we're not out of the woods yet....
oftewel, het gaat maar door. Pip begon net wat beter te lopen, de hoefzweer was eruit bovenaan de kroonrand, been niet meer dik. Ik was al bijna blij!

Staat Joe zaterdagavond opeens op drie benen, met rechtsachter omhoog! Hij kon echt geen stap meer zetten, probeerde het wel en met vereende krachten en wat gekreun lukte het hem om nog een beetje te bewegen. Het zag er echt heel akelig uit. Zondag de da gebeld voor overleg.Werd min of meer afgescheept, dus maar eens een andere da gebeld,waar kennis goede ervaringen mee had. Die was er vanmorgen dus, en constateerde dat Joe idd een hoefzweer (dat dacht ik al) of zoolkneuzing heeft en Pip nu rechtsvoor bevangen is, door overbelasting Er liep een hele rode streep dwars over de zool! Omdat ze linksvoor de hoefzweer heeft, heeft ze rechtsvoor de afgelopen week teveel belast.Linksvoor is nog pijnlijk, omdat de wond zo dicht bij de kroonrand zit.Dus twee zere voeten voor-ze gaat ook steeds even liggen en strekt dan haar rechterbeen helemaal uit..Arme Pip......,

Nu staan ze dus alletwee heel zielig, ik heb pijnstillers gehad voor ze. Ook om te voorkomen dat ze de andere benen/hoeven gaan overbelasten.En het hooi nu ipv in drie voerbeurten in 6 keer geven..Dat wordt nog een hele klus. Heb bedacht om het dan zodra ik kom de helft te geven, en als ik een paar uur later wegga de andere helft.Hoeveelheid blijft wel hetzelfde,beiden in totaal 2 plakken per etmaal.
Gelukkig heb ik vakantie, dus kan ik er vaak en lang heen.

Ja, juist omdat er opeens 4 paarden hoefzweren hadden heb ik toendertijd Pien's advies gevraagd, omdat ik wist dat zij bij Spirithorses ooit ook een uiitbraak van hoefzweren hadden en toen bleek het aan een tekort aan bepaalde mineralen in de bodem, en dus in het gras, te liggen. Zij raadde me dus aan een supplement bevattende selenium en magnesium + Vit E te geven. Dat hebben we gedaan en dat heeft het bij alle paarden opgelost, geen hoefzweren meer, behalve bij Sherina, die hetzelfde supplement krijgt (nu na jullie advies in een lagere dosering). Bij Sherina moet het dus echt ergens anders aan liggen. Bedankt voor het meedenken Christel!

BEDANKT ALLEMAAL!!!

Fijne lectuur, dit!
Nog veel plezier

Christel Provaas schreef op maandag 2 augustus 2010, 14:08:


Pien heeft een poos geleden allemaal paarden met de ene hoefzweer na de andere gehad. Het bleek een of ander tekort. Ze heeft het in de vorm van een supplement gegeven en het gedonder was over. Zit me alleen suf te denken wat het nou precies was.

Anna van Rheeden schreef op maandag 2 augustus 2010, 15:19:


Grijns voortaan eerst alle berichten lezen. Ik vermoede selenium en vitamine E maar was er niet zeker genoeg van om het op te schrijven. Blij dat jij het doet

Het ligt en aan de "nieuwe"groep mensen die springen en dressuur opeens saai vinden, en dus maar endurance gaan rijden, en aan de regels qua vet-gate time, snelheid etc.

wat ik daarmee wil zeggen is dat ik ong. 5/6 jaar geleden met de endurance begonnen ben alleen helaas door omstandigheden niet veel wedstrijden heb gereden. maar toen was het net in opkomst bij de "nieuwe mensen" want daarvoor was het beetje een soort hobbysport voor een kleine groep "geitenwollesokke" mensen die hun wedstrijd niet in apenpakjes reden, in een tent naast hun paard die op een paddock stond kampeerde....

vroeger was het mooto dat het uitrijden van een rit al een hele prestatie was en dat je dan bij voorbaat al gewonnen had ongeacht je tijd of snelheid! er heerste een relaxte en leuke sfeer en niemand was gestressed of gehaast! Dat is nu wel even anders! Toen ik begon kwam het dus beetje in opkomst en werd het steeds bekender! mensen kwamen niet meer een dag van te voren met hun paard op een maisveld kamperen, nee die kwamen helemaal gestressd een dag van te voren (oke tenzij je dicht bij woont dan is het anders natuurlijk), hup rang paard uit de trailer, snel inschrijven, paard ff snel keuren, snel zadel erop en gaan!! ze denken dat alleen snelheid en de beste tijd geldt! tja dan snap ik wel waar die cijfers vandaan komen... vreselijk! terwijl het echt een hele leuke sport KAN zijn! Ik zag het ook niet echt als sport, maar als leuke uitdaging om SAMEN met mijn paard te ondernemen en waarvoor we hardgetraind en geoefend hadden, puur voor de fun!!! paard en ik genoten enorm van de mooie ritten op gebieden waar je soms helemaal niet mocht rijden, maar voor de wedstrijd extra waren toegevoegd! Je merkte ook precies wie die "nieuwe"mensen waren, bedoel je plukte ze er zo uit puur vanwege de omgang met hun paard..

Nils Vellinga schreef op maandag 2 augustus 2010, 0:26:


Het wil er maar niet in he, dat er onder smeden gewoon lieden zitten die overeenkomsten vertonen met mij in benadering en werkwijze waar zij bekappen?

We praten over die overeenkomsten en verschillen in ons werk, over omgang met paarden, over hoefziekten, over de kortzichtigheid bij zowel sommige van mijn klanten als de zijne t.o.v. 'de ander', over hoefschoenen, over nieuwe vakliteratuur, over voeding, huisvesting, beweging, bitloze optomingen...

ongelooflijk he?


joh!!
En weet je? ...ik ook!
En dat vertel ik ze ook. Daar biedt zo'n gesprek nml. ruimte voor.

Inmiddels tel.contact gehad met DA.
Doramectine is veilig om te laten inspuiten echter Ivermectine is niet veilig om te laten inspuiten.

Nataschadevreede schreef op maandag 2 augustus 2010, 17:23:


Sfeer die veranderd heeft niet zozeer met de tak van sport te maken maar met het groter worden van die tak van sport. Dan zijn de voordelen van een kleinschalig iets veel minder aanwezig.

Ik vind het heel erg moeilijk dit bericht te schrijven en hoop dan ook niet de grond in geboort te worden. We maken allemaal fouten ...hoop ik toch.

Een jaar geleden kocht ik een arabiertje. Eerst grondwerk gedaan en dit ging van een leien dakje. Meneer vond wandelen prima en leerde de basis in een ras tempo.
En toen...ben ik op een dag begonnen hem te rijden. Te vroeg zeggen velen. En ja, nu zie ik dat ook wel. "maar het ging zo goed". Ik heb hem bitloos (sitepull) ingereden.
Het eerste half jaar of meer alleen maar kleine staptochtjes door het bos. Tot de dag kwam dat hij ergens voor schrok en er met me vandoor ging. Ik heb zelden zo schrik gehad als toen. Ik had niks maar dan ook niks aan hem te zeggen en hij ging in een rotvaart over een weg met auto`s tot de boerderij.

En toen...ja een bitje erin. En het probleem was opgelost. Dat hij bitloos vaak heel gespannen was, leek opeens voorbij. Hij liep een heel stuk stabieler en ik dacht dat het probleem opgelost was. Het was een bustrensje en ik dacht dat dat bitloos verhaal misschien een beetje overdreven was.

En toen kwam het punt dat hij ging stijgeren. Ja hoor..zweepje erbij (niet dat ik hem afsloeg hoor maar een tikje als hij de lucht in ging) en probleem opgelost.

En ondertussen gaat het van kwaad naar erger. Ik heb er gewoon geen goed gevoel meer bij. Zit met schrik op mijn paardje. HIj is nu dus 4.5 jaar en ik schuif het steeds op de pubertijd. Maar is dat wel het probleem? Nu moet ik bekennen dat ik ook niet meer het lef heb om hem terug bitloos te rijden. Gewoon uit schrik dat hij weer op hol slaat (wat met bit niet meer gebeurd is)

Een tijd terug ben ik van hem af gevlogen. En nu heb ik behoorlijk schrik. Ik wil zo graag van mijn paard genieten, lekker in de natuur rijden met hem.
Toen ik gevallen was kon ik niet rijden en heb ik een tijdje vrijheidsdressuur met hem gedaan. Dit vond hij helemaal gaaf. HIj doet alles voor voedselbeloning.

Maar goed, nu zit ik wel in een impasse. Ik weet niet hoe ik hier uit moet komen. Op het been stijgert hij. In het bos vind hij wel lekker maar om de haverklap blijft hij stil staan. En moet ik nogal wat doen om hem weer vooruit te krijgen.

Ik vind het niet leuk meer. Misschien is de stress om de plek waar hij nu staat ook iets dat op mij en hem doorwerkt. Ik wil het beter doen. Ik wil veranderen en weer lol met mijn paardje hebben. En niet ingepakt in veiligheidsvest met angst op hem zitten.

Zoals ik al schreef vind ik het moeilijk het hier te plaatsen. Maar ik hoop dat jullie bruikbare tips voor me hebben. Want ik weet het echt niet meer....

Danielle

Danielle, volgens mij weet jij best wat 'goed' is en wat je zelf graag zou willen, maar houd je angst je tegen. Zoek goede begeleiding, iemand met wie je samen aan de slag kunt om het vertrouwen terug te krijgen. Je kunt het wel!

Fem schreef op maandag 2 augustus 2010, 15:13:


Fem, ik vind het hartstikke interessant om je vorderingen met Pip te lezen, maar zou je misschien niet je eigen topic starten? Nu zit je dwars door Aafke haar verhaal heen te toeteren!

Merel Stoffers schreef op maandag 2 augustus 2010, 20:30:


Ik sluit me volledig bij Merel aan, Daniëlle! Ik snap ook heel goed dat je het moeilijk hebt gevonden om het hier te plaatsen. Ik persoonlijk vind dat dit soort problemen juist hier bespreekbaar moet zijn. Fouten maken we allemaal, iedere dag opnieuw. Fouten toegeven, dat verdient een dikke 10 en als we willen leren van elkaar moeten we elkaar zeker niet met de grond gelijk maken, maar met een open vizier en met de wil om te helpen elkaar een eindje de goede richting op brengen. Knap van je! Echt waar, ik vind het knap van je!