Geertje schreef :
> En daardoor zijn baasje ook even...
> Ze zijn twee weken geleden verhuisd naar het noorden van het land. Een
> super plek, veel weiland, veel andere paardjes, super leuke meiden, dus
> andere twee niet). Ik had het verwacht, hij heeft gewoon tijd nodig...
> Maar mijn hart brak echt toen hij hinnikend aan het hek stond toen ik de
> wei uitliep...
> Pfff, wat doe je je beestjes soms toch aan...
>
> Mijn kleintje heeft besloten dat de mini hengstjes in het weitje naast hun
> fantastisch speelmateriaal zijn, dus die hebben zich collectief een weg
> naar elkaar gebaand. Nu staan ze dus met vijf mannen in de wei en Ziggy
> speelt wat af :). Hoewel hij vandaag absoluut weigerde een halster aan te
> doen (had ook wel verwacht dat hij de eerstkomende tijd geen zin zou
> hebben in met mij werken), gaat hij dus eigenlijk wel goed!
Nou is Zafir natuurlijk wel een beetje een tiepetje he....
Dat komt wel goed, van hem kun je wel verwachten dat hij moeite heeft te wennen aan nieuwe dingen en vooral ook aan andere patronen. Op een bepaalde manier is hij dan ook wel weer voorspelbaar. Maar ik kan me voorstellen wanneer je het ziet dat dit je hart breekt.
Heeft het kleine spookje ook speelvrienden om zich heen, dat is fijn voor em.
Hou alleen dat stukje overwicht he, Want als Ziggy er weer mee wegkomt dat hij het halster niet aanwil heb je de poppen aan het dansen en ben je een stap terug. Overweeg in deze situatie dus heel goed op
welk moment je *wát* aan hem vraagt zodat je zeker weet dat het ook zal lukken wat je wilt. Als je onzeker bent of je hem wel te pakken krijgt wanneer hij net met zijn vrienden aan het klooien is kun je het (in deze fase) misschien op een ander moment wel proberen als hij bijvoorbeeld in z'n eentje staat te grazen. Totdat je er wat zekerder over bent. Want het doel is dat je hem onder alle omstandigheden op elk gewenst moment gewoon uit zijn groep kunt halen!
Groetjes, Pien
Warboel
