Suzanne Graauw schreef op donderdag 22 juli 2010, 10:57:

Ja dat zal ik doen.

bedankt

Als Kiyasa klaar is voor wat trailerritjes is het eerste ritje richting jou! dan kunnen we het park onveilig maken.

Arina Bezemer schreef op donderdag 22 juli 2010, 13:36:


Er is een verschil tussen het geven van een aanwijzing of het toepassen van druk. Zeer liche druk kan een aanwijzing zijn, maar wij mensen zijn toch heel erg geneigd die druk op te voeren (zeker als je daar vaker mee werkt) als paard niet reageert.
Combi druk/clickeren is over het algemeen geen goede combi en kan reden zijn dat je paard op slot gaat.

Vergelijk de wat meer extreme vorm:
Er staat een pan met kokend water op het fornuis en iemand (je moeder?) wil je leren dat je er niet aan mag komen.
Dus... je raakt aan, brand je vingers en trekt haastig je hand terug.
Op hetzelfde moment clickert je moeder (of die dan ook) en krijg je een snoepje.

Je krijgt dus een dubbele boodschap en in dit geval zal de clicker geen enkel effect hebben (dat heeft de hitte al meer dan voldoende) of je legt een negatieve link Pijn/click.

Ga je werken met druk in combi met de clicker, dan geef je een dubbele boodschap.
Druk weg=ontspanning
Maar tegenlijk komt die click.=voer.
In tegenstelling tot wat je misschien denkt, is dit dan niet dubbel zo sterk, maar komt het paard voor de verwarring dat het druk wilt ontsnappen en dan de click samenhangt met de druk die het wil ontsnappen.
Als je begrijpt wat ik bedoel...

gevoelige paarden kunnen hierdoor in de knoop komen en dat kan dus het op slot gaan versterken.
Misschien moet je voor jezelf een duidelijke keuze maken hoe je met je paard gaat werken enn je daaraan houden, zeker met dit paard, zou ik zo zeggen.
Dat geeft meer duidelijkheid voor het paard.

Wil schreef op donderdag 22 juli 2010, 13:25:


wist ik niet eens.
Maar voer komt hier helemaal niet in beeld.
Gaat puur om de stelling glucose in gras.

Anja S schreef op donderdag 22 juli 2010, 13:38:

Dat is wel de manier waarop het in zowat de hele wereld nu gaat.


Als je weet dat het geen zin heeft.... waarom wil je dan harder straffen?
Niet dat ik een oplossing heb hoor... want ik weet dat de meeste psychiaters er zelfs niet uitkomen. Er is nog steeds helemaal niemand die precies weet hoe de menselijke hersenen functioneren.
Kom met een oplossing! Is die er niet? Kun je alleen maar zoveel mogelijk aan slachtofferhulp, begeleiding en bescherming doen.
Dit is nl. ook weer een vorm van gedrag wat altijd beloond wordt. Door de angst van de slachtoffers, daar kicken ze op.
Afgelopen week heeft een Oma van 92 haar aanvallers afgetuigd... met succes! (ik vind haar moedig, respekt!)
Kijk... lik op stuk, gelijk afstraffen... dat zal wel werken.

Voor nu: Ik zou Alcatras in ere herstellen. Alleen dan honderd maal groter. Zonder enige kans op ontsnapping. Iedereen die in de herhaling gaat mag daar naartoe. Dagelijks arbeid (brengt geld op dus ze kunnen zichzelf onderhouden), de lage lusten mogen gebotvierd worden op elkaar. Zoals nu in gevangenissen ook gebeurd.
Of zoals vroeger de Engelsen deden: strafkamp Botany Bay.

Langere termijn: de 2e oplossing is een veel lager bevolkingsniveau over de wereld. Fokverbod. Klinkt grof he? Gezinnen beperken tot het krijgen van 1 hooguit 2 kinderen. Wereldpopulatie deels uit laten sterven. De nieuwere generatie krijgt de ruimte die vrij komt. Kun je je de gevolgen daarvan voorstellen?

Rechtvaardigheid is een illusie. Zoals je zelf al eerder schreef: mensen zijn vieze beesten.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 22 juli 2010, 13:47:


Jawel... voer komt wél in beeld. Lees de laatste regels maar.

Make sure horses do not get too much grass. Consider using a muzzle; increase the number of horses (and /or cattle and sheep) on the pasture. It's important to feed a balanced diet. Make sure the horses receive adequate proteins, minerals and vitamins by feeding a low calorie commercial feed balancer.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op donderdag 22 juli 2010, 13:20:


Hij heeft inderdaad contactverbod gekregen tov van mij en mijn gezinsleden.
Ik had de rechtbank om een regeling gevraagd niet alleen naar mij toe maar ook om mijn kids en dieren veilig te stellen.
Hij had regelmatig dreigementen geuit via hen mij te raken.
Dat verbod houdt in dat hij uit mijn buurt moet blijven en bij een toevallige ontmoeting zelf het initiatief moet nemen het contact te verbreken.
Zo luidde toch het verdict.

En ja, Tineke, nieuwe slachtoffers...de kans is erg groot. Hij was al een recidivist, was al eerder veroordeeld voor verkrachting. Door de psychiaters (twee onafhankelijk van elkaar) wordt de kans op herhaling erg groot geacht.
Toch, straf uitgezeten is uitgezeten.

Daar heb je dan nog 'geluk' mee Jacqueline...
Want als hij zich niet aan die uitspraak houdt is hij wederom strafbaar.
In zo'n geval zal de politie ook veel sneller ingrijpen.
En jij moet ervoor zorgen dat je niets over je kant laat gaan, zelfs de minste toenaderingspoging niet.
Geef je 1 vinger.... of zelfs je nagelrandje.... pakt ie alles wat ie pakken kan... klopt zeker? Eigenlijk een zaak van No Mercy.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op donderdag 22 juli 2010, 13:20:


Wil, ik weet geen antwoorden op je vragen.Logischerwijs zou vrijlating betekenen: met een schone lei beginnen, nieuwe kans om weer mee te doen in de maatschappij. Misschien is de wens de vader van de gedachte geweest bij mijn post.

Wil schreef op donderdag 22 juli 2010, 13:58:


Absoluut.
Hij heeft geen grenzen, hij stopt niet en gaat zo ver als nodig is om te krijgen wat hij wil.

Nooit een film over psychopaten gezien? Die ogen?
Ik hoop dat hij mij, mijn kinderen en mijn dieren met rust zal laten, dat hij het elders zal zoeken. Niet zo mooi maar zo is het wel.

Mooie film, prachtig om te zien...

Wil schreef op donderdag 22 juli 2010, 13:52:



'
Ok gemist.
Maar de stelling op zich vind ik best boeiend. In die zin... volgens dat onderzoek moet het paard meer gras eten dan mogelijk om de hoeveelheid glucose binnen te krijgen, nodig voor de ontwikkeling van hoefbevangenheid.

Dat overgewicht IR kan veroorzaken en IR bevangenheid wist ik al
Maar de discussies over bevangenheid op dit moment gaan altijd over glucose.
Maar wat als dat nu niet de oorzaak is, maar puur overgewicht?

(en natuurlijk infecties, overbelasting en problemen in spijsvertering)
nja... vond het wel opmerkelijk.

Arina Bezemer schreef op woensdag 21 juli 2010, 23:59:


Ik vind het allemaal niet kloppen. Al die sessie's.
Dat vind ik krampachtig, je hebt iets wat je graag wilt behalen, in je hoofd, een plan, maar dat kan wel is heel anders lopen.
Leren om te gaan met het gedrag van je paard, daarmee zal je vorderingen boeken.
Ik zet een trailer in het weiland en werk niet alleen met de trailer. Ik heb verschillende dingen staan, zoals een verhoging, zeil, balken, een bal, borstels en de trailer. Ik ga van het een naar het ander, en tussendoor een poetsbeurt wat ze heerlijk vind. En dan gaan we weer iets anders ondernemen. Als ze de trailer eng vind, zou ik andere dingen eromheen zetten die wel goed gaan, en daarna de trailer tussendoor benaderen. Hou het luchtig en voel je dat je paard weifelt buig dan van ter voren al af, en doe of je iets anders van plan was.Ik ga ook niet meer gelijk de trailer op, maar ga van rechts naar links, leer ze opstappen en dan weer naar achteren. Zo leer je ze wel kennismaken met de klep, andere bodem en geluid. Als dat al zonder teveel weifelen gaat, verder erop, als er een voorwaartse drang is weer de klep aan de andere kant eraf. Zo heeft ze kennis gemaakt met de klep, en kan goed afstappen, en hoeft dan ook niet gelijk een kleine ruimte in. Op een gegeven moment, ga je van de zijkant de klep op en met de voorwaartse drang zo een stapje de trailer in.
Het focussen, wat jij in je hoofd heb, moet eruit. Het is veel mooier om zo met je paard om te gaan, dat je goed op het gedrag kan reageren, en zo er een positieve draai aan kan geven. Het probleem zit hem allemaal in de mens. Zo niet dan via handigheid het omdraaien naar iets positiefs. Doe zoveel mogelijk gekke dingen met je paard, als het 1 goed gaat de grens verleggen en/of andere dingen introduceren. (het is gevoelsmatig en observeren. Neem de tijd en leer het paard kennen) Daar heb je alleen maar profijt van met de trailer. Ze gaan je vertrouwen omdat ze iedere keer weer met iets nieuws/engs erachter komen dat je te vertrouwen bent. Let op je eigen rustige houding(ademhaling) Heb je er even geen vertrouwen in, doe dan iets wat wel vertrouwt is bij Jouw. of laat het paard even met rust, en pak het na een kwartiertje weer op. Uiteindelijk lopen ze los met je mee de trailer in .
Plezier ermee.

Ik heb een mail gestuurd voor meer info. Als ik meer weet laat ik het wel weten.

Als je een paard kunt clickeren.... en je papegaaien... dan moet het met een Alentejaanse Rafeiro pup ook lukken toch?

Het zusje van onze pup Noppes is gisteren op het vliegtuig naar Nederland gegaan.
Ze is hier 3 dagen geweest om haar alvast aan een bech te laten wennen, dit is verplicht tijdens luchttransport.
Inmiddels is ze goed aangekomen, liefdevol opgenomen bij onze vrienden.... en is hier weer een klein beetje rust.
2 pups op je terrein is heel erg leuk... maar je kunt niet zo snel rennen of ze hebben alweer iets gepakt en vakkundig gesloopt. Het 1 haal je uit hun bekkie.... en de andere heeft alweer iets anders gevonden. Alles is interessant, het leven is 1 groot feest!
Opvoeding hebben ze uiteraard nog niet gehad.... alleen met 11 man sterk flink de boel op stelten zetten.

Jaja.......

Van clickeren met onze eigen Noppes die nu ruim 3 maanden is, kwam dus zowat niks.
Het enigste wat ik vrij snel voor elkaar had was dat hij tenminste (soms) kwam als ik 'm riep. Door de aanwezigheid van de teef, partners in crime, was hij snel afgeleid. Helemaal logisch ook....

Kleine puppiebrokjes als beloning werkt ideaal! Inmiddels komt Noppes veelal als ik 'm roep... en ook 'zit' heeft ie helemaal door. Sinds vandaag gaat ie uit zichzelf al zitten als ik hem wil belonen met een brokje. Het begin van beleefdheid is er.

Hij gaat mee als ik ga uitmesten.... maar ik wacht nog even met de confrontatie met 2 paarden, omdat hij nog niet stabiel is en altijd bij mij komt. Zou kunnen dat Catcher op z'n tenen gaat staan... en dan zou hij 'n negatieve associatie met paarden krijgen... dit wil ik nog even voorkomen. Als de paarden ergens aan de wandel zijn.... gaan Noppes en ik de inloopstal schoonmaken. Tsja, da's geweldig natuurlijk! Iedere hond vind paardenmest interessant en lekker, dus dat is een hele fijne plek.
Je kunt lekker rennen.... helemaal naar boven, rond het huis galopperen en dan weer helemaal naar beneden, want daar ergens is 't baasje! Als je klaar bent staan er beneden 2 lekkere speciekuipen vol met vers water.... en in je overmoedigheid donder je er gewoon languit in!

Geeft niks Noppes... even uitschudden, de volgende keer ietsje minder enthousiast en je komt er wel.....

Ik heb de schuifpuien open... en Noppes ligt op 'n terras, wel aan een lange longeerlijn zodat ik 'm in de gaten kan houden.

Want het mensen huishouden gaat ook door... en vandaag was het grote stofzuiger dag... Ik zet de stofzuiger aan.... en zie een pup als een kanonskogel over het gras schieten, aan het eind tegengehouden door de longeerlijn.
Helemaal uit z'n doen... schrik... oortjes erop... en blaffen!!
Zo... ging die eventjes geweldig tekeer zeg!
Wat was dan voor herrieschop MONSTER???? Ik kon geeneens in z'n buurt komen... haha... zowat paniek. Nieuwsgierig als ie is kwam is toch dapper dichterbij.... maar zodra het monster maar bewoog schoot Noppes in de achteruit. Onderwijl flink jammerend en blaffend.
Tsja, puppies weten niet wat knalrode stofzuigers zijn he??

Mooi leermoment. Zodra ie eventjes z'n bakkes dichthield: mooi Noppes, braaaaaf hondje!! Was nog maar een paar seconden hoor dat ik kon belonen.
Maar 'n paar seconden worden vanzelf meer!
Brokjes erbij... verder met stofzuigen. Noppes kon 'n toch wel 'n aardige blafserenade volhouden. Toch maar eens foei en stil gezegd....
Huh??? Stil????? Er zijn MONSTERS!!

Tóch stil Noppes, het is goed. Weer gerustgesteld, en toen ie stil was... brokjes erin... dan gaat ie meteen heel aandoenlijk op z'n gatje zitten.
Weer naar binnen... verder met stofzuigen. Dat heeft zich zo een half uur afgespeeld.
Iedere keer als ie stil was liet ik de stofzuiger gewoon draaien... en kwam ik naar hem toe met een beloning. Uiteraard uitgebreid knuffelen en 'm de hemel inprijzend.
Dat begrijpt ie inmiddels echt wel, of hij iets goed doet of niet.

En op 'n gegeven moment ging ie geinteresseerd zitten kijken, de stofzuiger en ik hadden de volle aandacht. Expres langs de schuifpui waar ie zat gegaan.... en Noppes bleef zitten... weliswaar nog steeds flink wantrouwig.... maar dat zitten heb ik uitvoerig beloond.

En op 'n gegeven moment werd het helemaal stil..... kijken deed ie nog steeds.... in die tussentijd ging ik vrolijk (nou ja... stofzuigen is niet m'n hobby hoor!) verder...
Zijn stilzijn nogmaals beloond..... de interesse begon al wat te tanen...

De kamer was klaar, en ik had 'm niet meer gehoord. Maximale afstand tot de pup: nog geen 6 meter. Dus ik wilde nogmaals belonen met een paar brokjes voor het gewenste gedrag.

Haha... no way. Lag Noppes al helemaal in dromenland!!

Tsssss...... over puppie + emoties verwerken gesproken....

Gevolg: 1 schone huiskamer en 1 stofzuigerproof puppie.



Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 22 juli 2010, 14:09:
Dacht ik al.
Niet specifiek.... Wel films zoals Silence of the Lambs, psycho-thrillers dus.
Uitzending over serialkiller Ted Bundy, dat wel.
Ik geloof ook wel dat er veel meer mis kan zijn als we beseffen.

Dat hoop ik zeker ook voor je!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.