Wil schreef op vrijdag 5 november 2010, 17:20:
> e m kraak schreef op donderdag 4 november 2010, 17:22:
>
>> Het spulletje is makkelijk en met een uiterst primitief "laboratorium"
>
> Klopt. Dat is wat ik ook zelf doe. Met b.v. gedemineraliseerd water, 2
> zuiver zilveren staafjes, 2 draadjes met vogelbekklemmetjes, weerstandje
> en 3 x 9 volt batterijen.
Waar is het weerstandje voor?
Ik denk dat ik eerder een ampmetertje zou tussenschakelen. Er is vast wel onderzocht ergens, al heb ik dat nog niet gevonden, hoe de geleiding toeneemt naarmate er meer zilverdeeltjes in de oplossing zijn.
Heel zuiver water, en daar steek je je zilveren elektroden in, geleid bijzonder slecht - zuiver water heeft een soortelijke weerstand van 2,5.105 ohm m.
http://en.wikipedia.org/wiki/Electrical_resistivityJe kunt met je ampmetertje een uitgangsmeting maken zodat je meteen ziet hoe zuiver je water waarschijnlijk is. Zilver geleidt in tegenstelling tot water juist heel goed zodat het niet moeilijk moet zijn een prachtige stijle curve van stroomtoename gecorreleerd aan zilverdeeltjestoename te maken.
> 'n oude glazen koffiekan, een waxinelichtje om het 'n half uur tegen de
> kook aan te houden zodat het loslatende zilver kan gaan rond wervelen
> ..... en klaar.
>
> De meeste oplossingen die ik maak van circa 1 liter staan ongeveer een
> half uur te 'pruttelen'.
> Dan krijg je ongeveer 20.000 ppm. Nauwelijks verkleurd.
Hoe weet je dat? Is er ergens een betrouwbaar literatuur op internet die dat beweert, die misschien een lijst van deeltjestoename gerelateerd aan tijd geeft? En is 1 en ander niet heel erg afhankelijk van de zuiverheid van het water waar je de proef mee aanvangt?
> Als het tegen het licht houdt kun je wél het verschil met 'gewoon' water
> zien.
> Met deze lichte oplossing heb ik al veel goede resultaten bereikt.
Wat ik tot dusver erover gelezen heb is 20 ppm behoorlijk veel - da's potdorie wel TWEE speldenknoppen op een liter h2o-ige vloeistof!
Maar ik meen het wel serieus; het gaat niet om percentueel volume maar om het aantal deeltjes en twee speldenknoppen aan deeltes zijn ERG VEEL deeltjes.
[knip]
> Schimmelinfecties: insprayen met CZ. Dagelijks vol blijven houden, want
> schimmels zijn hardnekkig.
> Verkoudheden: als neusdruppels gebruiken.
> Opkomende koorts: je kunt om het uur een paar druppels CZ innemen, om
> eventuele (griep?) bacteriën alvast te killen...
> Diarree: zilverwater puur, of desnoods vermengd met normaal
> kraan/bronwater innemen en snel doorslikken.
> Mensen en dierenogen die ontstoken zijn: schoonmaken met 'n watje gedrenk
> tin CZ.
Nu heb je alles aan microgedoe gehad, bacteriën, schimmels, virussen... alleen de gisten vergeten
> niet preventief in. Ik grijp eerder, eigenlijk al jaren lang, naar de fles
> CZ bij verwondingen als naar Jodium.
>
> Op de website
www.colloidaalzilverwater.nl staan heel veel toepassingen.
Die site bestaat niet (meer) of werkt niet.
>> Weet iemand toevallig wel van dubbelblind onderzoek hierover?
> Nee, daar kan ik je niet aan helpen.
Da's nou zo jammer. Alle tegenstribbelingen ten spijt kun je homeopathie testen tenminste opzoeken (en nee, het werkt steeds maar weer NIET onderscheidend van placebo
).
Ik vind het vreemd dat iets als dit zilveridee dat blijkbaar al zo lang als toepassing bestaat, waar de afgelopen eeuw niet alleen charlatans maar ook een gros of wat echte wetenschappers mee bezig is (geweest) en waar daarnaast zo veel mensen zich een beetje in het wilde weg mee bezighouden, niet dubbelblind getest is.
Dat zou een gegronde reden kunnen zijn om het af te wijzen (hoewel homeopathie in de UK nog altijd overheidssteun krijgt, geloof ik... dus het komt allemaal weer neer op hoe de apenrots zich gedraagt
).
Mijn indruk is dat het qua werkzaamheid vooral gaat om Ag+ geladen deeltjes. En een speldenknop aan deeltjes zijn echt HEEL VEEL individuele deeltjes!
Of niet soms, Jantien?
Dat betekent, denk ik, dat "minder is meer" ook hier weer opgaat om technische reden: die deeltjes vormen zich rond je elektrode (jawel je schudt
maar toch). Met toename van concentratie neemt clustering toe, vertellen me de wetenschappers, dus kun je beter dubbel zoveel van half de concentratie gebruiken. Mij lijkt dat rond de 5 ppm een aardig streven is voor primitieve thuisproductie; van geelkleuring is dan denk ik geen sprake. Dus NIET een meer geconcentreerde oplossing gaan verdunnen want dat geeft een totaal ander effect!
Ik denk ook dat je beter geen liters op voorraad kan maken, maar kleine hoeveelheden voor direct gebruik, ook weer met het oog op de active Ag+ deeltjes.
Een ander aspect (waar ik nog niet aan toegekomen ben; zou ook zogauw niet weten waar ik het in dit verband kan opzoeken) is het water dat je gebruikt. Als dat echt heel zuiver is kan ik je ongezien vertellen dat het zo goed als niet geleidt dus dat de opstart uitermate traag gaat. Ik heb gelezen dat knoeiende mensen (over hersenloos laten mislukken van de proef gesproken) een beetje keukenzout in het water doen zodat het lekker opschiet... ja dat wil ik geloven; krijg je vast zilverchloride mee in je oplossing. Daar wordt je niet zo gauw een smurf van als van zilvernitraat maar toch
Maar stel nou dat je water wel erg zuiver is, dan ben je er nog niet qua kennis want ik heb gelezen dat de pH verandert als je water destilleert; waarom weet ik niet en wat het voor invloed zou kunnen hebben nog minder
Ik denk dat ik eens ga proberen die Prof. Dr. Ir. Willy Verstraete aan de Gentse uni te emailen. Sommige professoren zijn in het echt heel aardige mensen en zeer gecharmeerd als een leek een zinnige vraag stelt
en ik wil graag weten wát die zilverdeeltjes nu eigenlijk allemaal aanrichten bij al die vervelende virussen, bacteriën, etc. en waarom zoogdieren daar geen last van hebben. En waarom in medisch gerelateerd inwendig gebruik volgens weidverbreide mening onze "goede" lichaamseigen microflora er geen last van zou hebben terwijl het alle ongewenste zooi uitmoordt.
Want hier snap ik nog niks van!
Warboel
