Nu staan mijn paarden (1 andalusier merrie van 1.54, friese merrie van 1.53,kwpn* saddlebred van 1.58 en een Dartmoor pony van 1.22) nog volledig op strookbegrazing, Ik ga nu ook weer beginnen met hooi, ik verwacht dat ik dan ca 2 weken doe met een baal hooi van 270 kg. i.c.m. gras. Als er geen gras meer is dan doen ze ca. 7 dagen met zo'n baal en als het erg koud is dan nog maar 5 dagen. Ze krijgen dan ook elke dag een voederbiet.

De fries en de kwpn hebben hier niet genoeg aan en krijgen dan ook nog Bietenpulp en Heucobs erbij. De andalusier is snel te dik dus die wil ik van de winter ipv alleen hooi ook wat stro gaan voeren, nadeel is dat ik haar dan wel apart moet zetten.

Ja, ik doe mee! Als we het goed standaardiseren kunnen we er wellicht nog een leuk onderzoeksartikeltje aan overhouden. Zorgen we voor een flinke onderzoeksgroep, n=3 is niet veel......

Een gezamenlijke PN-paardobservatie-etmaal! Houden we elkaar wel wakker via sms. Is er in paardenland zoiets als 'de week van het paard'? Of we organiseren een PN-bewustwordingsweek en starten met dit etmaal (of nee, we eindigen... want dan kunnen we daarna naar bed....).

Spirithorses schreef op donderdag 16 september 2010, 22:32:



Foei Pien.
De uitkomst is wel degelijk betrouwbaar, voor dit paard en deze situatie!
Natuurlijk kan het altijd beter, maar dat geldt voor het meeste onderzoek en al helemaal als het een eerste aanzet is. Beter in de zin dat je er achteraf was bewust wordt dat je bepaalde dingen beter had kunnen meten, of nauwkeuriger waarnemen. Vraagt dan om herhaling.
Extrapoleerbaar is het uiteraard niet. Dan moet je het veel uitgebreider aanpakken. Daarom heb ik ook zoveel tijd in naar koniks kijken geïnvesteerd, naast vanuit mijn luie stoel met een pijp in mijn bakkes naar mijn eigen ponies kijken.

Maar, het moet gezegd, een heleboel echt serieus gepresenteerd, peer reviewd en al, wetenschappelijk onderzoek op dit gebied is geen haar beter en evenmin extrapoleerbaar. Men heeft veel te vaak aangenomen dat een bepaald soort dieren overal hetzelfde doet. Dat is misschien de erfenis van het mechanistisch denken van Descartes, maar het gaat maar tot op zekere hoogte in biologische algemeenheden op.
Ook zijn er nogal eens dingen aangenomen op basis van perceptionele denkfouten. Een aardig voorbeeld is huiszwaluw, daar is aan onderzocht hoe en waar die nestelen, wat als resultaat twee pieken opleverde, dat ze hun nesten op noord- of oostmuren metselen. Dat gaat a) alleen op waar een dominante zuidwesten wind waait (was onderzocht in Holland), en b) moet in aanmerking genomen worden dat de voorkeur gebouwen op het zuiden te richten het zwaluwse ideaalbeeld zou hebben kunnen verstoren; niet ondenkbaar dat ze massaal voor noordoost zouden kiezen als dat beschikbaar was.

Wat ik bij koniks gezien heb is evenmin klakkeloos overzetbaar. Net zomin als mijn thuissituatie, of de jouwe. Ik meen me te herinneren dat Jackson zijn mond ook openviel toen hij zag dat Aussie brumbies andere dan Made in USA mustanghoeven hadden... Pas wanneer je een voldoende aantal waarnemingen hebt, in tijd, naar plaats, etc. kun je die onderling vergelijken en misschien overeenkomstige algemeenheden eruit distilleren. Dit is nog altijd grotendeels niet gedaan. Dieronderzoek, hoe veel er ook over gepubliceerd is, is veelal anecdotisch en fragmentarisch maar niet systematisch. De uitzonderingen die wel bij uitstek systematisch uitgevoerd zijn én succesvol, zoals de werken van Skinner c.s., zijn dan ook wereldberoemd geworden. Maar zo groots hoef je iets niet op te zetten om al veel degelijker onderzoek te doen dan gemiddeld in het hippische aangeboden is; bijv. de relatie tussen totaalruimte, dichtheid/dispersie en ethogram (heeft een groter aquarium invloed op het ethogram?) lijkt me een uitvoerbare vraagstelling die zowel relevant als uitvoerbaar is en wonder boven wonder zover ik weet nog niet eens bekeken.

Methoden van onderzoek. Is oneindig over te bomen. Maar het belangrijkste vind ik dat Gaelle een begin maakt met bewuster, systematischer naar haar paard te kijken in plaats van alles maar voor zoete koek aan te nemen. Het geeft niets dat ze "klein" kijkt, dat het haar om HAAR paard gaat.
Wat ze met dit beginnetje zou kunnen doen, en dat is significant meer dan de meesten kunnen, is Waring erop naslaan en opzoeken waar haar waarnemingen overeenkomen met deze internationale synopsis van onderzoek aan paarden en wat er aan verschilt. En vooral, nadenken waarom het verschilt.
Wil je langs deze weg echt verder, dan moet er ook nagedacht over wat allemaal geprotocolleerd moet worden en waarom, en hoe.

Dani62 schreef op vrijdag 17 september 2010, 9:14:


Precies wat ik in 2004 al voorstelde

Aha, wist ik niet. Best interessant! Heb je daar misschien documentatie over? Of iemand anders? NB bij ezels...?
Hahaha, kan ik me voorstellen. M'n ene paard doet dat ook telkens als we ezels passeren die dan langzaam op gang komen met balken. Lig altijd helemaal in een deuk om z'n gezichtsutidrukking (zeer extravert paard). Je ziet 'm bijna zeggen "what the f.ck is that...? dat kan niet goed zijn" hahahahaha.

Maat 4 heb ik maar die zijn te groot?

Ik heb even zitten rekenen (hoeveel hooi had ik afgelopen jaar en hoeveel was daar dit jaar rond dezelfde tijd van over) en ik kom op een gemiddelde van ongeveer 10 kilo per paard per dag (KWPN-ers).

Anja S schreef op woensdag 15 september 2010, 14:00:


Dit zet ik even recht.
Ik wéét over wie Piet het heeft (en andere lezers misschien ook; want ik ben het niet en er is verder maar een clickerdemo naast die van mij) en dit is zeker niet dezelfde persoon als die die jij beschrijft.

Anja, over wie heb jij het dan?

Eva Saegerman schreef op vrijdag 17 september 2010, 10:20:


Niet over jou ... dan blijft er, volgens jou, maar één iemand over hé?

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 16 september 2010, 21:40:


Suikergehalte bietenpulp tussen 5 en 9 %.
NSK bietenpulp: 12.2 tarwezemelen: 30.8

Uit het artikel van Kathryn A. Watts, BS van oa safergrass.org:
Zemelen worden door de meeste mensen beschouwd als een hoofdzakelijk vezelrijke stof. Vaak wordt dit zo af en toe gegeven, bijvoorbeeld aan zieke paarden, of als een smakelijk hapje op een koude ochtend. Let er wel op dat tarwezemelen over het algemeen 31% scoren aan NSK, wat bijna het drievoudige is van het NSK-gehalte in het gemiddelde grashooi. Zemelen hebben ook een erg brede spreiding in het gehalte NSK, afhankelijk van de hoeveelheid meel die in de zemelen is achtergebleven. Sommige foeragehandelaren leveren zelfs gemalen tarwe van middelmatige kwaliteit als tarwezemelen en verzekeren dat dit hetzelfde is als zemelen. Raad eigenaren van koolhydraten-intolerante paarden aan om tarwezemelen te mijden.

Er staan 3 mensen die werken adhv clickertraining in het programma.

Anja S schreef op vrijdag 17 september 2010, 10:34:


OK, open boek dan
Piet heeft t over Francoise.
En dat is NIET de persoon over wie jij het hebt, hoop ik?
Wie dan wel?
Voor alle eerlijkheid en misverstanden voor de demogevers, zou het welkom zijn als je ook zegt over wie je het hebt?

Bedankt

Misschien had Olav gewoon een andere mening over die kiezen dan de DA?
Bij een paard van 30 verwacht je geen gaaf gebit. Dan is het toch mogelijk dat Olav dit geen onoverkomelijk probleem vond?
Meningen kunnen nu eenmaal verschillen tussen verschillende professionals.
Het is inderdaad jammer dat hij dit niet t.o.v. jou gecommuniceerd heeft. Dat is niet netjes.
Maar voor de rest kan hij mogelijk wel een goede verklaring hebben.
Als ik jou was zou ik hem alsnog even contacteren. En dat je hem de kans geeft hier een uitleg aan te geven. Al was het maar voor je eigen gemoedsrust.

Als ik het zo lees, is je paardje inderdaad 'op'. Niet alleen omwille van zijn tanden.
Ik wens je dan ook veel sterkte met het afscheid en hoop op fijne laatste dagen voor jullie samen.

groet
Ans

Merel Stoffers schreef op vrijdag 17 september 2010, 4:30:

Prima, ik lees het wel

Gr, Dani

voor wat het waard is : erg veel sterkte. ik heb vorige week mijn allerliefste hond Shiva laten inslapen, ze was 14, had oa. lymfeklierkanker en na een dappere strijd van haar, was het vorige week 'genoeg geweest'. je kan je daar niet op voorbereiden, ik had een diagnose gekregen dat ze nog maximum een paar maanden te leven had en heb haar ook nog rotverwend en getracht bij al haar vrienden langs te gaan voor een laatste keer en nog eens samen wat leuke dingen te doen... maar dan is de dag van het afscheid daar en zakt de grond van onder je voeten.
Maar de vele lieve steunbetuigingen helpen je erdoor. Het is belangrijk dat jezelf goed opgevangen word door mensen (en dieren) die je graag zien.
ik wens je heel veel steun om je lieve vriend rustig te begeleiden naar zijn afscheid van deze wereld.
Mijn hond is nu één van de sterretjes hierboven.

veel moed ! Katrien