muriel schreef op woensdag 14 juli 2010, 19:12:
>
> Ach wat moet je vinden, ik zou het niet weten.
> Indertijd toen deze hengst werd aangeboden hebben wij het hier thuis ook
> de keuze waarschijnlijk veel zwaarder geweest maar wij hebben heel
> rationeel besloten en toen dan ook afgesproken dat wij beter onze tijd,
> geld en energie konden steken in een paard met betere kansen had op een
> gelukkig leven.
En daar was mijn hiaat aan kennis en ervaring. Ik zag een zielig paard, ik zag een bizarre situatie waarbij 4 hengsten in 3 boxen 24/7 stonden opgesloten in een garagebox. Geen bodembedekking, geen normale ventilatie, niet normaal te vreten ... en een plurk van een vent die ze zogenaamd verzorgde! In plaats van rustig adem in, adem uit, mij een voorstelling te maken wat het zou gaan betekenen heb ik de dieren met de nodige problemen binnen één week weggehaald. Maakte mij geen klote uit, maar daar zouden ze weg gehaald worden. Daarna zagen we wel wat er te redden viel. Als iemand nog de behoefte heeft om de foto's van die akelige plaats en de conditie van toen te zien, ik heb de foto's en ze zijn zo geplaatst.
> hij betere kansen had gehad bij een ander dat weet ik niet . Ik ken Anja
> niet persoonlijk, ik ken het paard niet en ik heb nog nooit van iemand
> gehoord die indertijd ook maar van plan is geweest dit paard te redden van
> de situatie waar hij in was.
Ik kan beelden laten zien dat hij los in de bak loopt, dat ik hem aan een dubbele lijn een beetje men, dat hij zich laat afspuiten en lekker rolt of dat hij zich laat verwennen met gefriemel en gefrunnik ... dan zie je een prachtig, glanzend en gezond paard. Maar dat was als
ik wat met hem deed en ik zat nu eenmaal niet 24/7 in zijn wei. Hij kwam naar je toe als hij je hoorde, dan liet hij zijn neurotische gedrag eventjes voor wat het was. Na wat incidenten en ondanks alle pogingen hem een veilige plek te bieden, kon ik zijn gefrustreerde gedrag niet meer aan zien. Zo in en in triest, zo afwezig en zo alleen. Ik heb mijn hele terrein voor hem aangepast, allerlei constructies verzonnen als hij door het ene zou lopen dat het andere systeem hem toch zou beschermen tegen de boze wereld vol gevaren. Uiteindelijk sta je met je rug tegen de muur en viel bij mij het kwartje "genoeg is genoeg is nu echt genoeg!" Gisteren vond ik nog een pluk van zijn manen langs de omheining en dacht maar één ding: "Godverdomme jong, wat zijn mensen toch vieze beesten!"
Je hebt gelijk, je kunt de hele wereld niet redden en wellicht was het verstandiger geweest, als ik zo nodig had moeten redden (wat ook weer niet het geval was), rationeler te zijn en een paard met betere kansen uit een benarde situatie te halen. Maar één ding niet vergeten, zijn zoon Nolasco heb ik ook en dat is waanzinnig goed gegaan. Schrale troost misschien, maar er loopt nog een deeltje Ingenioso in reallife rond te banjeren.
Warboel
