Het hoofdstel van ons Pavke was stuk. We hebben geen reserve en haar met een touwhalster rijden gaat ons nog niet goed af dus daar stond ik. De volgende dag stelde manlief voor om haar oude hoofdstel (met bit) van onder het stof te halen en eens te kijken wat dat gaf... In zijn achterhoofd zat nog steeds een beetje de idee dat er erger dingen zijn dan bitgebruik.
Het resultaat? Een vervelend, ambetant, protesterend, gespannen paard... waar ik doodongelukkig vanaf ben gestapt. Manlief durfde nog denken dat ze misschien een slechte dag had.
Eergisteren wilden we gaan wandelen (hoofdstel nog steeds niet hersteld
).
Ik lekker met touwhalster op ons Nexorke en hij met bit op Pavke.
En tiens: had Pavke alweer een slechte dag???? Mijn man ondervond nu zelf dat er een wereld van verschil was. Toppunt was dat ze er zelfs even vandoor ging zonder aanleiding. Dit was echt al eeuwen geleden. En als je dacht dat ze met dat bit wél onmiddellijk gestopt kon worden... Mijn man zei achteraf niet veel maar heeft het hoofdstel terug mee naar huis genomen en ik denk niet dat het ooit nog van de zolder afkomt. Ik denk dat de discussie nu definitief gesloten is.
Hopelijk is het hoofdstel vandaag gerepareerd, en morgen kunnen we ons nieuw bestelde bitloze hoofdstel gaan afhalen.
En hier moet nu eigenlijk een leuke antibit quote...
Lena
Warboel
