Anja S schreef op maandag 8 november 2010, 22:21:
> Maria Delavega schreef op maandag 8 november 2010, 21:42:
>
>> Bedoel dan zo'n galopje met plotse acceleratie's en scherpe bochtjes, op
>> en neer de duinen. Dan pas voel je dat je er met je piste-galopje eventje
>> hevig verslikt. Ik voelde me een beginneling toen we ervandoor stoven en
>> ze zeiden dat ik moest 'zadelpoepen'. Door hele dag zo in het zadel te
>> zitten leer je het sneller dan in de piste te letten op de perfecte
>> dressuurhouding.
>> When the student is ready, the teacher will appear
>
> Zo is het en niet anders!
Ik weet zo zeker nog niet of het zo is en niet anders...ik reed toen met een paardje die niet veel bereden werd, m'n vriend had geen paarden meer en ik kon dit paardje lenen van mensen die ook meereden. Ze zegden dat foxy teveel trok voor hun kinderen (en wel eens durfde heftig te reageren als je haar tegen hield) en er dus bijna niet mee gereden werd, dus helemaal niet in een piste.
In begin was het inderdaad heftig dus liet ik haar even begaan maar probeerde haar met m'n zit te controleren ipv met m'n handen. Ik voelde goed in welke galop ik zat omdat ook rechtuit, het paardje zo krom liep als een banaan (zo erg als deze had ik het nog niet meegemaakt). In begin liet ik haar begaan, maar ik probeerde toch om beetje bij beetje de teugels wat op te nemen en m'n benen er goed aan te houden om haar in een 'rondere' galop te krijgen, want dat zat beter en ik werd minder naar 1 kant geworpen van haar rug (kan het moeilijk omschrijven). Vandaar mijn interesse voor dressuur, omdat ik niet wil gaan boscrossen met een 'krom' paard, daar was deze ervaring een bewijs voor. En vandaar ook mijn interesse voor Solinski, waar ik het al eerder over had, die paarden in de vrije natuur gymnastiseerde ipv in een zandbak.
When the student is ready, the teacher will appear