Denk dat dit een heel belangrijk onderscheid is. Moet daar inderdaad rekening mee houden als ik zeg dat HB te genezen is.
Dat komt omdat het zo heel vaak obesitas gevallen zijn. Ook het aantal jaren (zgn chronisch) dat het paard af en aan bevangen is speelt mee. Als het hoefbeen door de druk van de verkeerde stand zoveel bot is verloren dat de bevestiging hoefwand -hoefbeen niet meer sterk genoeg kán worden.

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Anja S schreef op vrijdag 5 november 2010, 22:01:


Het ging over traditionele instructeurs, over klassieke dressuur en lange teugel Anja.
Er was nog wel wat meer werk aan mij

Het paardje staat nu tegen nibbixwoud aan, staat in de nacht binnen en overdag buiten....
Maar goed, hij vraagt me steeds meer dingen dus denk dat hij me wel begint te vertrouwen, ik ga hem binnenkort ook helpen met rijden.. Ben benieuwd

Ik heb wel redelijk vergelijkingsmateriaal denk ik. Ik stond de afgelopen 5 jaar op een wei die redelijk in eigen beheer was. Het weide onderhoud werd wel over het algemeen door de eigenaar gedaan, maar eten geven, hooi halen, mest ruimen enz moesten we zelf doen. En de laatste jaren hebben we dat met twee gedaan.
Dat was een super tijd, ook omdat ik daar met een vriendin stond hoor :). En je kunt gewoon zelf regelen hoeveel hooi je ze geeft enz. Maar het was ook wel zwaar, omdat ik door de week studeerde ging ik altijd in het weekend en het was gewoon niet altijd even makkelijk om dan mijn tijd te plannen (zeker niet met een vriend die ook nog eens 250 km verder op woonde). De dingen die daar gedaan moesten worden, heb ik nooit echt vervelend gevonden.

Nu zijn we verhuisd (die 250 km verderop :)) en staan ze op een pensionstal. Super relaxed want ik hoef zelf niks te doen. De meisjes daar zorgen echt heel erg goed voor ze. Maar je hebt het niet meer zelf in handen en dat vind ik soms wel moeilijk. Nou sta ik wel op een stal waar alles een beetje in samenspraak gaat, dus overal kan over gepraat worden. En tja, het is vanzelfsprekend een stuk duurder dan eerst, maar daarvoor hoef ik geen mest meer te scheppen, geen hooi meer te halen en kan ik komen wanneer ik wil (en eerst moest ik toch op redelijk vaste tijden gaan gezien de hooivoorraad enzo) en niet komen als ik dat niet haal.

Ik heb hem in het zwart besteld

Ik heb een vraag: waarom mag je tijdens een dressuurproef je paard niet belonen?

Ik "snap' dat een voertje en een aai/krabbel het beeld verstoord, maar zachtjes met stem is toch prima? Het gaat er toch om dat je een eenheid vormt, dit uitstraalt en het allerbeste uit je paard haalt?

Om alle threads een beetje schoon te houden, is er De Kroeg. Klopt?
Wanneer ik nu een leuke, weinig inhoudelijke post wil doen in een thread, hoe werkt het dan met De Kroeg? Moet ik de post eerst plaatsen en 'm dan via linkericoontje richting kroeg zetten?

Bijvoorbeeld als iemand jarig is en je wilt deze persoon feliciteren.

Helemaal mee eens! Ik snap er ook geen fluit van! Het is toch super als je paard doet wat je van hem vraagt. Dan is het natuurlijk fijn als je een complimentje kunt geven! Wel zo paardvriendelijk!
Maar er zijn wel meer dingen die 'raar' zijn in de dressuursport.

ziga schreef op zaterdag 6 november 2010, 9:05:


Geweldig, dit is nou eens leuk om te lezen. Bravo Nu alleen de staldeur 's nachts nog even stiekem open zetten... Jullie komen er wel

Hoi,
aan Anja S: we rijden met touwhalster in wei (één met een dikkere touw, dus zo geen heel fijn dingetje). Maar paard werd opgeleid (niet door ons) op een traditionele manier, dus met bit (gebroken trens, kreeg z'n hoofdstel mee), dus buiten op wandeling doe ik dat aan, omdat hij dit gewend is. Ondertussen gebruik ik liever een westernhoofdstel met snaffle, en ik rij buiten met een losse teugel, zo ik kan voelen dat hij vb kauwt op z'n bit en geeft me zo ook informatie. Hij stapt buiten heel ontspannen, behalve als er vb tractor voorbij raast, dan heeft hij toch even contact nodig, doe je dat dan niet dan gaat hij z'n eigen ding doen, wat echt te vermijden is hoor! Dus dat contact geeft hem op dat moment steun - en uiteraard gaat het om een zacht contact - werkt voor hem geruststellend of houdt hem even bezig of zo. Ik ben 1 keer zonder bit op straat geweest (ach gewoon rustig een klein ommetje) en paard ging licht steigeren op het kruispunt en daarna gaf hij enkele bokjes, doet hij anders niet. Toch nog ons geplande ritje gedaan hoor!
Ik doe het hoofdstel met bit dus enkel buiten op wandeling , omdat hij voor hij bij ons kwam steeds zo werd gereden, dus met bit.... ja toen we hem kochten kende ik zelfs het bestaan van bitloos niet (sorry hoor)
We moeten ons paard dus eerst leren 'contact te zoeken tijdens een spannend moment' op een andere manier (op de zit / ademhaling / stem van de ruiter) niet makkelijk hoor aangezien hij andere dingen 'ingestoomd' kreeg voordat hij bij ons kwam. Als hij dat kan , dan durf ik gerust bitloos buiten rijden. In de wei kunnen we hem vb halthouden op de zit/ademhaling, maar buiten nog niet...maarja de wei is niet zo spannend voor hem he.
Wat ik nu ook merk is dat hij waarschijnlijk bij z'n vorige eigenaresse wel gereden is met sporen, en dat hij alles wat snel heeft moeten leren... haar boodschap was: hij moet nog verder doorgereden worden...maar soms heb ik echt meer de indruk : we moeten terug opnieuw beginnen. Want op de manier waar we nu mee bezig zijn (proberen te 'verzachten') heb ik de indruk dat hij 'denkt' dat het allemaal niet hoeft en dat hij soms z'n eigen ding kan doen...en het is een echte fjord eh !
groeten
Hera