Wil schreef op donderdag 22 juli 2010, 13:52:



'
Ok gemist.
Maar de stelling op zich vind ik best boeiend. In die zin... volgens dat onderzoek moet het paard meer gras eten dan mogelijk om de hoeveelheid glucose binnen te krijgen, nodig voor de ontwikkeling van hoefbevangenheid.

Dat overgewicht IR kan veroorzaken en IR bevangenheid wist ik al
Maar de discussies over bevangenheid op dit moment gaan altijd over glucose.
Maar wat als dat nu niet de oorzaak is, maar puur overgewicht?

(en natuurlijk infecties, overbelasting en problemen in spijsvertering)
nja... vond het wel opmerkelijk.

Arina Bezemer schreef op woensdag 21 juli 2010, 23:59:


Ik vind het allemaal niet kloppen. Al die sessie's.
Dat vind ik krampachtig, je hebt iets wat je graag wilt behalen, in je hoofd, een plan, maar dat kan wel is heel anders lopen.
Leren om te gaan met het gedrag van je paard, daarmee zal je vorderingen boeken.
Ik zet een trailer in het weiland en werk niet alleen met de trailer. Ik heb verschillende dingen staan, zoals een verhoging, zeil, balken, een bal, borstels en de trailer. Ik ga van het een naar het ander, en tussendoor een poetsbeurt wat ze heerlijk vind. En dan gaan we weer iets anders ondernemen. Als ze de trailer eng vind, zou ik andere dingen eromheen zetten die wel goed gaan, en daarna de trailer tussendoor benaderen. Hou het luchtig en voel je dat je paard weifelt buig dan van ter voren al af, en doe of je iets anders van plan was.Ik ga ook niet meer gelijk de trailer op, maar ga van rechts naar links, leer ze opstappen en dan weer naar achteren. Zo leer je ze wel kennismaken met de klep, andere bodem en geluid. Als dat al zonder teveel weifelen gaat, verder erop, als er een voorwaartse drang is weer de klep aan de andere kant eraf. Zo heeft ze kennis gemaakt met de klep, en kan goed afstappen, en hoeft dan ook niet gelijk een kleine ruimte in. Op een gegeven moment, ga je van de zijkant de klep op en met de voorwaartse drang zo een stapje de trailer in.
Het focussen, wat jij in je hoofd heb, moet eruit. Het is veel mooier om zo met je paard om te gaan, dat je goed op het gedrag kan reageren, en zo er een positieve draai aan kan geven. Het probleem zit hem allemaal in de mens. Zo niet dan via handigheid het omdraaien naar iets positiefs. Doe zoveel mogelijk gekke dingen met je paard, als het 1 goed gaat de grens verleggen en/of andere dingen introduceren. (het is gevoelsmatig en observeren. Neem de tijd en leer het paard kennen) Daar heb je alleen maar profijt van met de trailer. Ze gaan je vertrouwen omdat ze iedere keer weer met iets nieuws/engs erachter komen dat je te vertrouwen bent. Let op je eigen rustige houding(ademhaling) Heb je er even geen vertrouwen in, doe dan iets wat wel vertrouwt is bij Jouw. of laat het paard even met rust, en pak het na een kwartiertje weer op. Uiteindelijk lopen ze los met je mee de trailer in .
Plezier ermee.

Ik heb een mail gestuurd voor meer info. Als ik meer weet laat ik het wel weten.

Als je een paard kunt clickeren.... en je papegaaien... dan moet het met een Alentejaanse Rafeiro pup ook lukken toch?

Het zusje van onze pup Noppes is gisteren op het vliegtuig naar Nederland gegaan.
Ze is hier 3 dagen geweest om haar alvast aan een bech te laten wennen, dit is verplicht tijdens luchttransport.
Inmiddels is ze goed aangekomen, liefdevol opgenomen bij onze vrienden.... en is hier weer een klein beetje rust.
2 pups op je terrein is heel erg leuk... maar je kunt niet zo snel rennen of ze hebben alweer iets gepakt en vakkundig gesloopt. Het 1 haal je uit hun bekkie.... en de andere heeft alweer iets anders gevonden. Alles is interessant, het leven is 1 groot feest!
Opvoeding hebben ze uiteraard nog niet gehad.... alleen met 11 man sterk flink de boel op stelten zetten.

Jaja.......

Van clickeren met onze eigen Noppes die nu ruim 3 maanden is, kwam dus zowat niks.
Het enigste wat ik vrij snel voor elkaar had was dat hij tenminste (soms) kwam als ik 'm riep. Door de aanwezigheid van de teef, partners in crime, was hij snel afgeleid. Helemaal logisch ook....

Kleine puppiebrokjes als beloning werkt ideaal! Inmiddels komt Noppes veelal als ik 'm roep... en ook 'zit' heeft ie helemaal door. Sinds vandaag gaat ie uit zichzelf al zitten als ik hem wil belonen met een brokje. Het begin van beleefdheid is er.

Hij gaat mee als ik ga uitmesten.... maar ik wacht nog even met de confrontatie met 2 paarden, omdat hij nog niet stabiel is en altijd bij mij komt. Zou kunnen dat Catcher op z'n tenen gaat staan... en dan zou hij 'n negatieve associatie met paarden krijgen... dit wil ik nog even voorkomen. Als de paarden ergens aan de wandel zijn.... gaan Noppes en ik de inloopstal schoonmaken. Tsja, da's geweldig natuurlijk! Iedere hond vind paardenmest interessant en lekker, dus dat is een hele fijne plek.
Je kunt lekker rennen.... helemaal naar boven, rond het huis galopperen en dan weer helemaal naar beneden, want daar ergens is 't baasje! Als je klaar bent staan er beneden 2 lekkere speciekuipen vol met vers water.... en in je overmoedigheid donder je er gewoon languit in!

Geeft niks Noppes... even uitschudden, de volgende keer ietsje minder enthousiast en je komt er wel.....

Ik heb de schuifpuien open... en Noppes ligt op 'n terras, wel aan een lange longeerlijn zodat ik 'm in de gaten kan houden.

Want het mensen huishouden gaat ook door... en vandaag was het grote stofzuiger dag... Ik zet de stofzuiger aan.... en zie een pup als een kanonskogel over het gras schieten, aan het eind tegengehouden door de longeerlijn.
Helemaal uit z'n doen... schrik... oortjes erop... en blaffen!!
Zo... ging die eventjes geweldig tekeer zeg!
Wat was dan voor herrieschop MONSTER???? Ik kon geeneens in z'n buurt komen... haha... zowat paniek. Nieuwsgierig als ie is kwam is toch dapper dichterbij.... maar zodra het monster maar bewoog schoot Noppes in de achteruit. Onderwijl flink jammerend en blaffend.
Tsja, puppies weten niet wat knalrode stofzuigers zijn he??

Mooi leermoment. Zodra ie eventjes z'n bakkes dichthield: mooi Noppes, braaaaaf hondje!! Was nog maar een paar seconden hoor dat ik kon belonen.
Maar 'n paar seconden worden vanzelf meer!
Brokjes erbij... verder met stofzuigen. Noppes kon 'n toch wel 'n aardige blafserenade volhouden. Toch maar eens foei en stil gezegd....
Huh??? Stil????? Er zijn MONSTERS!!

Tóch stil Noppes, het is goed. Weer gerustgesteld, en toen ie stil was... brokjes erin... dan gaat ie meteen heel aandoenlijk op z'n gatje zitten.
Weer naar binnen... verder met stofzuigen. Dat heeft zich zo een half uur afgespeeld.
Iedere keer als ie stil was liet ik de stofzuiger gewoon draaien... en kwam ik naar hem toe met een beloning. Uiteraard uitgebreid knuffelen en 'm de hemel inprijzend.
Dat begrijpt ie inmiddels echt wel, of hij iets goed doet of niet.

En op 'n gegeven moment ging ie geinteresseerd zitten kijken, de stofzuiger en ik hadden de volle aandacht. Expres langs de schuifpui waar ie zat gegaan.... en Noppes bleef zitten... weliswaar nog steeds flink wantrouwig.... maar dat zitten heb ik uitvoerig beloond.

En op 'n gegeven moment werd het helemaal stil..... kijken deed ie nog steeds.... in die tussentijd ging ik vrolijk (nou ja... stofzuigen is niet m'n hobby hoor!) verder...
Zijn stilzijn nogmaals beloond..... de interesse begon al wat te tanen...

De kamer was klaar, en ik had 'm niet meer gehoord. Maximale afstand tot de pup: nog geen 6 meter. Dus ik wilde nogmaals belonen met een paar brokjes voor het gewenste gedrag.

Haha... no way. Lag Noppes al helemaal in dromenland!!

Tsssss...... over puppie + emoties verwerken gesproken....

Gevolg: 1 schone huiskamer en 1 stofzuigerproof puppie.



Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 22 juli 2010, 14:09:
Dacht ik al.
Niet specifiek.... Wel films zoals Silence of the Lambs, psycho-thrillers dus.
Uitzending over serialkiller Ted Bundy, dat wel.
Ik geloof ook wel dat er veel meer mis kan zijn als we beseffen.

Dat hoop ik zeker ook voor je!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.