Liesl schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 20:58:

Waarschijnlijk dreigt hij zijn evenwicht te verliezen door het gewicht op zijn rug, wat hij aan de longe niet heeft. Het is voor een (jong) paard heel wat om te lopen met een al dan niet 'mee' zijnd gewicht op zijn rug. Dat kost tijd om te wennen, te leren, en te balanceren. Iberische paarden reageren doorgaans sterker op balansverandering dan bv warm- of koudbloeden, dus je zult subtiel met je gewicht moeten reageren. Het paard is het NOOIT schuld, het reageert slechts op wat er daarboven gebeurt en je moet je steeds afvragen: veranderde ik mijn gewicht?


Veel rechtuit rijden en daarin tempo minimaal wisselen, meteen belonen als de tempowisseling doet met ruitergewicht. Bochten maken het extra moeilijk, omdat dan de balans weer verlegd wordt.
Ik heb zelf een andalusier, die was in het begin net zo. Stopte ook zomaar met draven, wat veroorzaakt werd doordat ik zelf minimaal naar voren neigde. Zelfs stoppen uit galop omdat ik mijn hoofd iets naar beneden knikte. Het duurde een tijd voordat ik had uitgevogeld dat het daardoor kwam. Doodstil zitten met een stille hand en fier rechtop blijven en naar voren denken, dan neemt het paard jouw houding aan. Niet heftig been gaan geven al shij terugvalt in tempo of de hogere gang niet wil aannemen, want daardoor gaat je bovenlichaam onherroepelijk naar voren en geef je dus eigenlijk gas en rem tegelijk.
Mijn paard reageerde pas voorwaarts als ik mijn onderrug en billen iets aanspande en beslist niet met mijn bovenlichaam naar voren ging. Als ik mijn benen aanlegde, ging hij juist tegen die druk in en vertraagde. Blijkbaar voelde dat logisch voor hem, hoe onlogisch ik het zelf ook vond.
Het is een hele omschakeling, maar alleszins de moeite waard!


• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

@Nils, maagzweren, daar had ik nog niet aan gedacht. Geeft dat dezelfde soort stress en onrust?

@Anja, nee, helaas heb ik daar geen idee van. Wat me wel meteen opviel toen ik hem kwam bekijken was zijn onrust. Stilstaan, moet poetsen, opstijgen en in het algemeen ging hem slecht af. Ook tijdens de keuring was hij zeer onrustig, maar dat weet ik aan alle 'rare' dingen die de veearts met hem deed.

Heeft niets met paarden te maken, vond het gewoon leuk....

http://www.youtube.com/user/nufnik#p/f/0/Mh8eHDN9MK0

Monique

Ik ken zo 2 paardjes
Bij eentje is er geen verschil of er iemand op zit (met/zonder zadel) of niet, haar spieren zijn te kort langs de binnenkant, dus als ge de poten ff stretcht loopt ze weer normaal.
Andere paardje deed het alleen met ruiter (opgezadeld etc). Osteopaat is geweest, paardje zat volledig vast in nek en rug (door slecht zadel?) Dat paard wou nooit galopperen trouwens, nu crosst ze alweer vrolijk rond en wordt er een zadel op maat gemaakt

Tis maar om te zeggen dat het aan vanalles zou kunnen liggen

ALs ik nu met mijn paardjes ga rijden en het is nog zo warm, komen ze flink aan het zweten! We rijden meestal met de trailer naar een buitenbak. Als ik klaar ben, stap ik ze goed uit, maar omdat ze al best dik in de wintervacht zitten, zijn ze nog niet helemaal droog als ze de trailer ingaan. Moet ik ze dan toch een zweetdeken opleggen of niet?

Hopelijk kunnen jullie me weer wijzer maken.....

Groetjes GAby

Hoi Gaby,

Gemakshalve verwijs ik je naar deze pagina, daar vind je alle informatie : http://www.paardnatuurlijk.nl/weetjes/dekens.htm .

Groetjes, Dani

In een trailer wordt het superwarm, dus nee zeker géén deken. Gewoon lekker zo laten.

Natuurlijk bekappen? Da's yoga met paardenvoeten

Christel Provaas schreef op zaterdag 9 oktober 2010, 8:24:


Is het een onnozel onderzoek omdat ík het hier link, of omdat je het echt zo vindt?

Arabesk schreef op zaterdag 9 oktober 2010, 17:11:


Ik vind het echt zo. Dat spreekt toch voor zich? Waarom zou je daar nog eens een onderzoek tegenaan gooien?
Ik vind het net zoiets als onderzoeken dat veulens die volop beweging krijgen, beter ontwikkelde pezen krijgen dan veulens die op stal gehouden worden. Duh.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Het kan goed dat je met een 'opstaptrauma' te maken hebt, wat veroorzaakt is door een fout in het verleden. Rustig zo doorgaan, elke stap begeleiden en elke gewenste reactie belonen. Singeldwang gaat nooit helemaal over, maar je kunt het wel minder erg maken. Mijn paard Cadiz ging er soms bij liggen als het hem teveel aangreep, dus ik heb er enige ervaring in.
Haal de logica uit het patroon: Vaak opzadelen zonder rijden, poetsen zonder opzadelen, opzadelen en afzadelen, opzadelen en ernaast lopen, opzadelen, afzadelen en opstappen, zo haal je het paard uit zijn verwachtingspatroon. En steeds één gaatje aansingelen, daarbij zorgen dat het paard naar voren weg kan lopen, hij moet een 'vluchtroute' zien. Er geen punt van maken, luchtig over doen, klopje, gaatje strakker, beetje schudden aan het zadel, weglopen, wat hooi geven, gaatje strakker, pasje vooruit zetten, staart borstelen, gaatje strakker, klopje, aai etc.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Mijn paard doet het ook. (half-quarter merrie van een jaar of 12.)
Ze doe dat al zeker 7 jaar. Daarvoor is het mij nooit opgevallen, maar mogelijk heeft ze het altijd al gedaan.
Ze doet het ook duidelijker belast dan onbelast en ook meer op het harde dan op zachte bodem.
Ik betwijfel of het iets met evenwicht te maken heeft.
Mijn paard had in haar jeugd een behoorlijk slecht gevoel voor evenwicht. (Die ging geregeld wel eens onderuit.) Maar met volwassen te worden is dat sterk verbeterd. Haar manier van lopen, daarentegen is niet veranderd.
Iemand heeft mij ooit eens gezegd dat het te maken had met haar voeten en haar beenstand. (Ze heeft de neiging om haar voorvoeten wat naar binnen te draaien en wikkelt af over de buitenzijde van haar hoeven. En daardoor slijt ze ook haar voeten scheef af.)
Naar verluid zouden paarden die min of meer ongemak ervaren door hun steunsels dit ook gemakkelijker doen.
(Ik heb geen idee of dit echt zo is. Maar dat is mij ooit verteld door één of andere Duitse Strasser-docent. Ik heb hier wel ooit eens een filmpje gezien van een zwaar hoefbevangen pony (Ik dacht dat het die pony uit GB was, waar ooit die Strasser-rechtzaak over geweest is?) en bij dat filmpje werd het kruisen van die voorbenen genoemd als een symptoom van pijn in die voeten door de HB. Maar verder ben ik daar nooit iets over tegen gekomen.)
Mijn paard heeft overgings ook makkelijk last van haar rug en nog wat andere gewrichten (schouder, heup etc...) Dus dat het daar mee te maken heeft, zou ook nog best kunnen.

groet
Ans

Monique Meijer schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 13:08:


Lastig hé zo'n dikkertje. Meer bewegen is de enige remedie voorde rest doe je er alles al aan. Kiyasa is momenteel ook veel te dik. Ik noem haar nu dikkertje dap of zwijntje. Helaas wordt ze al het hele jaar bijgevoerd door 'goed' bedoelende weidegenoten. Een restje musli, appels, wortels, en zakken vol brood terwijl ze weten dat ik het beslist niet wil hebben.

Een vraag, waarop je wellicht het antwoord al kent?
Een paard is geen mens, een paard heeft een betere zweetdeken aan, als dat wij kunnen maken. Je zou dus een zweet-deken leggen op een zweet-deken (de vacht)
Goed uit stappen is het tover woord. Dat ie nog niet helemaal droog is, kan geen kwaad, als spieren maar de tijd gekregen hebben om de laatste afval stoffen weg te werken.
De rest van het uitstappen en opdragen kan ie zelf in de wei

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Monique Meijer schreef op zaterdag 9 oktober 2010, 11:28:


Ik ook!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Even een vreugdevolle mededelinhttp; ben al twee weken met Joe en Pip weer aan het wandelen! Joe pleegt zelfs af en toe drafjes tussendoor! het gaat goed met de hoeven, ze lopen lekker!!
Hopen dat het nu zo blijft...
klik op
http://www.youtube.com/watch?v=mZnak5eYIsQ
om PIp te zien lopen. Ook nog haar eerste keer verder dan het kleine ommetje dat we tot nu deden. Helemaal een nieuw straatje, en dan zo relaxed! Ben erg trots op haar!!!

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand