Lena schreef op zondag 8 augustus 2010, 16:17:


Nee, nee, het spijsvertering gestel heeft moeite met het oude regime, muesli en brokken.
De platte mest is eerder, van het meer- vocht in gras, of drinken bij het eten van droog hooi. Mogelijk dat de één meer moeite heeft met, stof en/of schimmels in het hooi.

OOK voor oudere paarden, overigens.

Dus ook ik zeg; Direct stoppen met die zooi, niks overgang periode.
Voer hooi, op het tijdstip dat je anders die zooi gegeven had, dan staat ie niet zo te kijken van "waar blijft mijn snoepgoed"

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Hmm, ...
Ik zou ook geneigd zijn om jullie te volgen in het advies van onmiddelijk overschakelen op alleen hooi maar, hebben jullie ook al gedacht aan het fysieke van de te verwerken hoeveelheid voedsel.
Puur het volumeveschil tussen hooi en krachtvoer om dezelfde energie uit te putten.
Een kleine overgangsperiode zou ik zeker inlassen.

Koen

Arabesk schreef op zondag 8 augustus 2010, 11:06:


Waarom zou de stand veranderen als je langere periodes wacht tussen bekapbeurten?
Ik ben akkoord dat bekappen met korte intervals beter is dan lange intervals maar waarom perse de stand hoeft te veranderen (bij de lange dan) is mij in ieder geval niet duidelijk?
Hoezo?

Koen

Daar ben ik ook nog niet helemaal uit, toch een beetje - toon lander ? en dat de hielen dan minder slijtage krijgen en daar dus steeds hoger op komt te staan?

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Ja, maar liever dit dan maar nu ik de tijd heb dan dat ik ook nog naar t werk zou moeten, daar heb ik nu eigenlijk geen tijd voor!
Vanavond zette Pip af en toe haar voet weer eventjes neer. Tijdens het electropulsen leek het er zelfs op dat ze hem belastte af en toe, en met de andere voet de vliegen wegjoeg! Dat is voor t eerst weer!
Het been leek nu ook niet meer dik, een goed teken.

Met Joe voor t eerst weer even het pad afgelopen en een klein stukje op het asfalt gewandeld. Hij loopt vooral voor nog wat voorzichtig,struikelt als er een klein steentje ligt, maar rechtsachter liep hij goed en verder ook gewoon regelmatig, alleen wat langzaam en voorzichtig. Ik hoop maar dat die hoefschoenen gauw komen, dan kunnen we weer lekker meer bewegen zonder pijn en stroffels!
Ik heb gister met de hoefsmid overlegd en die had nog een goed idee- een soort permanente hoefschoenen, maar dan heel anders; met een soort speciaal schuim(uit Amerika, jawel) onder de hoef en 'iets'om de hoef heen om het op zn plek te houden, dit blijft dan 4 a 5 weken zitten en zou veel comfort moeten bieden, zonder de hoefgroei of hoefmechanisme te belemmeren. Op die manier kunnen Joe zn hoeven even wat aangroeien zonder dat ze (te) veel slijten op de harde ondergrond.Dan kan hij lekker veel bewegen en zonder pijnlijke voeten! (hoop ik dus)...De details weet ik nog niet, het duurt ook 2 weken voor het materiaal binnen is, dus ik wacht het nog even af. Ben benieuwd. Zou een mooie tijdelijke oplossing kunnen zijn, denk ik.

Een hele tijd geleden schreef ik ooit eens iets over de wijze waarop ik een kwartierscheur aanpakte. (stukken uitfrezen en in de kroonrand een gaatje boren tot net in het bloed)
Iemand vroeg me toen of ik dit kon documenteren met een fotootje.
Ik heb er nu eentje in het foto-album gezet welke een drietal cm is uitgegroeid.
Duidelijk is ook de verdikking (waarover ik toen sprak) te zien die de hoef laat afgroeien wanneer er een kroonrandkwetsuur (in dit geval bewust aangebracht) is.
Dit is het iets donkerdere elipsvormige gedeelte net achter (boven) het uitgefreesde stukje.
De scheur is niet ernstig in dit geval.
Ook kan je duidelijk de scheiding in hoefafgroei zien waar er begonnen is met natuurlijk bekappen.

Koen