Lena schreef op donderdag 4 november 2010, 19:50:


Nou ik denk dat wij (Jack, Pien en ik) ook wel eens jaloers zijn op de mensen die maar 3 paarden hebben

Het is wel zo dat het heeel interessant is om die nieuwe ontwikkelingen te zien, maar je moet daardoor wel heel vaak en snel improviseren. Op het moment komen er een aantal nieuwe paarden bij dus is veel onrust en schuivingen, wat op zich interessant is om te zien hoe zich dat ontwikkeld, maar het is ook eeerruugg fijn om weer rust te hebben in de groep en af en toe eens niks te zien gebeuren

Maar het is wel zo dat je er ontzettend veel van leert en ook ziet dat paarden die eerst leider waren eigenlijk heel erg onzeker zijn en een masker opzetten en andere paarden waarvan je het niet verwacht ineens dikke vrienden worden met de nieuwe leider/leidster.

Anja S schreef :

Kommaaropmetdieflesport hoor.


Het verschil is wel dat het hier om 4 ruinen gaat, waarvan Spirit natuurlijk het langst hengst geweest is en ook 2 nakomelingen heeft. Hij is opgevoed door Winner en het is dát groepje waarop hij zijn zinnen gezet heeft. De anderen interesseren hem dus niks. Quiberon mag wel rondhangen met de Dravermerries (gráág zelfs) als ze maar op afstand blijven.

Ja, wat ik botte plurkenachtig vind is dat ik weer eens heel goed besef hoe wij menen ons in te moeten/mogen mengen in het geheel, hoe wij lopen te bepalen, groepsindelingen maken, de dieren achter hekjes plaatsen, bepalen wat, wanneer, hoeveel en hoevaak ze mogen eten, waar ze moeten verblijven, hoe groot dat moet zijn en metwie dat moet zijn etc.

Spirit was 2,5 jaar weg uit deze groep (omdat hij er indertijd door Winner min of meer uitgezet was maar ook omdat we dekkingen wilden voorkómen) en het éérste wat hij en de merries deden was neus-aan-neus contact, snuffelen, herkenning, synchroon bewegen en de hele verdere dag zij aan zij staan met 'zijn' groepje.

Vandaag ook werden Puck en BD weer aan dit groepje toegevoegd (zij liepen net een aantal dagen met de veulens op een andere weide). Toen we ze vanochtend gingen ophalen hadden beide merries háást om weg te komen van de veulens (naja, Tyra, bijna 2, Aphra, bijna 2 en Alegría, bijna 3 jaar), ze keken niet om naar hen. Normaalgesproken gaan ze met lange stijve passen weg van de kleintjes maar niks daarvan, alsof ze wisten dat er een voor hen belangrijk moment zat aan te komen. Gelijk dikke liefde natuurlijk, en ook Iskander weer herenigd met zijn moeder. Evy en ik vroegen ons af of ze mekaar nog zouden kennen maar dat was al gauw duidelijk toen Iskander onder z'n moeder indook en probeerde of hij kon drinken (no way dus, zei Puck).
Puck, die behoorlijk bitchy kan zijn naar andere paarden, liep te ginnegappen met Spirit en hun beider zoon Iskander dus die was ook gelijk in goede doen en dat zegt mij wel veel want ik ken haar.

Wat het me eigenlijk ook zegt is hoe belangrijk, weldoordacht en weloverwogen je dus te werk moet gaan bij het samenstellen en uit elkaar halen van groepsgenoten.
Een tijd kon het hier niet anders en moesten we een mannengroep samenstellen om ongewenste zwangerschappen te voorkomen. Nu is Spirit ruin en kan hij alsnog genieten met de merries.
Ik heb overigens niet het idee dat hij eronder lijdt dat hij geen ballen meer heeft. De merries ook niet, zo te zien. Het is goed dat er weer een leider is en het voelt ook goed dat dit Spirit is!

Groet, Pien

Peter Donck schreef op donderdag 4 november 2010, 15:56:




Wettelijk verplicht volgens de Engelse Health and Safety Law - voldoe je daar niet aan dan wordt je bedrijf door de overheid gesloten - dus het gevoel van verantwoordelijkheid gaat voor sommige mensen verder dan alleen Paarden....15 families waren van mij afhankelijk

Plus het feit dat deze seline solution ook nog in een speciale fles zat om ogen professioneel direkt uit te spoelen - dus geen glaasje water met wat zout en dan knoeien met een oogglas

In paniek situaties moet de eigenaar van een zaak wel ter dege koel en direkt kunnen handelen en zeker als het oogletsel betreft.

Heb je daar enige problemen mee?

Dus wel degelijk een korrekt afgemeten hoeveelheid zout, dus allemaal opschrijven en op de ijskast plakken zou ik zo zeggen.

He he paardjes ook weer blij.

in een andere draad is al ter sprake gekomen dat het samenbrengen van paarden hengstigheid tot gevolg kan hebben. Dit is dus gebeurd bij mijn merrie, die ik de hele zomer nog niet hengstig had gezien. Nu kwam er een andere (dominantere) merrie bij, en van de een op de andere dag werd ze hengstig en is dat na twee weken nog steeds.
Ze legt nu steeds vaker contact met die merrie. Er wordt gesnuffeld, waarop mijn merrie met haar voorbeen slaat en de andere merrie een gil geeft. Mijn merrie tilt dan haar staart hoog op en doet soms een klein plasje. Ook als ze terugkomt na een wandeling, wordt er een speedplasje gepleegd als de nieuwe merrie naar haar toe gaat.

Heeft dit te maken met de rangorde bepaling? Er is verder geen hengst in het spel, en de ruin (die inmiddels de ranghooste is van de vijf) interesseert zich totaal niet voor dit gedrag.
Ben heel benieuwd naar jullie ervaringen!

Evy1990 schreef :

Je zegt het goed. Ook ik vind het interessant maar ik zal blij zijn als de rust straks is wedergekeerd.
Op tijd van een paar weken zijn of worden er 5 nieuwe merries aan de bestaande groepen toegevoegd dus het gaat nog wel even zo door, de laatste op 21 november, dan is het echt helemaal vol hier.
Vóór de winter aanbreekt willen we de groepen stabiel hebben want vanaf dan moeten ze een paar maanden op een relatief klein opppervlak met elkaar als twee nieuwe groepen leven.
Niks is zo erg als onrust in je groep, paarden die niet aan huin trekken komen, geen maatjes hebben (komt gelukkig maar zelden voor), niet durven of mogen eten. Dan is er ook onrust in ons.
Dus is het nu zoeken, zien wie er onderling vriendschappen aangaan. Soms ben je daardoor verrast, soms ook is het heel logisch.


Ja, dat zien we nu wel weer. Olijf en Ciara zijn vriendinnen aan het worden. Nu Quiberon in hun groep aan het komen is spannen zij samen terwijl ze mekaar afgelopen week nog de paddock door joegen.

Groet, Pien