Pas als er duidelijk een

Ik heb tenslotte jarenlang in Scheveningen gewoond

Daar zit net het probleem ik vind dat:

- het houden aan een stik
- alleen
- met andere paarden die haar wel los kunnen bereiken en zij niet weg kan komen.
- Het risico van een paard hoogdrachtig of met een veulen de bulgaarse winters
met -30 in willen laten gaan.

toch wel heel dicht bij verwaarlozing en mishandeling kan komen.

Ik heb wel vaker mensen meegemaakt die paarden gingen houden onder het motto
ik moet zelf mijn weg vinden en van fouten leer ik. Resultaat onnodig 3 dode paarden in 6 maanden omdat alle adviezen uit de weg werden geslagen. Ik ben best eigenwijs enkel niet op het onderwerp paarden daar luister ik nog altijd heel goed als ik denk dat ik iets kan leren.
En dat doe ik nog iedere dag en ook vaak hier.

Spirithorses schreef op donderdag 4 november 2010, 18:49:


Maar jij weet tegeljkertijd dat Quib niet in een onoverkomelijke geestesnood gaat verkeren ... je rent niet gelijk naar je voorraad hysterische druppels ... je bestelt ook geen psycholoog of mevrouw in een blauwe jurk ... je gaat er ook niet vanuit dat Quib waanzinnige diepe trauma heeft en dat je vooral héél héél erg voorzichtig met Quibje moet zijn, want gut o gut wat een zielig paardje is het, kom maar bij moeke
Nee, Pien, wat jij gedaan hebt is geen oetsjiekoetsiekoetsjie ... wat jij gedaan hebt is Quib jouw aandacht geven omdat jij dat ook gewoon lekker vindt. Daar is niks mis mee ... ik ruik Jeen ook regelmatig aan zijn dikke, vlezige neus ... heerlijk vind ik dat, maar ik ga niet beweren dat mijn Jeen daar hemelsgelukkig van wordt en diep in de crisis raakt als ik het niet meer doe ... dus ik besef dondersgoed dat ik die dingen doe omdat ik het wil!

Zo extreem heb ik het nooit gezien gelukkig maar Kyliam heeft afgelopen jaar ook enkele teken gehad. Vooral in de liesstreek.
Onze hond en katten behandelen we voor teken (befaamde Frontline) maar bij een 500 kg zwaar paard lijkt me dat niet helemaal mogelijk. Dus maar gewoon eruit halen denk ik en in de gaten houden of het gaat ontsteken. Vind teken enge beesten omdat ik toevallig 2 kennisjes heb met ernstige limeziekte (of hoe schrijf je dat).

De paardjes hier staat lekker dik in hun vacht. De eigenaar wil de paarden die hij dagelijks rijd gaan scheren.... vorig jaar heb ik dat een beetje kunnen voorkomen. Maar vrees dat ik dit jaar zal moeten aanvaarden dat niet iedereen zo pn denkt als wij....

Marianne Gomes schreef op donderdag 4 november 2010, 17:48:

Bij Paard Natuurlijk gaat het helemaal niet om peperkoek (moet je toch eens kijken wat hier mee bedoeld wordt) en koetsjiekoetsjie .... en zeker niet om intuïtie en alternatieve methoden. Bij Paard Natuurlijk (de website dus) gaat het om feiten en onderzoek waarbij de natuur van het paard centraal staat.

Anja S schreef :


Weet je, ik moet lachen met zoveel humor en realiteit.
Want het is waar wat je schrijft.

Niks druppels, wel extra hooibak zodat ook hij voldoende te eten heeft.
Niks blauwe jurk, geen donsdeken ook, hem wel effe met een touwtje uit de paddock geplukt en hij staat 's nachts in de Dravergroep vanwie hij een aantal merries al kende.
Quib is op de grond een van de grootste pestkoppen die ik ken (met rijden is hij bloedserieus) maar vandaag was-ie klein en draafde hij met heel grote passen van Spirit weg waardoor hij even wegschoot en 10 meter verder stopte, omkeek naar mij, zo van 'en waar blijf je nou' en zich braaf in een andere groep liet zetten.

De 'natuur' (jaahjaah, tussen haakjes) is hard, hij ligt eruit en ik heb niet het idee dat het nog goedkomt tussen die twee, getuige het feit dat Spirit hem echt op staat te wachten en Quib zelf volledig in paniek gaat (ken ik niet van hem). Op de weide met ruimte om hen heen gaat het goed en wordt hij geduld als hij onderaan blijft rondhangen en niet naar de groep probeert te komen.

Waarmee ik wel bezigben, waarom Quib, Spirit's maat, en niet Ophir of Spirit's zoon Iskander die als een dolfijn aan z'n vader plakt nu en hem in alles kopieert. Isko is nog jong dus geen bedreiging, Ophir is even oud als Spirit, maar daarin ziet hij blijkbaar geen rivaal.

Wat me ook opvalt is dat Spirit alleen interesse heeft in zijn 'oude' groep merries metwie hij opgegroeid is. Met de Dravergroep merries heeft hij helemaal niks, die laat hij links liggen.
We wisten het van te voren dat wanneer we Spirit zijn eigen groep zouden geven er dingen zouden gaan veranderen tussen de mannen onderling en zo is het ook gegaan. Daarom ook wilden we de mannen samen houden tussen de merries want eenmaal eruit is niet meer erin, dat heb ik nou wel om me heen gezien.

Interessant deze ontwikkelingen, zo leer ik ook weer bij....

Groet, Pien

Bijna 3 weken verder.

't Is nu rustig in de wei. Frodo is nog steeds de baas, maar dat valt nu veel minder op. Ik kan op dit ogenblik niet zeggen of er een rangverschil bestaat tussen Nexor en Pavana.

't Is wel zo dat Nexor zich niet meer helemaal laat opzij zetten door Frodo. Als Frodo nog eens dreigt aan het hooi, dan doet Nexor wel nog een stap op zij maar dreigt nu wel terug: zo van: "oké, gij moogt de baas zijn, maar ik heb ook recht op mijn portie hooi."
Nexor staat nu wel geregeld alleen te slapen, maar lijkt zich daar niet echt aan te storen. Tja, misschien is hij wel blij dat hij terug zijn asociale zelf mag zijn, dat hij Pav niet steeds meer bij zich moet hebben.

Zondag waren we met N en P eindelijk nog eens gaan wandelen. F bleef redelijk rustig, maar het weerzien was zeer hartelijk: van hun alle drie.
Ook als we met Frodo op pad gaan wordt er gehinnikt en als we terugkomen zijn ze alle drie goedgezind en moet er uitgebreid gesnuffeld worden.

Volgens mij moeten degenen die weggaan uitgebreid verslag uitbrengen van wat er daar in de weide wereld allemaal te beleven is.
Maar uiteraard is ook dat weer interpretatie. Wat zou ik toch eens graag in hun hoofd kruipen...

Groetjes Lena,
En... alweer een beetje meer "grandioos bitloos"

Spirithorses schreef op donderdag 4 november 2010, 19:45:



Ja, ik ben stiekem jaloers op je hoor Pien. Zo veel paarden die je kan observeren. Ik vind mijn "kudde" van 3 al razend interssant...

Spirithorses schreef op donderdag 4 november 2010, 19:45:

Poeheeeeee ... fijn dat je nog even reageerde ... ik zat al bijna in mijn Peugeotje met een fles port om je geestelijke bijstand te komen verlenen
Mooi en, soms, verrassend hé hoe snel een groep kan veranderen. Ik heb er van gelezen in diverse boeken ... de diverse groepen, de jonge hengsten die een vrijgezellengroep vormen op zoek naar een eigen kudde blote vrouwen Maar ook dat sommige hengsten wel geaccepteerd worden, ook in het belang van de leider ... waanzinnige interessant en wat zijn wij, als mens, dan toch ongelooflijke botte plurken hé?

Anja S schreef op woensdag 3 november 2010, 21:12:


een mooie spiegel houd je ons voor Anja, en ik ben het met je eens. Mensen vragen zich veel te weinig af of een dier eigenlijk wel gediend is van al dat geknuffel.
Als andere mensen ons zomaar om de nek zouden vallen, zouden we dat al gauw zien als aanranding, maar bij dieren vinden we het doodnormaal...
Toch is het denk ik het belangrijkst om het van het individuele dier af te laten hangen. Sommige paarden vinden het heerlijk en komen er echt om vragen, andere moeten er niets van hebben. Ik denk dat zolang je dat respecteert er weinig mis kan gaan.
Laat onverlet dat ook de niet-zo-knuffelkonten weleens een kusje van me krijgen hoor, mogen ze daarna weer lekker weglopen

Lena schreef op donderdag 4 november 2010, 19:50:


Nou ik denk dat wij (Jack, Pien en ik) ook wel eens jaloers zijn op de mensen die maar 3 paarden hebben

Het is wel zo dat het heeel interessant is om die nieuwe ontwikkelingen te zien, maar je moet daardoor wel heel vaak en snel improviseren. Op het moment komen er een aantal nieuwe paarden bij dus is veel onrust en schuivingen, wat op zich interessant is om te zien hoe zich dat ontwikkeld, maar het is ook eeerruugg fijn om weer rust te hebben in de groep en af en toe eens niks te zien gebeuren

Maar het is wel zo dat je er ontzettend veel van leert en ook ziet dat paarden die eerst leider waren eigenlijk heel erg onzeker zijn en een masker opzetten en andere paarden waarvan je het niet verwacht ineens dikke vrienden worden met de nieuwe leider/leidster.

Anja S schreef :

Kommaaropmetdieflesport hoor.


Het verschil is wel dat het hier om 4 ruinen gaat, waarvan Spirit natuurlijk het langst hengst geweest is en ook 2 nakomelingen heeft. Hij is opgevoed door Winner en het is dát groepje waarop hij zijn zinnen gezet heeft. De anderen interesseren hem dus niks. Quiberon mag wel rondhangen met de Dravermerries (gráág zelfs) als ze maar op afstand blijven.

Ja, wat ik botte plurkenachtig vind is dat ik weer eens heel goed besef hoe wij menen ons in te moeten/mogen mengen in het geheel, hoe wij lopen te bepalen, groepsindelingen maken, de dieren achter hekjes plaatsen, bepalen wat, wanneer, hoeveel en hoevaak ze mogen eten, waar ze moeten verblijven, hoe groot dat moet zijn en metwie dat moet zijn etc.

Spirit was 2,5 jaar weg uit deze groep (omdat hij er indertijd door Winner min of meer uitgezet was maar ook omdat we dekkingen wilden voorkómen) en het éérste wat hij en de merries deden was neus-aan-neus contact, snuffelen, herkenning, synchroon bewegen en de hele verdere dag zij aan zij staan met 'zijn' groepje.

Vandaag ook werden Puck en BD weer aan dit groepje toegevoegd (zij liepen net een aantal dagen met de veulens op een andere weide). Toen we ze vanochtend gingen ophalen hadden beide merries háást om weg te komen van de veulens (naja, Tyra, bijna 2, Aphra, bijna 2 en Alegría, bijna 3 jaar), ze keken niet om naar hen. Normaalgesproken gaan ze met lange stijve passen weg van de kleintjes maar niks daarvan, alsof ze wisten dat er een voor hen belangrijk moment zat aan te komen. Gelijk dikke liefde natuurlijk, en ook Iskander weer herenigd met zijn moeder. Evy en ik vroegen ons af of ze mekaar nog zouden kennen maar dat was al gauw duidelijk toen Iskander onder z'n moeder indook en probeerde of hij kon drinken (no way dus, zei Puck).
Puck, die behoorlijk bitchy kan zijn naar andere paarden, liep te ginnegappen met Spirit en hun beider zoon Iskander dus die was ook gelijk in goede doen en dat zegt mij wel veel want ik ken haar.

Wat het me eigenlijk ook zegt is hoe belangrijk, weldoordacht en weloverwogen je dus te werk moet gaan bij het samenstellen en uit elkaar halen van groepsgenoten.
Een tijd kon het hier niet anders en moesten we een mannengroep samenstellen om ongewenste zwangerschappen te voorkomen. Nu is Spirit ruin en kan hij alsnog genieten met de merries.
Ik heb overigens niet het idee dat hij eronder lijdt dat hij geen ballen meer heeft. De merries ook niet, zo te zien. Het is goed dat er weer een leider is en het voelt ook goed dat dit Spirit is!

Groet, Pien

Peter Donck schreef op donderdag 4 november 2010, 15:56:




Wettelijk verplicht volgens de Engelse Health and Safety Law - voldoe je daar niet aan dan wordt je bedrijf door de overheid gesloten - dus het gevoel van verantwoordelijkheid gaat voor sommige mensen verder dan alleen Paarden....15 families waren van mij afhankelijk

Plus het feit dat deze seline solution ook nog in een speciale fles zat om ogen professioneel direkt uit te spoelen - dus geen glaasje water met wat zout en dan knoeien met een oogglas

In paniek situaties moet de eigenaar van een zaak wel ter dege koel en direkt kunnen handelen en zeker als het oogletsel betreft.

Heb je daar enige problemen mee?

Dus wel degelijk een korrekt afgemeten hoeveelheid zout, dus allemaal opschrijven en op de ijskast plakken zou ik zo zeggen.

He he paardjes ook weer blij.

in een andere draad is al ter sprake gekomen dat het samenbrengen van paarden hengstigheid tot gevolg kan hebben. Dit is dus gebeurd bij mijn merrie, die ik de hele zomer nog niet hengstig had gezien. Nu kwam er een andere (dominantere) merrie bij, en van de een op de andere dag werd ze hengstig en is dat na twee weken nog steeds.
Ze legt nu steeds vaker contact met die merrie. Er wordt gesnuffeld, waarop mijn merrie met haar voorbeen slaat en de andere merrie een gil geeft. Mijn merrie tilt dan haar staart hoog op en doet soms een klein plasje. Ook als ze terugkomt na een wandeling, wordt er een speedplasje gepleegd als de nieuwe merrie naar haar toe gaat.

Heeft dit te maken met de rangorde bepaling? Er is verder geen hengst in het spel, en de ruin (die inmiddels de ranghooste is van de vijf) interesseert zich totaal niet voor dit gedrag.
Ben heel benieuwd naar jullie ervaringen!

Evy1990 schreef :

Je zegt het goed. Ook ik vind het interessant maar ik zal blij zijn als de rust straks is wedergekeerd.
Op tijd van een paar weken zijn of worden er 5 nieuwe merries aan de bestaande groepen toegevoegd dus het gaat nog wel even zo door, de laatste op 21 november, dan is het echt helemaal vol hier.
Vóór de winter aanbreekt willen we de groepen stabiel hebben want vanaf dan moeten ze een paar maanden op een relatief klein opppervlak met elkaar als twee nieuwe groepen leven.
Niks is zo erg als onrust in je groep, paarden die niet aan huin trekken komen, geen maatjes hebben (komt gelukkig maar zelden voor), niet durven of mogen eten. Dan is er ook onrust in ons.
Dus is het nu zoeken, zien wie er onderling vriendschappen aangaan. Soms ben je daardoor verrast, soms ook is het heel logisch.


Ja, dat zien we nu wel weer. Olijf en Ciara zijn vriendinnen aan het worden. Nu Quiberon in hun groep aan het komen is spannen zij samen terwijl ze mekaar afgelopen week nog de paddock door joegen.

Groet, Pien