Maria Delavega schreef op donderdag 21 oktober 2010, 9:35:
>
> Als een paard nu even z'n zelfbeheersing verliest en instinctief reageert
> als het geschrokken is in een voor hem nieuwe omgeving, wat doen jullie

> Bvb je loopt door een voor het paard onbekend gebied die hij eng vindt en
> achter hem staat z'n maatje te roepen. Plots wordt het teveel en het paard
> schiet weg.
> Hoe doen jullie dat? Negeren of energie spiegelen?
Ik doe dat dus zelden of nooit, energie spiegelen, omdat ik juist geloof in het overbrengen van rust en standvastige energie. Ik geef het paard niet eens de ruimte om zelf het initiaitief te nemen om het hoofd in de richting van het 'enge' te draaien. Kijken mag en ik neem hem ook serieus maar
ik draai het paard daarheen (groot verschil) en houd dus de touwtjes in handen. Ik leg mijn focus weg van het enge voorwerp/situatie, houd mijn stem laag, adem in mijn buik, zeg dat er niks aan de hand is en we gaan gewoon dóór. Je voelt aan zo'n paard of het menens is.
Stilstaan en laten kijken (op initiatief van het paard) maakt hem groter en mij kleiner en da's precies wat ik niet wil, want stel, zijn volgende gedachte is wegrennen heb je daarmee je eigen probleem gecreëerd.
Stem hoog, zingen etc vind ik irritant, zowiezo stem hoog betekent dat je slecht gegrond bent en juist in een situatie als deze is gronden een van de belangrijkste dingen om leiding en dus veiligheid te kunnen blijven bieden. Ik geloof ook niet in energie spiegelen om de aandacht van het paard terug te verkrijgen (al snap ik het wel dat mensen dat doen) want aandacht terugkrijgen kun je ook op een veel simpeler manier doen (zie bovenstaand), dat hoeft niet zo heftig.
Groet, Pien