Ach jeezes, wat een scharminkel.
En een mazzelaartje dat ie jou trof!

Veel succes met het opknappen, ik hoop dat hij tot een mooie dikke kater mag opgroeien die je volop kopjes terug kan geven.

Tjonge! Bij een hondenpup kijk je vaak naar de dikte en lengte van de poten om in te schatten hoe groot hij gaat worden. Dan moet dit een kat van formaat worden, hoor Wil!

Sneu, hoor, zo´n beestje. Maar als ´ie bij jou de eerste dagen, laten we zeggen week, doorkomt, dan gaat hij het vast redden en dan krijg je een vriend voor het leven!

Hoop dat je andere huisgenoten (incl. Jules) ook blij met hem worden

Succes ermee!

Els.

Ik denk dat je met de ´stevige´Joe bedoelt.Je wil niet weten hoe hij er hiervoor uitzag, ook hij is behoorlijk afgevallen sinds het hooidieet.Pip vind ik echt niet te dik, ook al kan er wellicht nog ietsje af. Ook zij was veel zwaarder. Waarschijnlijk speelt IR een rol, maar ik weet niet wat het op zou leveren ze erop te laten testen, aangezien ik ze nu ook al op een streng rantsoen hou en dat dan volgens mij ook zou moeten doen. Of heb ik iets gemist en is er nog iets wat je met een IR paard wel of niet moet doen,afgezien van het sobere voerbeleid en uiteraard zoveel mogelijk bewegen...

Ik probeer ook wel met ze te lopen, zodra ik het idee heb dat dat een beetje gaat. idd al is het maar een klein stukje. Met Joe heb ik een rondje van ongeveer een half uur, met grootste deel zachte ondergrond (duinzand),maar dus ook het eerste en laatste deel over de weg,waar hij heel voorzichtig loopt ivm. de gevoelige zolen. Zit steeds ge-ergerder op die hoefschoenen te wachten, wat duurt dat lang!!!!Hadden ze er wel even bij mogen zetten op de site. Maargoed.
Vanmiddag/avond ga ik met Joe het rondje weer proberen, hij lijkt niet veel last meer te hebben van linksvoor, ik mocht rechtsvoor ook gewoon weer langer optillen.
Met Pip wil ik even kijken of we een stukje het pad af kunnen. Vanmorgen ging ze weer liggen, languit met de benen gestrekt en dan af en toe een diepe zucht/ kreun. Gelukkig stond ze na een tijdje wel weer zelf op en is blijven staan. Woensdagavond de laatste keerpijnstiller (Metacam) gegeven, dus op zich gaat het best aardig, alleen wel met ups en downs.

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand

Over de opgedroogde hoefzweren- dat zijn de 'oude', idd van binnenuit dicht gegaan. De nieuwste "lekt'nog steeds,hou ik ook ad biotex e.d.
Magnesium, daar moet ik me nog eens in verdiepen, hoe en wat precies.

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand

Heb het eea gelezen en meteen maar even magnesiumchelaat (hier) besteld, wil het graag uitproberen.Ik lees er goede berichten over, mn ivm hoefbevangenheid.
Die van mij hebbenallebei geen harde manenkam, dus daar zal ik ws geen verschil aan merken, maar misschien wel wat betreft gewicht...En hoeven, natuurlijk!

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand

Karen Koomans schreef op donderdag 12 augustus 2010, 11:10:


Ja die heb ik inderdaad ook gelezen. Heb de site van Safergrass bij mijn favorieten staan. Maar heb hem nog lang niet helemaal doorgelezen. Er staat zoveel info op.
Bedankt!

Groetjes Jolanda

Fem schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 15:20:

Je zou magnesium kunnen overwegen, maar alleen als je zeker weet dat hij geen nierprobleem heeft. Verder ben ik het met je eens, dat testen weinig zinvol is, aangezien het schrale dieet & management sowieso de beste optie is, of je paard nu wel of niet i.r. is.

Je zou Wiesencobs bij kunnen geven. Dat is een grasbrok die uit louter grassen en kruiden bestaat, 87 of zoiets, zonder toevoegingen. Daarmee krijgt je paard automatisch alle 'goede dingen' binnen die in de planten zelf zit.

Wil schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 13:47:

Vachtje glanst wel.
wat een mooitje!
komt wel goed bij wil!

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Dank jullie allemaal...

Voor het diertje... niet voor mezelf hoor.
Er heeft helemaal niets in z'n darmpjes gezeten... want ik zie nergens ontlasting.

Zag 'm zojuist zelf uit het waterbakje drinken... 'n klein stapje voorwaarts, maar het is er 1... Als hij ook zelfstandig gaat eten komt het wel goed.

Haha... wat kun je je druk maken over misschien 150-200 gram kattenzieltje he?


Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Zou het zinnig zijn bloed te laten testen om vast te stellen of er idd geen nierprobleem is?

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand

Noueh, paar dagen later weer gele smurrie, ik had nog pyrantel liggen, direkt erin gestopt. Dit is echt helemaal nieuw, vanaf december zit ik dus met dit probleem. Ik let nu goed op de andere paardjes. Kim heeft Cushing, mss daardoor of zo? Ik weet t gewoon niet. Ik stop er gewoon direkt wat in. In het voorjaar heb ik nog met walnotentinctuur geexperimenteerd. De dagen dat ze dat kregen, geen wormen, stopte ik ermee, weer wormen. Laat maar dan. Ik heb nog t Woud gemailed, maar die zei dat de resistentie wel meeviel. Dus gewoon elke 3 maanden maar zo'n spuit erin, ik baal hier zo van weet je.
Ingrid

Anda is een leuke ijsco! fijn dat je zulke vorderingen hebt gemaakt dan voelt ze zich goed bij jou.

Stephanie Pots schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 7:19:


Ja het kan zeker helpen om een ander halster te kopen. Kiyasa wil alleen haar bruine goedkope lichtgewicht halster om. Als ik een ander halster om wil doen doet ze alsof ik haar ga vermoorden en als hij om zit word alles in werking gesteld om hem af te krijgen.
Zelfs toen ik een andere hoevenkrabber had gekocht was dat iets om bijna een hartverzakking te krijgen omdat het ding een ander geluid maakt. Maar goed Kiyasa is dan ook wel een extreem grote held met nieuwe dingen.

Ik had idd mijn vraagtekens bij een masseur omdat ik wel weet dat ze de spieren los maken, maar niet de oorzaak kunnen wegnemen. Als spieren verkrampen, moet er uiteindelijk toch een reden voor zijn.

Maar ja... tot voor kort reed ik zelf het paard niet. Ze werd dressuur gereden en was daarover doorlopend in discussie met de berijdster/eigenares. lees: veel protest/hoofd omhoog/geen balans in galop etc.

Ook daarin kan natuurlijk een oorzaak voor stijfheid liggen.
Net als in het wegnemen van de ijzers en daardoor nog wat gevoelig lopen.

Ik heb vandaag dus toch maar een afspraak gemaakt, want ik zit met te veel vragen.
Ik merk dat ze stijf is in de schouders en nek en een zeer gevoelige schoft heeft.
Ik merk ook protest met zadelen en twijfel eraan of mijn barefoot bij haar, ondanks aanpassingen, wel goed ligt.
Hij schuift iig met opstappen als ik dat van de grond wil doen.
(doe ik dus maar niet)
Maar ik heb het idee dat ze hem ook niet prettig vind liggen, getuige oren in de nek bij opzadelen, in de lucht bijten en rare mondbewegingen. Stress dus.

Ik heb er pas een keer of drie mee gereden, en alleen stapritten met beetje draf (bijdraven omdat silja een snelle stap heeft en ik ga met haar met mijn man op stap) in de bossen van een uurtje, dus ik verwacht niet dat dit de reden is van haar stijfheid.
Ze was trouwens al stijf van te voren, met gevoelige schoft.

Beetje moeilijk te zeggen of de stijfheid de reden is van haar problemen met zadel of dat het er volledig los van staat.
Ik laat dus ook de ligging van het zadel maar eens gedegen controleren.

Wel balen, want ik heb het ding pas nieuw gekocht. Als hij niet goed ligt, heb ik dus weer een probleem. Zadel wat ik hiervoor probeerde, lag ook al niet goed.
Niets schijnt vanzelf te gaan...

De masseur... of eigenlijk een fysiotherapeut voor paarden, komt dinsdag en bekijkt dan het hele paard dmv palpatie en bekijken in beweging en zal dan ook het zadel en de ligging bekijken, masseren en adviezen geven.

Ben benieuwd (en beetje bezorgd...nou ja... misschien niet alleen een beetje )