Christel Provaas schreef op donderdag 17 juni 2010, 20:48:
>
> Allereerst moet je voor jezelf uitmaken hoe belangrijk je het houden van
> de belofte vindt. Het is in ieder geval niet in het belang van je paard.
Redelijk belangrijk. Ik breek sowieso al niet graag beloftes en dan heeft mijn beste vriendin er ook nog eens mee te maken...
Zoiets is nooit in het belang van het dier zelf.
Want uiteindelijk maak ik van hem een 'proefdier' en dat wist ik uiteraard wel op voorhand. Daar hoef ik dus nu ook niet om te miepen. Eigenlijk is't altijd wel een beetje zielig, ook al zou hij er helemaal geen probleem mee hebben.
Redenen waarom ik daar wel mee akkoord ben gegaan, zijn er natuurlijk ook genoeg.
Dat hoef ik hier, denk ik, niet helemaal uit te typen?
Ik had alleen gehoopt dat het probleemloos zou kunnen met een minimum aan stress.
En of dat kan, betwijfel ik momenteel.
> Ik denk dat Puzzle dierenarts met kliniek linkt omdat ze hetzelfde zullen
> ruiken en hem op dezelfde professionele manier aanraken. "Foute boel' zal
> zijn associatie zijn.
Dat zou inderdaad kunnen.
Puzzle is altijd wel eenkennig en kan altijd wel een beetje vreemd op andere mensen reageren. Maar hij staat nu bij Pête op stal en daar komen wel wat verschillende mensen. Op hen reageert hij zeker zo niet. Hoogstens wat wantrouwend.
>
> Mocht je besluiten om toch die onderzoeken te laten doen, dan zou je
> tussendoor een paar leuke trailerritjes kunnen doen, zodat hij in elk

> je eigen da het afraadt is denk ik al voldoende om zonder gezichtsverlies
> je belofte te breken.
> Kan je eigen da in opdracht van de kliniek die monsters trouwens niet
> nemen? Dan kan het gewoon thuis en is het misschien minder beladen.
Hij hoeft daar voor zover ik weet niet meer te blijven.
En ik heb ook al nagevraagd of er mogelijk iets gebeurd is ofzo waardoor hij nu zo reageert. Maar iedereen geeft aan dat ze erg lief voor hem zijn geweest. En eerlijk gezegd geloof ik dat ook wel.
Ze zeggen ook aan dat hij uiteindelijk wel wat gekalmeerd was en dat hij zich na enkele dagen ook liet strelen enzo.
Ze hadden daar ook geen probleem om hem te sederen.
Ik had wel verwacht dat hijzelf niet zo aardig zou zijn. (Omdat hij nu eenmaal nogal eenkennig is) Maar dat hij het zich zo ging aantrekken, is wel een beetje onverwacht.
Anders had ik uiteraard al meteen geweigerd om hem te laten gebruiken.
Als ik (of mijn zus) erbij ben, is hij normaal wel veel meer op zijn gemak.
In die kliniek was gezegd dat als ik geen vervoer kon regelen dat ze eventueel ook thuis die stalen wilden komen nemen.
Maar mijn eigen DA, vond dat blijkbaar niet erg geloofwaardig.
Ik weet eigenlijk ook niet of dat een betere optie is. Misschien dat het net beter gaat als hij wel daar is?
Eigenlijk zie ik nu momenteel ook nog geen probleem qua vervoer. Ik heb alleen een beetje schrik om er op termijn wel een te maken.
Ik denk dat ik beter eerst toch maar eens overleg met hun.