Wat een leuk verhaal, Nathalie!

En goede reclame voor Parelli!
Straks alleen nog maar parelli-getrainde paarden in de filmwereld

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Spirithorses schreef op vrijdag 24 september 2010, 9:34:
Kun je dit paard niet tijdelijk opvangen en zodra ze opgeknapt is, met de nieuwe gebruiksaanwijzing terug 'doen'? Of wil de eigenaar er helemaal vanaf, nu het dier een probleembeen heeft?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Anja S schreef op vrijdag 24 september 2010, 9:40:

Vrije beweging is het zelfde als huisvesten op een bepaalde ondergrond...
Inderdaad, huisvesten is het zelfde als vrije beweging.
En klopt, ieder paard heeft andere hoeven, in hoeverre dat genetisch is of dat te maken heeft met hoe en waarop men hier de veulens op laat groeien... wie weet...

Coralie schreef op vrijdag 24 september 2010, 8:39:


Ik kan mij best voorstellen dat een paard gevoelig loopt na NB. Natuurlijk is een zool gevoelig als deze opeens in contact komt met de grond. De zool moet vervolgens de kans krijgen om 'eelt' te kweken. En wanneer het paard 24/7 op drassige weide staat, wordt de zool alsnog niet getriggerd om harder en dikker weefsel aan te maken en zal het paard gevoelig blijven wanneer je over asfalt gaat rijden. Vrijwel alles is altijd terug te voeren op de huisvesting (bodemgesteldheid). (En voeding.)

Gr, Dani

equest : moxidectine
banminth: pyrantel pamoaat
ivomec -P : ivermectine waar de -P voor staat is me niet bekend.
equimax: ivermectime + praziquantel
panacur: fenbendazole

met deze middelen is wel alles uit de kast gehaald wat er aan aanbod is. Ivermectine is het meest gebruikt. Omdat merknamen totaal onduidelijk zijn is het volgens mij praktischer altijd de produktnamen te gebruiken.
De -P zou kunnen duiden op toevoeging van Clorsulon, een middel tegen leverbot.

Christel Provaas schreef :


Ik wijt de problemen aan het langdurig stilstaan en ook nog eens stilstaan op ijzers.

Ik maak me er niet zo druk over, eerlijkgezegd. Het paard is naar de kliniek geweest en kon gewoon bereden worden (meer weet ik nog niet).
Paard is van dochter van eigenaar en die kijkt er niet meer naar om (tja, andere interesses). Eigenaar gaat elke dag worteltjes voeren en kan verder niks met het paard als even aaien terwijl het met het hoofd over de staldeur staat
Hij blijft voorlopig eigenaar en over een half jaar bekijken we de zaak opnieuw, dan weet ik ook hoe het met dat been zit. Mijn voorwaarde hierbij is wel dat ik bij binnenkomst de ijzers eronderuit sloop en vanaf dat moment geen bit meer in die mond ga doen.

De rest zal de groep en 24/7 buiten beweging moeten helen....
Ik kan alleen maar de basisvoorwaarden creëren, rest zal het paard zelf moeten doen.

Ben erover aan het denken er een (foto)verhaal over te schrijven (net zoals het verhaal van Puck op mijn site). Want dit soort zaken komen we zeer regelmatig tegen, ik neem alleen nog maar zelden een paard hier op.

Groet, Pien

In de wei zag ik een weidechampion, mooi wit, ongeveer15 cm doorsnee, een mooie verse paddestoel. Rosa zag hem ook, ik wou hem plukken, maar zij was mij net voor, weg paddestoel. Rosa stond te smullen met wit schuim op de lippen. Nu begrijp ik ook waarom ik de laatste tijd zo weinig champions heb gevonden. Rosa is het eerste paard dat ik hier paddestoelen heb zien eten.

Christel Provaas schreef :

Overigens gaat het de eigenaar niet om het probleembeen, dan had hij haar al twee jaar geleden weggedaan. Het is wel iemand die zijn verantwoordelijkheid neemt (ook al is dat een andere manier dan hoe ik het zou doen, maarja).
Ook als het dier goed geweest was zou hij deze beslissing hebben moeten nemen (eigen bedrijf en credietcrisis).

En zo heeft ieder zijn eigen redenen....

Greetz!

joop schreef op vrijdag 24 september 2010, 10:51:


Dat hebben wij nou met de peren in de weide, het is wedstrijdje wie er het eerst bij is, de paarden of wij....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 24 september 2010, 10:49:


Ik kom zo ook aan de lopende band tegen. Net nu weer een verhaal van een 9 jarige die na alle vormen van beslag, siliconen en rubber ontijzerd is. Torenhoge DA rekeningen. Staat nog wel op stal, en moet dus naar buiten. Ik wil liever geen paarden meer opnemen maar ik vind het dan weer zo zielig dat ik weer zwicht. Hij heeft ook nog een 30 jarige makker die ook graag de stal uit wil.

joop schreef op vrijdag 24 september 2010, 10:55:


Ja, en als je dan weet dat zo'n dier daar zo staat.....
Ik zeg nu in principe altijd nee bij dit soort verzoeken en maak van mijn hart een steen.
Maar heel soms is er toch nog een ja, zoals bij dit paard (ook omdat ik het niet kan maken hem er nu mee te laten zitten, deze man heeft mij ooit financiëel ook geholpen en dat is me erg veel waard).

Eerlijk is eerlijk, we hebben het ook over een rendabiliteitsverhaal, ik ben geen filantropische instelling.
Het paard krijgt een kans en dan zien we wel verder.

Greetz!

Van de zomer had ik hier een paar dagen een shetje te logeren, beestje was al 4 jaar chronisch bevangen. Hoefjes zagen er niet uit, eendensnavel, te hoge hielen, achterhoefjes ronduit verwaarloosd. Het hoefbeen was nu niet door de zool, dit was twee jaar terug wel het geval.
Baasje had al heel veel DA kosten gehad, beestje kreeg nu pijnstillers op basis van Salicylzuur.

Ik heb aangeboden het shetje hier te houden, hoefjes te doen en op hooi en water te zetten. Van baasje kreeg ze ook nog lekkere worteltjes en muesli. Maar baasje heeft haar toch weer meegenomen.

Eergisteren hoorde ik dat ze het shetje hebben in laten slapen. Waarschijnlijk het beste voor het beestje, eindelijk geen zere voeten meer. Maar ik ben er toch verdrietig van ...

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

joop schreef op vrijdag 24 september 2010, 10:51:

Ik ben het met je eens . . paarden in een stenige omgeving - niet alleen tijdens een rit- kunnen voldoende wennen om ontspannen te lopen.
De paarden in de wei krijgen onvoldoende harde ondergrond onder de voeten om tijdens een rit lekker midden op - het vuurstenen-kiezel pad van Zuid Limburg te lopen. (laat staan snellere gangen)
Dat gebeurde wél op zandgrond.. heerlijk om lange stukken te draven en de beweging te geven aan mijn paard die het nodig heeft. "Thuis" lukt dat voor de voeten niet.
Mss ook gelegen aan soort paard.. arabier sterkere hoeven dan Haflinger ?
Ik ben vóór onbeslagen- en dat je paard makkelijk over alle ondergrond loopt en jij zelf dus onbezorgd (er) kunt rijden is denk ik mogelijk afhankelijk van ras paard en " zeker" afh. van de ondergrond .Ik wil een zo gezond mogelijk leven voor de paarden en ik lever er ook een deel rijplezier voor in.
Ik wil gewoon lekker rijden
Voorlopig zijn mijn paarden nog geen reclame voor hoefijzervrij... deert niet écht :grr":
Wordt nog altijd aan gewerkt...:)

Myriam schreef op vrijdag 24 september 2010, 11:39:


Laten ze daar nou hoefschoenen voor hebben uitgevonden....
Groetjes, Pien