Helemaal mee eens! Ik snap er ook geen fluit van! Het is toch super als je paard doet wat je van hem vraagt. Dan is het natuurlijk fijn als je een complimentje kunt geven! Wel zo paardvriendelijk!
Maar er zijn wel meer dingen die 'raar' zijn in de dressuursport.

ziga schreef op zaterdag 6 november 2010, 9:05:


Geweldig, dit is nou eens leuk om te lezen. Bravo Nu alleen de staldeur 's nachts nog even stiekem open zetten... Jullie komen er wel

Hoi,
aan Anja S: we rijden met touwhalster in wei (één met een dikkere touw, dus zo geen heel fijn dingetje). Maar paard werd opgeleid (niet door ons) op een traditionele manier, dus met bit (gebroken trens, kreeg z'n hoofdstel mee), dus buiten op wandeling doe ik dat aan, omdat hij dit gewend is. Ondertussen gebruik ik liever een westernhoofdstel met snaffle, en ik rij buiten met een losse teugel, zo ik kan voelen dat hij vb kauwt op z'n bit en geeft me zo ook informatie. Hij stapt buiten heel ontspannen, behalve als er vb tractor voorbij raast, dan heeft hij toch even contact nodig, doe je dat dan niet dan gaat hij z'n eigen ding doen, wat echt te vermijden is hoor! Dus dat contact geeft hem op dat moment steun - en uiteraard gaat het om een zacht contact - werkt voor hem geruststellend of houdt hem even bezig of zo. Ik ben 1 keer zonder bit op straat geweest (ach gewoon rustig een klein ommetje) en paard ging licht steigeren op het kruispunt en daarna gaf hij enkele bokjes, doet hij anders niet. Toch nog ons geplande ritje gedaan hoor!
Ik doe het hoofdstel met bit dus enkel buiten op wandeling , omdat hij voor hij bij ons kwam steeds zo werd gereden, dus met bit.... ja toen we hem kochten kende ik zelfs het bestaan van bitloos niet (sorry hoor)
We moeten ons paard dus eerst leren 'contact te zoeken tijdens een spannend moment' op een andere manier (op de zit / ademhaling / stem van de ruiter) niet makkelijk hoor aangezien hij andere dingen 'ingestoomd' kreeg voordat hij bij ons kwam. Als hij dat kan , dan durf ik gerust bitloos buiten rijden. In de wei kunnen we hem vb halthouden op de zit/ademhaling, maar buiten nog niet...maarja de wei is niet zo spannend voor hem he.
Wat ik nu ook merk is dat hij waarschijnlijk bij z'n vorige eigenaresse wel gereden is met sporen, en dat hij alles wat snel heeft moeten leren... haar boodschap was: hij moet nog verder doorgereden worden...maar soms heb ik echt meer de indruk : we moeten terug opnieuw beginnen. Want op de manier waar we nu mee bezig zijn (proberen te 'verzachten') heb ik de indruk dat hij 'denkt' dat het allemaal niet hoeft en dat hij soms z'n eigen ding kan doen...en het is een echte fjord eh !
groeten
Hera