ik weet niet of ik jullie nou moet feliciteren of juist mijzelf..
30 jaar ben ik voor gek verklaard..
Ik ben nu bijna 53 en toen op jullie website kwam werd ik tegelijkertyd blij en verdrietig tegelijk..
Ik had voor mjn vorige paarden zoveel meer dus kunnen doen..
Enigzins was ik al op de goede weg(geen bit en veel geduld,vooral meer met de dieren spielery,maar ze volgestopt met hapjes..>>biks ,slobber,,,heel veel..en toch ook na veel onkunde dekens opdoen....
T is wel tepaard gegaan met heel veel liefde>>>>????
Onkunde,,en onzekerheid>>>
Ik heb nooit de intentie gehad ,om ze te misbruiken..
Maar VERA werd zwaar hoefbevangen en ongeveer 9 mnd later ontdekte ik julie website....
Ik werd daar zekerder van ,en hoewel ik t b.v moeilijk vind zoals er gereageerd word op alternatieve wormenkuren (VERA is allergisch gewoon voor alle wormenkuren regulier)en ze is gek op knoflook,net als haar zoon..
Ze eten t zo uit de hand..
De geconcentreerde die verkocht word(voor luie mensen)vertrouw ik niet ..
Maar een paar teentjes als kuur 3x perjaar veroorzaakt echt geen bloedarmoede..
Dat is technisch ook absoluut onmogelijk..
Maar dit slipte erdoor..

Nogmaals bedankt voor de antichip en alle waardevolle informatie...
Groet Trudy

Mensen lezen te makkelijk over dingen heen...
Zoals ik begrijp van jou,doe jij niets met geweld..
Ik ook niet >>>>
De meeste mensen zijn dom en lezen alleen maar de eerste regel ,en die impliceert ,dat je met geweld"""""toch iets kan bereiken"""'
Ik zou hier toch even over denken..
Impliceer hier dus niet dat ik t je aanreken,wat je schrijft...!!
Maar t gros van de menschheid is dom>>>>

ik heb nog nooit meegemaakt,dat als iemand zn paard mishandelde,dat ie er iets uitkreeg,wat t doel was..
T Ging altyd fout..
Paarden werden of,doorverkocht of,,,,,eindigden bij de slager>>>>
Ik heb klootzakken van eigenaars meegemaakt,die t echt wel op moesten geven in the long run....
Ik sluit af met een mooi verhaal(want die zijn er ook)
Ik ben de 4e vrouwtje van Vera..
Ik had haar net 4 dagen ,en ik had gezegd tegen de vorige eigenarresse(waar ze haar voeten niet aangaf Ze was een ramp bij de hoefsmid..(belangrijk!!)
dat ze kon langskomen wanneer ze wilde..
Ze had vera verkocht i.v.m thuistoestanden..
Maar ze verkocht t paard van haar dochter t eerst en om dat meisje wilde ik laten zien ,dat haar grote liefde goed terecht was gekomen(troost???)
MAMS had nog een dressuurpaard waar kindlief beter mee kon scoren....
Ik heb een tydlang meedeleven gehad met haar,maar toen ik die moeder kende was ik blij,dat ik vera heb kunen behoeden...
Je kan niet alles??
Zo ""lastig """"vera was??? zon fantastisch eigenwijs dier is t nu,maar als ik haar voetjes bijvijl,hoef ik echt geen halster om te doen..
Voetje,en ik wijs naar voetje....Links rechts,achter rechts achterlinks..
Zij waardeert mijn aandacht op paardmanier en zeer charmant.
Mooi he groet trui

Trudy schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 1:52:


niet helemaal met je eens trudy
Er wordt uiteindelijk wel een doel berijkt, met een knal van een zweep zal een paard gaan lopen bijvoorbeeld...alleen is het niet op de manier die mij aanstaat...waar ik op tegen ben dus..


Uit eindelijk wel ja, na meestal een lange tijd zal ook het meest braaf ogende paard , in hun ogen in de mijne het meest uitgeleefde en alles voor zoete koek aannemende paard, laten blijken dat men verkeerd bezig is geweest...dan knapt het bommetje...maar dan trekt het paard meestal aan het kortste eindje....niet die sukkel die het veroorzaakt heeft..


Zeker mooi , ook ik heb een paard die door vele als moeilijk werdt omschreven, iets waar ik dus niks van terug zie nu.

Omdat ik begrijp dat je er toch een beetje over inzit hoe mensen dit lezen heb ik mijn tekst aangepast...
Zo beter?

Gr. Nick
met geduld, vertrouwen en
liefde bereikt men meer.