanning van de hoefwand te halen is een mustangroll perfect bij te houden. Daar heb je dus minstens een jaar werk aan. MOET je ZELF doen, tenzij je rijk genoeg bent je smid 2x wekelijks te laten komen opdraven.

Dan blijft over het probleem van de fixatie. Voor ik daar zelf op in ga zou ik eigenlijk Frans zijn mening ook wel eens willen horen (want we hebben over dit onderwerp ook nog een nooit afgemaakte prive-mail draad waarin hij mij bestrijdt dat voor fixatie-gevallen therapeutisch beslag nodig kan zijn, maar niet met een andere oplossing komt )


Als al, dan lukt dat alleen met speciaal therapeutisch maatbeslag met extra lippen enzo. De ellende is dat je meteen de rest van de hoefmechanismen daarmee grondig vernielt.


Glasvezel en urethaanlijmen zijn ook erorm sterk (de zwakke schakel is eerder het hechtingsmateriaal "hoorn"). Waar ik meer geïnteresseerd in ben is wat dan als mechanisch model (kraanframeconstructie? kruismat?) de meest optimale manier van fixeren is.
Ik weet het ook niet - wil graag bijleren. Dit soort problemen overstijgt natuurlijk wel totaal het spectrum van "standaard natuurlijk bekappen"-hoefonderhoud.


Groeten, Egon

Zo’n discussie als over het boek ‘Natuurlijk Paardenhouden, de praktijk van Natural Horsemanship’ van Jo Bird, leidt onvermijdelijk weer naar de basisvraag: wat is nu eigenlijk Natural Horsemanship?

Ten eerste wat het boek zelf betreft: ik heb het wel gelezen en ben er helemaal niet zo negatief over. In de hoop dat nu niet weer mensen in de gordijnen vliegen door mijn uitspraak: ik zit al m’n hele, lange leven in de paarden van ‘klassiek’ tot ‘natural’ en lees desondanks alles wat los en vast is. Vanuit mijn kennis en belezenheid vind ik het dus wel meevallen. De beste leermeester(es) is natuurlijk je paard zelf, maar meningen, opvattingen en ideeën van anderen zijn ook de moeite waard. Al was ’t maar om je eigen grijze cellen aan het werk te zetten en vooral je eigen theorieën te toetsen aan die van anderen. In het bedoelde boek staat een aardige dwarsdoorsnede van hoe een ‘amateur’ ( in de goede zin des woords!) goed met zijn of haar paard kan omgaan en het dier kan verzorgen. Okay, er staat ook iets over stallen, ijzers en dekens in maar so what? Is dat bepalend voor natural horsemanship? Niet naar mijn opvatting!

Het boek geeft wat mij betreft alvast een aardige opzet naar ‘anders omgaan en verzorgen’ van je paard en iemand die dit boek leest en tot zekere hoogte serieus wil nemen, is alvast beter bezig dan iemand die helemaal niks leest of wil weten of, erger nog zich neerlegt bij de gangbare opvattingen – zonder er verder over na te denken! En, het spijt me om dat te zeggen, ik vind de starheid van opvatting of dat nu hier is op dit forum ( het is alleen maar goed zonder stal, deken, bit of ijzer) nét zo storend als de opvattingen in de traditionele paardenwereld.
Iedereen kent wel de uitspraak dat je met paarden nooit uitgeleerd bent, en daarbij komt nog dat een aantal ‘zekerheden’ wellicht helemaal geen zekerheden zijn en dat je als mens altijd met blijven opstaan voor andere gedachten.

Als Iebie’s oordeel over dit boek gevestigd wordt op het feit dat de inhoud ervan niet klopt omdat ze toevallig op dit forum of deze site leest dat het anders moet, en het ‘dus’ daarom niet okay is wat hier geschreven werd, dan vind ik dat persoonlijk niet akkoord. Bovendien vraag ik me af hoe iemand die pas twee maanden een pony heeft, dan al zo ver is dat er afgewogen en goed-doorgedachte kritiek kan komen. (Ik zeg dat niet om te ‘katten’ hoor, ik wil niemand boos maken J)…

Ik kan me deels wel aansluiten bij het commentaar van Inge Terblick: wij zijn maar mensen en in ALLES wat we doen, zijn we – als het tenminste goed is – voor eeuwig slechts half-weg.. en daarbij moeten we ons dan ook nog eens realiseren dat ieder paard een individu is dat niet in een standaard hokje past.

Natuurlijk is het jammer als een boek je tegenvalt omdat je er wellicht andere zaken in had willen vinden. Maar zo is het leven: we leren allemaal van ervaringen, fouten, ervaringen en nóg eens fouten..! En hopelijk vinden we dan ooit iets goeds.

Marianne

e m kraak schreef op woensdag, 12 januari 2005, 15:57:


Vooropgesteld ik heb mijn twijfels of een scheur die vanuit de kroonrand naar beneden groeit wel te verhelpen is. Fixatie is zoals Egon zegt de beste oplossing. Ik kan het aan de foto niet goed zien maar als de scheur aan de voorkant zit kun je wel hoefijzers gebruiken. Aan de zijkant zal een hoefijzer het hoefmechanisme te veel belemmeren.
Andere goede oplossingen zijn:
Aan weerszijden van de scheur een gaatje schuin naar de scheur toe boren en er een hoefnagel inslaan die er aan de andere kant van de scheur weer uitkomt. De nagel goed omhalen en aantrekken. Bij zo een grote scheur als op de foto denk ik wel 2 a 3 nagels te gebruiken.
Ipv nagels kun je ook met ijzerdraad de beide delen naar elkaar toe trekken. En het geheel met polyesther fixeren. Polyesther hecht goed op een ruw gemaakt oppervlak van de hoef.
Groet
Hans

Havank schreef op woensdag, 12 januari 2005, 16:24:


Vastzetten met hoefnagels?? Zelfs een gewoon ijzer aan een gewoon hoef blijft geen twee maand vastzitten met twee keer zoveel nagels..
Door het hoefmechanisme, zeker in een gescheurde hoef die nog breder beweegt, komen die er volgens mij zo weer uit. En gezien een ontsteking zeker te vermijden is zou ik de hoef in de buurt van de scheur niet perforeren met hoefnagels.
Als het probleem echt vanuit de hoornrand ontstaat is het volgens mij alleen daar op te lossen. Dat zal een dierenarts moeten doen dus.

Ooh, ik mag hier geen gewoonte van maken, hoor, twéé keer op één dag komen kijken .

Nick Altena schreef op woensdag, 12 januari 2005, 14:57:


Sorry als je je aangevallen voelde, want dat is echt niet mijn bedoeling - 't was een algemene reactie, echtigentechtig .


Nee hoor, - ik ben er zelf niet genoeg uit wat "natuurlijk" is om daar nu al grenzen bij af te bakenen . Ik weet nog te weinig.


Ja, dat komt, denk ik, omdat je een boek in z'n geheel weggooit omdat er de woorden "stal", "deken" en "ijzers" in voorkomen. Zou dat niet kunnen?
Ik denk dat Iebie veel kan lezen in dat boek, waar ze over kan nadenken. En alsnog besluiten om het anders te doen; maar het zal tenminste een geinformeerde keuze zijn met argumenten pro en contra. Toch?


Kom nou Niek - het gebeurt al, hoor... In het Belgische VLP-blad werd nog niet zolang geleden ineens het woord "horsemanship" gebruikt toen ze het hadden over het feit dat er meer fairplay naar de paarden moest zijn op wedstrijden. En Voest bij Bartels, wat doet die daar, denk je? En PNH in Frankrijk, als nieuwe norm voor instructeurs (wordt overigens al bijgevijld, geloof ik ). En Tteam en imprinting-experimenten op de Palmfokkerij, en Ray Hunt die daar uitgenodigd werd? Jawel, er beweegt wel wat... Door mensen die naar buiten komen, hun nek uitsteken, niet in hun eigen wereldje blijven zitten.


Maar daar gaat het juist om, Niek. Het is *voor jou* een verkeerd beeld. Maar de auteur, die is, en daar ben ik heel erg van overtuigd (ervaringsdeskundig tegenwoordig ;-p ) heel oprecht geweest. Die heeft hart en ziel en overtuiging neergepend om de paardenwereld een beetje beter te maken. Effe snel rijk ervan worden of zo, neuh, niet echt denk ik.


Niet ongelukkig worden, Niek, daar lig ik wakker van, dan doe je die twee blije mensen van vanochtend teniet .


Neem alle tijd - de voorintekening loopt nog tot 10 februari. En daarna ligt het vast nog tien jaar hier thuis opgestapeld .

met vriendelijke groeten,
Inge

ElkeW schreef op woensdag, 12 januari 2005, 16:36:


De scheur vastzetten met hoefnagels, heb je er ervaring mee? Ik wel. Net zo als met ijzerdraad en polyesther. Het is echt de beste oplossing. Als je het doet zoals het hoort hoef je niet bang te zijn voor een ontsteking.
Je kunt deze fixatie van geen kanten vergelijken met een hoefijzer dat met nagels is vastgezet. Maar zoals ik al zei: een scheur die vanuit de kroonrand ontstaat is zeer waarschijnlijk niet te verhelpen.
Groet
Hans

Havank schreef op woensdag, 12 januari 2005, 16:24:


Yep, t is een (veel voorkomend) probleem, vooral bij die grote zware paarden. Toch heb ik nooit ergens een diagnose gelezen dat het ongeneesbaar zou zijn, zolang er geen weefselnecrose o.i.d. is opgetreden waardoor er geen nieuw hoorn wordt aangemaakt.


De grote ellende met ijzer-beslag is, dat het algauw meer vernielt dan wat anders.
Ik zal dat proberen te verduidelijken want in vorige post eigenlijk vergeten:

Cruciaal is in ieder geval het wegnemen van zoveel mogelijk drukspanningen - dat doe je door mustangroll perfect bij te houden waardoor er zo min mogelijk op de hoefwand gelopen wordt.
Volgt het eerste "beslagprobleem": dit is niet mogelijk, omdat het beslag in de weg zit!

Daar komt dan bij dat beslag (en dan ga ik nog uit van perfect koud aangelegd door een super-vakman) onherroepelijk het hoefmechanisme gigantisch hindert.


Klopt, in zoverre dat deze nageltruuk aldus ook in mijn trad. smidsboek staat.
Heb je het echter wel eens uitgeprobeerd?
Nmm lubbert het hoorn (er komen veel te grote krachten op die puntverbindingen) snel uit en daardoor werkt het niet, net zo min als het opschroeven van metalen plaatjes.
De vraag is daarbij of het bij fixatie door kunststofversteviging nog wel nodig of nuttig is extra te spijkeren.

Waar ik bij een geval als dit zelf meer aan denk in de zin van "therapeutsch beslag" is plaatselijk (over de scheur) een nylon inlay lijmen, die dan wel meegenomen kan worden met het bijhouden van de mustangroll.


Sorry, maar polesther is hard en breekt. Je hebt een wel sterke (trekkracht, niet drukkracht) lijm nodig met hoge viscositeit en soepelheidseigenschappen.


Waarom heet je hier nou ineens weer Havank? Lastig hoor

Groeten, Egon