Beste Marianne,

Ik vind het geweldig dat je Maya gered hebt maar dit is op dit forum niet zo bijzonder
heel veel mensen hier hebben een of meerdere (of in "Joop" en Pien haar geval tientallen) gered. Alle adviezen hier zijn goed bedoeld en redelijk vriendelijk gesteld als je wel al ervaring had gehad met paarden waren de opmerkingen veel harder geweest.
Een paard aan een stick houden en alleen is niet ideaal en ik begrijp je beweegredenen
waarom dit op dit moment niet te veranderen is. Echter probeer het niet goed te praten en tegelijkertijd de mensen op dit forum te veroordelen dat ze niet de barricades op gaan voor b.v. bitloos rijden.

En ik beken, ik ben op dit forum behoorlijk lief voor paarden maar voor mede-forummers vaak een stuk minder. Ik heb een beetje praktijkervaring aangezien ik al jaren voor mijn werk dagelijks mensen adviseer hoe zij hun paarden het beste in groepsverband en buiten kunnen houden. Pien en Joop vangen al jaren paarden op in hun groeps- en buitenhuisvesting en hebben een schat aan ervaringen. Daarnaast zijn er nog veel meer mensen die heel veel ervaring hebben. Al met al een gigantische bron van kennis. Door de berichten die niet met je mee praten af te doen als onzin, want jij ziet toch hoe je paard zich voelt bereik je enkel maar dat op een gegeven moment niemand meer zin heeft om je advies te geven en daar heb je enkel je zelf mee. Want al is het hier soms ook niet altijd gezellig blijft dit forum uniek op het gebied van welzijn voor paarden.

10 ppm = 10 parts per million

Dus 1 deeltje zilver op een miljoen deeltjes water of alcohol, of waar je het ook in oplost.

10 ppm = 10 mg/L = 0,01 gram op een hele Liter

Dat is een speldenknop aan suiker in een liter water.

I rest my case.

Natuurlijk bekappen? Da's yoga met paardenvoeten

Toch vind ik dat eenieder recht heeft op zijn eigen ontwikkelingstraject. We zijn niet allemaal hetzelfde. Ook niet alle paarden zijn hetzelfde. Waarschijnlijk zullen wij leken over een aantal jaar hier alle kersverse PN-ers van advies dienen

Er zijn veel diverse wegen te bewandelen met paard. Hoofdzaak is dat paard en eigenaar ongeschonden de reis doormaken. En ja, er worden foutjes gemaakt, trial and error. Paarden zijn vergevingsgezind heb ik me laten vertellen en ondervonden. We proberen, met behulp van dit forum, zo min mogelijk foutjes te maken en ons paard een zo prettig mogelijk leven te bieden. Ieder op zijn eigen wijze. En dat is leuk om van elkaar te lezen en te leren.

Zit ik vandaag aan de koffie met Anja S Dat geloof je toch niet......
Straks ga ik nog dineren met Piet, je weet maar nooit.......

Maar de toon op dit forum is soms scherp, hard en onaardig. Na een aantal maanden lezen, posten, chatten en koffie drinken kun je posts beter inschatten en plaatsen. Helaas kunnen we niet allemaal richting Bulgarije, Zweden of Duitsland om ook daar mensen in persoon te ontmoeten en hun posts op waarde en intentie te schatten. En dat maakt internet ook zo'n lastig medium. Er bestaat niet voor niets netiquette. En die is hier wel eens ver te zoeken. En dat vind ik nu echt heel jammer. Pn is een fantastische site, liefst loop ik hele dag met sandwichbord rond reclame te maken voor PN.

Ik geniet van de Bulgaarse posts en de reis die Marianne net gestart is. En ik weet dat veel andere lezers dat ook doen. En niets is zo leuk om met elkaar te discussieren, brainstormen etc. over onze grote liefdes, onze paarden. En daarom reageren sommigen, waaronder ikzelf, ook gevoelig op bepaalde reacties. Want onze intenties zijn goed, we hebben het beste voor met onze paarden. Maar gun eenieder zijn weg. Pas als er duidelijk een paard mishandeld, verwaarloosd of verkeerd getraind wordt mag iedereen zijn grote bek opzetten. Doe ik ook, ik kan vloeken en tieren als een viswijf. Maar verder gaan we het gewoon gezellie met elkaar hebben.
En heeeeeeeeeel goed lezen.

Anja S schreef :


Ik ben het geheel met je eens hoor, dat weet je ook, want daar hebben we het regelmatig over..
Ik wil een paard als paard zien en niet een of ander substituut van de partner of het kind dat er nooit was.

Maargoed, vandaag toch even de oetsjiekoetsiekoetsjie ingeschoten met Quiberon
Sinds de dood van Winner is er geen leider meer en nu hebben we Spirit de kans gegeven zijn groep over te nemen. Spirit liep al enkele jaren in de mannengroep waarin onze Henson ruin Quiberon zijn dikke dikke dikke vriend was. Totdat we gisteren de groepen gemixt hebben en Spirit Quib niet meer in zijn nabijheid duldt (de andere ruinen overigens wel). Quib is helemaal van de kaart en lijkt niet te begrijpen wat er speelt. Zo stoer en speels als hij is, daar is nu even niks meer van over en ik heb echt met hen te doen.

Het komt wel weer goed hoor, Quib vindt zijn weg wel weer, maar ik vind hem heel zielig nu.
Ik vond hem vandaag een hoog puppy - knuffelgehalte hebben en hij zocht ons steeds op ipv zijn maten....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 4 november 2010, 18:49:


Ik denk dat ook de animal communicator nodig is