Ze hoest als ze buiten staat? Niet in de stal? Advies is buiten laten zonder stal
Hangt er dan nog eens van af wat paard gewoon is en welk ras het is. Mijn Lusitano's hebben altijd buiten gestaan, maar in de zomer staan ze bij felle zon vaak binnen en tijdens de winter bij felle regen of veel wind gaan ze ook binnen (het zijn loopstallen, ik doe ze niet dicht)
Ze staan overdag graag in een grote, diepe stenen stal waar niets op de bodem ligt, enkel beton.
Om te liggen verkiezen ze de andere stal met houtkrullen (als ik 's nachts ga kijken dan liggen ze er altijd neer). Maar geen schuilmogelijkheid vind ik toch wat Spartaans. Laat ze zelf kiezen, dat is toch beste wat je kan doen? Als ze zelf willen binnen gaan, waarom een paard dit dan ontzeggen?

Karin schreef op dinsdag 19 oktober 2010, 20:13:


Interessant wat je schrijft, ik heb de link met nat weer nooit gelegd. Buck heeft jarenlang last gehad van een allergische hoest ondanks 24/7 buiten maar door het elimineren van suiker en stofvrij hooi is dat flink verbeterd. De incidentele keren dat ik hem nu nog hoor hoesten, is 's ochtends vóór het voeren. Dan is de atmosfeer natuurlijk vochtig.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Freud zou hier heel graag verder op in gegaan zijn denk ik...

Liz heeft een flinke roze, kale plek op haar buik zitten. Alle onze paarden hebben open plekken en korsten gehad. Eerst dachten we regenschurft, toen toch maar een schimmel. De DA dacht aan bijtplekken maar daar konden we echt niets mee, die herkennen we wel. Onze hele opslagplaats staat nu vol met bekertjes imaverol-, betadineoplossingen etc.. Ik dacht de dans te ontspringen, maar nu heeft Liz helaas ook een kale plek.

Ik heb hier thuis betadine shampoo, maar ook gentiaanviolet. Dit middel werd vroeger in de diergeneeskundige wereld gebruikt als antibacterieel, schimmeldodend middel. Bij baby's en moeders met candida-infecties wordt het tegenwoordig nog wel eens ingezet.
Kan ik mijn paard behandelen met gentiaanviolet? Verdund? In welke verhouding?

We zijn nu enkele dagen later en inderdaad alweer een wijziging.

Frodo heeft zich blijkbaar opgewerkt tot (voorlopige) leider. Ongelooflijk om dat vast te stellen. De jongste en kleinste die de 2 anderen durft weg te jagen van die enige hoop hooi die ik vanmorgen in de wei legde om te zien wat er gebeurde. Ik ging ondertussen geheel op in het mestscheppen , kwestie van zelf zo goed mogelijk in de omgeving op te gaan hé...

Gisterenavond toen we gingen hooi geven, stonden Pavana en Frodo ineens samen in één stal (kijken of ik wel genoeg hooi ging halen waarschijnlijk). Toen zette Pav hem non-verbaal met haar oren nog naar achter. Vanmorgen was het dus omgekeerd.

Ik vind het erg boeiend om het allemaal te zien gebeuren. Ik had mijn twijfels om ze samen te zetten, had alle hoeken afgerond in de wei, het grootste stuk bij opengzet, we hebben een heel aantal palen vervangen door hogere palen (want bij aankomst van Frodo enkele weken geleden was hij binnen de 5 minuten over de draad (ongeveer 1.30) gesprongen).
Ik had van die doemscenario's in mijn hoofd: ofwel wordt hij verrot gesjot, ofwel kiest hij het hazepad.

Het kan dus verkeren. En dat terwijl ik dacht het braafste paardje van de hele wereld gekocht te hebben... . Hij heeft mij in de korte tijd dat we hem hebben al een paar keer (positief) verrast, en ik denk dat het zeker niet de laatste keer zal zijn.

Lena
(grandioos bitloos )

Spirithorses schreef op dinsdag 19 oktober 2010, 14:06:
knip

En dat geldt volgens mij echt niet enkel voor manègepaarden hoor!

Onze Frodo (nieuw paardje, 5.5j, sinds enkele maanden zadelmak), is op de klassieke manier zadelmak gemaakt (wel absoluut niet met geweld).
Toen hij met mij er bovenop (en bit!) voor het eerst ergens van schrok en vertrok kreeg ik hem niet goed stil, hoewel hij niet "stout" is of zo en ik zelf wél kon kalm blijven.

Ik riep naar de instructeur dat ik hem niet gestopt kreeg en ik kreeg als antwoord dat ik wel wat harder aan de teugels moest trekken. Ik deed dit en hij stopte.
Intussen maakt Frodo zijn overgangen van stap naar halt en van draf naar stap grotendeels met doorhangende teugels...
En mijn man en ik zijn zo vrij om te denken dat dat onze verdienste is... EN we bekennen eerlijk dat we echt geen geweldige ruiters zijn
Maar ook eerlijk gezegd, Frodo doet bij alles wat we met hem doen ook wel heel erg zijn best om mee te werken...

Vanavond gaan we voor het eerst in een les meerijden (wel op een andere plaats) met een pracht van een gloednieuwe sidepull. Voor de 2 andere hebben we een kruiselings systeem, maar ik zocht al langer een uitvlucht om eens een sidepull aan te schaffen en uit te proberen. . En zeg nu zelf: bij een nieuw paardje mag toch ook een nieuw hoofdstel gebruikt worden, niet?

Maar ik begrijp heel goed dat als je tussen bittige ruiters zit, dat het erg moeilijk is om je staande te houden. 't Is pas toen Frodo thuis stond dat we de overstap gemaakt hebben.

Lena
(grandioos bitloos ) (hoera, nu mag ik het terug schrijven )