nee heb je ook helemaal gelijk in! tuurlijk dat is wel de kern, maar ik bedoelde meer de intentie die mensen hebben en hoe ze daar mee omgaan met hun paard...

maar voor beginners en in de 1 en 2e klas ben ik toch overtuigd dat het gewoon leuk moet zijn en dat de eindtijd niet zo belangrijk is, maar meer de rit goed uitrijden! en ik vond idd de uitdaging leuk, als het mij alleen maar om het bosbanjeren ging oke dan begin je niet aan een wedstrijd! het was voor mij een uitdaging om het "kannetje"energie van ons beiden zo goed mogelijk te verdelen over de rit, met een zo laag mogelijke hartslag en de rit zo goed mogelijk uitrijden, de eindtijd komt dan op de 3e plaats dat wordt pas interessant als je in hogere klassen rijdt en al een tijdje meeloopt! maar ik genoot en had vooral veel plezier in de wedstrijden, dat is ook belangrijk! maar goed dat is beetje mijn ding, ik wilde altijd gaan voor the best conditionprijs haha dat lijkt me echt een eer!

De sfeer is/was erg leuk en ook daarom vond ik de wedstrijden leuk om te rijden! maar ik merkte toen al dat er gewoon bepaalde mensen bij zijn gekomen naar mate het populairder werd en die heel anders in het verhaal staan... lastig uit te leggen maar dan krijg je beetje die toestanden als op spring en dressuurwedstrijden zeg maar... en of dat de sport nu ten goede komt... waarschijnlijk onvermijdelijk helaas! dat bedoel ik gewoon met haasten, en die paarden zijn dan helemaal over de zeik al voordat ze aan de wedstrijd beginnen! of mensen die door van dat nederlandse diepe duinzand als idioten gaan galoperen erg goed voor je paard dat soort toestanden dus, tja dan kan ik me dus wel voorstellen over die andere problemen.

heel vroeger lag ook het tempo stuk lager, etc. etc.

zoals als joop ook al aangaf heeft onderkomen en voeding ook een heleboel invloed, en veel endurance ruiters vonden het altijd de normaalste zaak van de wereld om je 24/7 paarden buiten te laten! daar werden ze hard van en beweging was goed voor de spieren, je had niets aan luxe stal paardjes natuurlijk! maar doordat de sport zo aan het groeien is, heb je natuurlijk ook een hoop mensen die op tja wat andere manier met hun paarden omgaan...

nja goed ben bang dat het onvermijdelijk is, maar als ik ooit nog aan een nieuw paard begin en ik woon ergens waar je goed kan trainen/paard onder brengen. wellicht dat ik me er nog eens aan waag omdat ik het toch heel leuk vind om naar zo'n prestatie toe te werken!

Arabesk schreef op dinsdag 3 augustus 2010, 10:18:


nja precies, en dat bedoelde ik dus ook beetje uit te leggen. Ik ging er dan 1 dag van te voren heen. We kampeerde dan op een of ander maisveld met andere ruiters die eerder kwamen. Paard op een zelf gemaakte paddock. lkkr met de andere ruiters kletsen, wedstrijd bespreken. dat is een hele andere setting natuurlijk! de paarden waren gewoon relax, ruiters relax. vroeg op staan paarden verzorgen, zelf ontbijten met zn alle, inschrijven, keuring, starttijd bepalen etc. en hup je ging relax op pad!

er heerste een andere sfeer gewoon! beetje zoals bij trec nu is (ben ik nog nooit geweest, maar hoor daar zelfde verhalen van). tuurlijk het was een wedstrijd maar er heerste geen druk, geen stress! wel gezonde competitie iedereen had zijn eigen doelen naar gelang het niveau! en 1 van mijn doelen (oke nu niet meer zo heel bijzonder) om de ritten allemaal blootsvoets te rijden, ik was toen net bezig met het hele blootsvoets proces en vond dat een enorme uitdaging! ik weet nog de de DA die keurde vroegen of ik het wel zeker wist waar ik aan begon

maar als ik het zo hoor heb je een prachtig trainingsterrein:) hahaha maar ik begrijp het hoor zo hou ik er ook niet van om een wedstrijd te rijden! maar zo was de endurance nooit bedoelt, het is een uitdaging om de rit te uit te rijden en oke mooie eindtijd is mooi meegenomen! To finish is to win.... helaas ben ik bang dat dat motto aan het verdwijnen is! naast dat de wedstrijden echt overbevolkt raken!

Met mn vorige arabie ,heb ik 2x meegedaan.Zo.n 15 jaar terug.
Hij stapte altyd makkelijk de trailer in,zelfs zo easy,dat toen we een keer bij johannushof waren ,hij zelf in de trailer ging staan,omdat daar t hooi lag haha.
maar 2x was genoeg voor mij.
Ik kwam (natuurlijk) buiten de tyden aan,want dat gerush! geen zin in.
En de 2e keer zat de eigenaar van t hijgende paard beneden,zich boven in de kantine vol te zuipen.
Klaar mee.
De eerste keer was wel grappig.
Ik vond t vooral heel leuk,om als enige bitloze toen ,op mn stoere arabieruin,toch aardig wat mensen voorbij te gaan.
Maar mijn wereld is t niet.

Trudy schreef op dinsdag 3 augustus 2010, 11:12:


De zuipende eigenaar was de winnaar

Nils Vellinga schreef op maandag 2 augustus 2010, 21:59:


Tjeee....dat had ik niet zo snel verwacht eigenlijk. Levende notenkrakers hahaha. Maar die harde buitenkant, is die niet te scherp om door het spijsverteringskanaal te gaan?
Wij willen ook graag de weide wat aanplanten, en ik zag mezelf al dagelijks walnoten rapen. Niet zozeer voor mezelf, maar om problemen bij de paardjes te voorkomen..Maar ik zie misschien wel beren op de weg .

Groetjes Jolanda

Hoi Danielle,

Wat ontzettend goed dat je dit schrijft! Heel erg herkenbaar ook. Ik ben ruim 2 maanden in het bezit van een arabiertje, die in april 5 is geworden. Hij is op zijn 4e ingereden, wel met bit. De eerste paar weken met hem ging het ook erg goed, ik kon niet rijden omdat ik geen zadel had, wel ben ik veel gaan grondwerken, longeren en wandelen. Op een gegeven moment wilde het longeren niet meer. Daarna merkte ik dat hij met wandelen niet blij was, hij riep veel onderweg en wilde niet meer verder. Ook met opzadelen en rijden toont hij nu verzet. Eea kwam bij mij ook zeker door de spanning die ik had op mijn vorige stal. Dit weekend zijn we verhuisd naar een andere plek. Maar het allerbelangrijkste voor mij is: NIETS MOET! Ik moet niet rijden, hij moet niet netjes mee lopen, alleen omdat het zo hoort... Een goed gevoel is het allerbelangrijkst, en veel rust en geduld, zoals hiervoor ook al genoemd is. Ik herinner me een dag dat ik alleen met hem was, de rust zelve, lekker in de roundpen bezig geweest, en toen voelde het echt goed om er zonder zadel op te gaan zitten. Er moest niks, ik wist gewoon dat het klopte. Dit gevoel is waar ik heen wil. Ontzettend moeilijk, maar het gaat lukken, en jou ook! Heel veel succes, en vooral ook, plezier!

Danielle Zontrop schreef op maandag 2 augustus 2010, 20:13:


Hoi Danielle,

Zoals al eerder geschreven, hulp inschakelen!
En dan heb ik maar 1 woord `Evy` van spirithorses.
Zij heeft mij en Geertje ook heel goed geholpen en nog steeds!
Ze woont in de buurt en is super voor jou en je paard.
Ik weet zeker dat zij je kan helpen!

succes!

Groetjes Joyce

ik vind het al heel goed van je dat je ziet wat je fouten zijn Danielle! Dat is al het begin van alles.

Als ik jou was zou ik hem een tijd gewoon helemaal met rust laten. Dus ook niet wandelen of grondwerken, maar gewoon lekker op de weide laten staan met vriendjes. Dus niet maar een weekje maar ik zou hem toch proberen een paar weken rust te geven. Ik weet dat dat heel moeilijk is, maar ik denk dat hij weer even tot rust moet komen.

Als hij dan weer tot rust is gekomen kun je weer helemaal bij het begin beginnen dus met grondwerk. En hem dan behandelen alsof hij helemaal groen is. Als je rustig naar het moment toe werkt om weer op hem te gaan zitten, krijg jij weer vertrouwen in hem en hij weer in jou.

Dat gaat je zeker lukken!

Succes ermee!

Groetjes Evy

Unartica schreef op dinsdag 3 augustus 2010, 11:24:


Noten kraken kunnen paarden gemakkelijk en dat kan op zich geen kwaad, walnoot is wel giftig en kan HB veroorzaken.

Ik denk dat als je je paard met zoveel druk moet rijden, je al veel communicatiefouten maakt.
Je begint dan al met te veel druk.

Ik vraag altijd eerst op mijn zit, wacht ik 3 sec. krijg ik geen reactie dan hele lichte kuitdruk. Krijg je dan nog geen reactie helpt het om je paard even uit evenwicht te brengen door hem even naar links of naar rechts te sturen. Doe je dit consequent en laat je ook consequent druk los op het moment dat je paard goed loopt (en belonen natuurlijk), zou je met steeds minder druk hoeven te rijden. Zelfs op zo`n paard.

Maar het lijkt me ook geen slecht idee om hier begeleiding bij te zoeken. Iemand op de grond ziet net iets meer, ik zie heel vaak om me heen mensen toch te veel druk gebruiken zonder dat ze het door hebben.

Groetjes Evy

Wat voor een hoofdstel was het?

Ik heb al meerdere paarden gezien die gingen hoofdschudden bij een gekruist hoofdstel, doordat bij veel kruislingsehoofdstellen de release niet helemaal optimaal is. Zodra er een ander hoofdstel gebruikt werd stopte ze met hoofdschudden.

Of het kan toch een uiting zijn van een andere vorm van te veel druk. Past het zadel goed? Of heeft het meisje toch met iets te veel beendruk gereden? Het kunnen hele simpele kleine dingen zijn.

Groetjes Evy

Haha leuk Geertje! Je bent echt goed bezig hoor!

Ik ben benieuwd vanavond!