Mijn shetland pony ging ook kreupel lopen. Ik had inmiddels al een afspraak met de hoefsmid/natuurlijk bekapper, een man met veel ervaring. Die zei dat ze weliswaar gevoelig liep, maar niet hoefbevangen was. Ze vertoonde ook niet de typische achteruitleunende stand. Hij heeft haar bekapt. Op drie benen staan om bekapt te worden was blijkbaar geen probleem.
Twee dagen later was ze zo kreupel, dat ik de dierenarts erbij heb gehaald. Diagnose : hoefbevangenheid. Hij gaf Fenylbutazon. In mijn onwetendheid heb ik haar dat vijf dagen gegeven, tot ik op allerhande forums las wat een rommel dat is. Ben onmiddellijk ermee gestopt, en begonnen met magnesiumkuur. Slechts een week later loopt onze pony weer bijna normaal en maak ik er wandelingen van een tweetal kilometer mee, een week geleden liep ze nog geen vijf meter.
Was ze echt ooit hoefbevangen? De hoefsmid zegt nog steeds van niet, en ik begin ook wel aan de diagnose te twijfelen....

van lennep schreef op vrijdag 21 mei 2010, 9:00:


Ik heb gisteren nog staan kijken naar een kievit paartje, helemaal in de stress terwijl het land gemaaid werd. Even later duikt er een roofvogel neer, hups dat is kuiken één. En daarna nummer twee etc. Tuurlijk moet die roofvogel ook eten maar zodra het land wordt gemaaid en de kuikens het nest moeten verlaten (als ze dan nog leven), hebben ze geen kans meer.
Het is niet voor niets zo slecht gesteld met de weidevogelpopulatie hier . Nog een reden tégen de intensieve veehouderij (en tegen paardenhouders die hooi van de eerste snede kopen).

En als ik nou toch aan het mopperen ben....: ieder jaar weer maakt de gemeente mij gek met hun maaibeleid. Dat bermen maaien is "voor de verkeersveiligheid" (langs B-weggetjes hier door het Groninger land); er wordt niet gehooid. Ieder jaar weer komen ze hier maaien als de bermen net op hun mooist zijn (bloemenzee). Dag vlinders, dag vogels, dag bloemen....

Karen

Peter Donck schreef op vrijdag 21 mei 2010, 8:41:


Ik loop ,voor alle zekerheid, de weides af met Sam a/d lijn .Kom ik iets tegen dat zijn aandacht trekt (meestal fazant of Kievitsnest (soms is een pauwwijfje dat uitgebroken is ) Zet ik een Vijftal m² af met roodwit lint en stokjes . Loonwerker weet dan dat hij daar niet mag maaien .Die 2 baaltjes minder zullen het nu ook niet maken hé . Als het nest is uitgekomen maai ik die stukjes gewoon met de zeis en geef het gemaaide gras aan de paarden . Klein werkje .

Aafke schreef op vrijdag 21 mei 2010, 8:05:




Als je je hele kudde(tje) op hooi-regime hebt is er denk ik weinig aan de hand. Ik zie, bij mijn dieren, de frustratie heel hoog worden zodra ze zien dat een deel van hun maatjes op het lekkere gras loopt, maar zij zelf kunnen daar niet naartoe. Des te dichterbij het gras met de andere paarden erop (één schrikdraadhek ertussen is het meest dichtbij), des te groter de frustratie - bij mijn dieren.
Als die andere dieren van de buren zijn, dus geen deel uitmaken van de eigen kudde, dan valt de frustratie wel weer erg me denk ik. Daarmee heb ik geen ervaring.

Ik heb na een tijdje puzzelen nu overdag de hele kudde bij elkaar (incl. ezels en geiten is dat bij ons ) op een heel kort afgegraasde weide. Ze vermaken zich dan met sprietjes zoeken maar wat ze daadwerkelijk binnenkrijgen stelt erg weinig voor. Ze krijgen hooi en wat bermgras of takken bijgevoerd.

's Nachts mogen de paarden en geiten die daar prima tegen kunnen op de wei met hoger gras en dan staan de "suikerpatienten" zo, dat ze dat niet of nauwelijks in de gaten hebben. Eindelijk rust in de tent ....

Karen

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 21 mei 2010, 11:37:




Karen

Toen ik mijn pony kocht, was het arme beest een beetje verwaarloosd, kreeg verkeerde voeding, enzovoort. Hij had ook luizen. Sinds hij bij ons is en 24/7 met anderen buiten loopt, en de juiste voeding krijgt, is hij er wat betreft gezondheid op vooruit gegaan. Ik heb hem destijds twee keer behandeld met luizenpoeder van het merk Barrier (besteld op internet, kwam uit Engeland). Volstrekt onschadelijk voor dier en mens. Dit produkt mag onder andere gebruikt worden door bio-boeren omdat het geen chemische of schadelijke elementen bevat.
Pony goed ingewreven, op manen, staart en vacht. Dit een week later herhaald. Het poeder, in combinatie met zijn verbeterde leefomstandigheden, en ongetwijfeld zijn verhoogde weerstand, heeft ervoor gezorgd dat de luizen nooit meer zijn teruggekeerd. http://www.barrier-biotech.com/product.php?pid=LP

Ik ben niet Pien, maar heb helaas wel ervaringen met sarcoiden.
Bij de haf die ik had, zijn ze ook een aantal keer weggehaald.
Helaas kwamen ze iedere keer in verergerde vorm terug.
Uiteindelijk was geen enkele therapie meer mogelijk.

Ik zou iig je vriendin serieus nemen, want mijn ervaringen met weghalen zijn niet goed. Het zijn echt ondingen. Het is algemeen bekend dat ze graag terugkomen als er eenmaal aan gesneden is. Om die reden wordt zelfs een biotopsi vaak afgeraden.
Kijk anders eens op de site van prof. Knottenbelt in Liverpool. Die heeft een uitgebreidde studie gedaan naar sarcoiden.
Er staan heel veel info op over sarcoiden, hoe ze groeien en waarom ed.

Het zijn iig akelige ondingen.

Na het gedoe met het paard op proef, heb ik nu een paardje op het oog wat tot nu toe goed bevalt. Goed gemaniert, rustig, maar toch voorwaarts buiten, goed opgeleid etc. (heb er ook al een stuk mee door het veld gereden)
Eigenaresse, 63 jarige dame die op haar 50e is gaan rijden, doet academisch dressuur (BB) maar komt met dit paardje niet verder omdat de bouw van het beestje niet geschikt is voor het zwaardere dressuurwerk.
Volgende week wordt paardje waarschijnlijk gekeurd en als dat goed gaat, komt ze hierheen.
Een nadeel... paardje heeft ijzers.
Paard is 11 jaar en staat sinds 6 jaar op ijzers. Eigenaresse heeft daarvoor gekozen omdat het paard slechte hoeven had toen ze het kocht. (6 jaar geleden dus)
Nu wil ik dus geen ijzers. Lijkt me logisch.

Maar.... ik heb nog nachtmerries van het verwijderen van de ijzers van amber. Vanaf het moment dat daar de ijzers onderuit gingen, heb ik maandenlang met hoefproblemen geworsteld.(zoolkneuzing, zweer, overgevoeligheid etc etc) Dat heeft haar probleemlichaam destijds geen goed gedaan. Goed... ze had voorheen al rugproblemen, maar goed... ze ging hard achteruit toen ze daarna lang hoefproblemen had.
Pure pech... ik weet het. (bovendien waren haar ijzers te klein, wat ook zal hebben meegespeeld) Maar toch...

Daar komt ook nog bij dat ik deze zomer echt heel erg graag eindelijk wil rijden. Na tweeeneenhalf jaar modderen met zieke paarden (eerst haf en daarna amber) en niet de kans te hebben om eindelijk samen met echtgenoot en zijn paard het bos in te rijden, wil ik echt echt echt deze zomer nog door het bos struinen.
Misschien beetje egoistisch, maar ik wacht al zo lang en sil heeft ook echt beweging nodig. En dat gaat wat makkelijker als we samen eindelijk het bos in kunnen.
Ik wil dus eigenlijk niet ijzers eraf halen om vervolgens maanden te wachten tot ze weer goed loopt...

Maar hoe dan?
Is het een optie om eerst de ijzers achter te verwijderen en pas later voor, dat ze langzaam kan wennen?
Is het beter om meteen voor hoefschoenen te kijken (hoewel dus nog niet duidelijk is of ze die later nodig heeft)
Hoe kan ik dat het beste aanpakken, zonder dat ik weer een zomer voorbij moet laten gaan zonder te kunnen rijden?

Hier, in Kootwijkerbroek, gaan ze heel anders met de AID om.

Dank allemaal voor het snelle antwoorden! Ik heb contact gelegd met Mike van Dijk en hoop zsm een afspraak te kunnen maken.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 21 mei 2010, 12:04:


Achteraan normaal geen probleem . Indien ze zéér zwakke voeten heeft .ijzers vooraan eronder laten staan tot zomer en rijseizoen gedaan is! In najaar ijzers eraf en herfst,winter voorjaar voetjestraining .Behalve indien grote uitzondering zullen de voetproblemen dan al achter de rug zijn .Zorg er wel voor in die tussentijd dat ze mooi recht op haar voeten staat en dat ze fijn bekapt word . Als je blootsvoets buitengaat de eerste maand ,kies dan zorgvuldig je traject zodat je geen keienpaden tegenkomt

Hoi Pien, ik zal 'hoef bij stuk' houden!

Ik zal proberen foto's te maken, maar daarvoor moet ik haar toch weer even lastig vallen. Ik wil haar graag met rust laten, zodra ze een halster ziet of iemand die wat met haar wil, wordt ze angstig. Ze doet het allemaal keurig hoor, maar ik doe het alleen als het echt moet. In principe laat ik er het liefst nog dit weekend een ervaren bekapper naar kijken. Ze loopt niet kreupel of zo, laat niets merken, doet af en toe een leuk spurtje, maar ik weet dat dat niet alles zegt.....

Ik loop lekker bij haar rond in de wei, beetje onkruid steken enzo... dan komt ze leuk kijken, is heel nieuwsgierig, laat zich ook even aaien en knuffelen. Ik wil graag dat ze leert dat mensen op de wei niet altijd betekent dat ze iets moet.

Groetjes, Stephanie