Vanochtend kreeg ik een telefoontje dat Opal rondjes aan het draven was in de wei, en dat het er op leek dat ze een wond had.
Ik de auto in geflitst, en naar haar toe. Inderdaad een diepe wond op haar voorbeen, waar het serum enorm uitdroop. Schoongemaakt, ontsmet, en weer terug in de wei dacht ik. Na 5 minuten ging ze weer ronddraven, alsof ze in de bak aan het werk was, af en toe ook netjes van hand veranderen, niet paniekerig, maar kalm drafje.
Heel vreemd, de vraagtekens buitelden om mijn hoofd.
Haar gevraagd of ze de wei uit wou. Ja, zei ze, en weer terug naar stallenterrein. Wil je in je stal? Ja zei ze, en daar bleef ze ook zei ze.
We hebben geen schuilstal in de wei, en het ronddraven was dus om van de vliegen af te komen. Ze staat nu nog steeds op stal, Opal die er normaal met geen stok in te krijgen is.
Ga wel om de paar uur naar haar toe en wandel een beetje met haar.
Het liefst wil Opal dat ik gezellig de hele dag bij haar blijf en we samen in de schaduw gaan staan dutten, maar ja, ik ben geen paard.
't Is trouwens gebeurd door een klap van een ander paard, dat op ijzers staat.
Warboel
