Toen ik mijn zafje 5 jaar geleden kreeg was het eigenlijk een redelijk gefrustreerd en vervelend paard. De eerste 6 jaar van zijn leven heeft hij als dekhengst op stal mogen slijten en was hij schijnbaar is zeer slechte conditie. Ik kreeg hem als een moeilijk te rijden paard en ik weet dat de eigenaar daarvoor eigenlijk vrijwel niks met hem kon en deed. Hij bokte erg veel en balans had ie op ongelijke bosgrond al helemaal niet.
Vandaag zijn we een ritje gaan maken. Stomme stomme baas raakte gigantisch de weg kwijt

, waardoor we een heel stuk langs de snelweg hebben gelopen (er stond nog een hek tussen)!! Zafir gaf geen krimp, alsof het niks was al die langsrazende auto's. Er zaten een paar enorme bergjes in (lopend eraf betekende schuiven) en Zafir liep gewoon met perfecte balans naar beneden alsof hij nooit anders gedaan had!!!
Ook kwamen we langs een zandafgraving: loodrechte wand, enorme bergen wit zand, meer... Ik vond het er redelijk beangstigend uitzien, maar ook wel heel mooi :). Ook hier liep hij gewoon langs. Over elke ondergrond, geen probleem, terwijl hij vroeger toch wel wat last heeft gehad van het ijzerloos lopen.
Zo'n heerlijk fantastisch paard als hij is geworden

!!! Zo zie je maar dat ook paardjes van 18 (nu dus alweer 22) nooit te oud zijn om nog te veranderen!!!