ze beginnen al aardig 1 kudde te vormen; de ruin is de baas en sinds dat bepaald is, staan ze samen. We kunnen zelfs met z'n tweeen gaan rijden en dan gaat het veulen vrolijk bij z'n nieuwe familie staan, hoewel hij mijn merrie al helemaal als zijn mama is gaan beschouwen (probeert zelfs bij haar te drinken). Superleuk om te zien allemaal.

Joop, denk wel dat het arme grond is. Nooit bemest, zeer extensief beweid en zeer kruidenrijk (heb zelfs JKK zien staan dus dat wordt nog een flinke strijd want er moet ook worden gehooid). Zal kijken of ik wat duidelijke fotoos kan maken. Merci!

Piet schreef op vrijdag 5 november 2010, 19:40:


Fijn dat te lezen Piet, maar voorlopig blijft het even hier weer bij

Niet te ingewikkeld. De grond is in exploitatie bij de plaatselijke boer, die geeft jou/mijn grond op bij de mestbank voor zijn eigen mest quota.
Die bemest uiteraard niet mijn weiden, maar als bij nitraat controle wel op mijn weiden monsters worden genomen, zit ie wel lekker laag

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

IK laat tegenwoordig mijn grote balen hooi toch wikkelen. Zo is ie gemakkelijk buiten op te slaan, is stof vrij en geen kans op schimmelen zolang de wikkeling niet beschadigd is.
Van broei ook geen last als de temperatuur laag blijft (winter) en anders hoef ik maar 1 baal uit te pakken en binnen of onder het afdak te leggen.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Hera schreef op vrijdag 5 november 2010, 13:09:


Weet je wel al hoe dat spoortje te gebruiken dan??

IK zou niet in de wei (bak) trainen, dat is zijn/haar terrein.
naar buiten dus, je kan overal oefeningen bedenken.
Voltes om bomen of stenen, rechte lijnen waar je maar wilt, tempo wisselingen, dwars stappen langs elke lijn hek of omheining, van hand veranderen op stille wegen, enz
Zeker nu de mais is geoogst, kan je op veel velden oefeningen doen. Zet Pylonen (of wat dan ook) vooraf neer.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Ik denk niet dat je paard dit uit onwil doet maar uit onkunde of moeilijkheid. Elk "jong" paard zoekt steun aan de "bakrand". Dat is een heel normaal verschijnsel. Omdat evenwicht met een ruiter op je rug toch redelijk moeilijk is. En dan snelheid maken, misschien een ruiter die toch wat in onbalans zit enz, dat is gewoon moeilijk.
Een spoortje raad ik niet aan. Als hij door je hulpen heen gaat moet je daar aan werken en niet met "scherpere" hulpen komen aanzetten. Totaal nutteloos is mijn eigen ervaring.

Ik raad je ook aan vooral te oefenen op rechte lijnen en voltes en slangenvoltes enz nog even te laten voor wat het is. In de wei rijden lijkt me ook niet echt prettig. Veel buiten rijden.
Als schakelen in snelheid en evenwicht over 4 benen oke is kan je langzaam beginnen met grote voltes.

Maar echt, van die sporen krijg je spijt. Je maakt je paard nog ongevoeliger voor hulpen. Een paard voelt al een vlieg op zijn vacht, dus jouw been echt wel. Daarvoor heb je geen scherp voorwerp nodig. Als hij niet wil luisteren naar je been, dan ben je met een dwangmiddel bezig ipv een hulp. En als hij niet wil zal hij daar ook niet naar luisteren.

Succes!

Patricia van Baarlen schreef op vrijdag 5 november 2010, 19:59:


Nou....het is in elk geval enorm pijnlijk en alleen een overtuigd experimenteur gaat daar verder. Wil je vanaf het perforatiemoment weer terug, dan zal het paard weken, zo niet maanden helse pijn lijden. Is het dat waard? Er is een grens aan dierenleed gewoon om je eigen gelijk te kunnen halen. Ik haal even de pony Mercredi in herinnering, ter vergelijking. Achteraf zit iedereen te juichen over de goede afloop, maar wat het dier heeft moeten doorstaan, grenst aan pure mishandeling.

Is ook niet de reden waarom een paard hb is geworden niet belangrijk.
Als dit b.v. lever of nierfalen is of Cushing etc is laat ik het dier mogelijk ook inslapen.
Niet elk hb geval is een obesitas geval

Is ook niet de reden waarom een paard hb is geworden niet belangrijk.
Als dit b.v. lever of nierfalen is of Cushing etc is laat ik het dier mogelijk ook inslapen.
Niet elk hb geval is een obesitas geval

Cindy Helms schreef op vrijdag 5 november 2010, 12:27:

Toch mis ik nog iemand in dit rijtje die ook jou geholpen heeft toen het allemaal niet zo vanzelfsprekend ging ... toch?

Hoi iedereen,
al nuttige tips gekregen van verschillende mensen , hartelijk bedankt !
Ik rij graag in de wei, we hebben dit paard nog niet zo lang en zo leren we hem (ruin) beter kennen in een veilige rustige omgeving. 'Hun' domein v. 80 are(4 pony's) is groot genoeg zodat we gerust een stuk kunnen gebruiken om te rijden .
Hij kreeg al een basisopleiding voor dat we hem kochten, maar hij moet nog veel bijleren.

M'n overweging om eventueel spoortjes te gebruiken, was enkel om even kriebelen om te vermijden dat de ruiter tegen de weirand plakt, niet om in te zetten als hard dwangmiddel . We hebben echter geen sporen gebruikt, enkel even overwogen en dit om blauwe knieën te voorkomen.
De tip van comfort te geven indien braaf wordt gestapt op een mooie afstand van de rand gaan we zeker doen, en ook lijnen door de wei en op wandeling zoals stuuroefeningen met gewichtshulpen (vanuit heupen draaien) Maar we willen wel dat hij niet door hulpen heengaat anders kan hij een gevaar zijn op straat , het is hier wel heel landelijk maar de weg is niet van ons alleen he (tractors, spelende kinderen, wandelaars, honden en andere ruiters vb...)
Een jong paard als hij heeft nog wat moeite met evenwicht, en we doen nog veel grondwerk ook (meer dat dan rijden hoor) . En 't is onze eerste he, allemaal nieuw en soms hou ik me teveel vast aan de manègepraat.... je moet (niet) dit of dat....enz en op die manier de figuren rijden...ik ga gewoon meer m'n gevoel moeten volgen vanaf nu.
Ik kreeg ook al wat privéles (rijden en grondwerk), maar dat is soms moeilijk in te plannen ...

alvast bedankt voor jullie tips ! (mogen er nog volgen hoor
groetjes
Hera

Hera, een vraagje ... rijd je bitloos?

Peet schreef op vrijdag 5 november 2010, 11:13:

Op zich kan ik mij wel vinden in wat jij schrijft.
Maar hierover zat ik te denken.
Ik denk niet dat je haar echt ooit (blijvend) voorbij dat punt gaat krijgen.
Er is een periode geweest dat ze behoorlijk sterk was en nagenoeg recht liep. Ze liep toen echt niet slecht en kon behoorlijk wat aan.
Maar zelfs dan nog, moest je haar eerst elke dag opnieuw voorbij dat punt rijden.
En om net te werken aan haar kracht en soepelheid etc,... moet je toch ook oefeningen kunnen rijden? Als je telkens blijft steken op dat punt, blijf je al helemaal in dat vicieuze cirkeltje zitten, toch?

Maar ik denk sowieso niet dat ik haar ooit nog terug op dat niveau ga krijgen.
(Ik word al moe als ik eraan denk, hoeveel werk dat opnieuw gaat vragen )


Nee, dat heb ik niet meer.
Ik heb al haar gerief vorig jaar verkocht en niet meer vervangen.
Ik dacht dat het de investering waarschijnlijk niet meer waard was.
Het enige wat ik nog heb voor haar, is haar gewoon hoofdstel en een paar dekjes.

En als ik moet kiezen tussen en bitloos hoofdstel en een kaptoom, koop ik liever een kaptoom.
En als dat goed blijft gaan, misschien dat er dan volgend jaar ook weer een zadel komt voor haar.

Hera schreef:

:> M'n overweging om eventueel spoortjes te gebruiken, was enkel om even

Hallo Hera, ik heb nogal wat ervaring met paarden die eerder met sporen gereden werden dus ik kan je wel iest meegeven hierover. Wanneer je je toevlucht tot sporen neemt ga je je paard hieraan wennen en zul je merken dat het paard weliswaar 'lichter' gaat reageren maar tegelijkertijd ongevoelig voor het been gaat worden. en dat blijft, dat krijg je moeilijk meer weg. Wanneer ik een paard rijd dat zwaar reageert op de benen is dit meestal een paard dat vorheen met sporen gereden werd (uitzonderingen daargelaten uiteraard).
Ik raad je aan het niet te doen. kom niet in de verleiding maar leer je paard door beloning licht te worden in d ehulpen. Ik ben vandaag niet helemaal bijgelezen (morgen weer) en dan kom ik nog wel even terug op je verhaal, misschien dat ik verder nog een zinnige bijdrage kan leveren.

Groet, Pien

Arno8 schreef op vrijdag 5 november 2010, 17:32:

Dan is een dubbel span wel weer prettig, die zijn samen breder dan de "koets" en willen geen van 2 ergens tegenaan lopen


Mooi rood is niet lelijk

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen