Ilma Meijer schreef :>
> Het is dus nog niet opgelost helaas.
> De ene keer gaat het beter dan de andere keer.
> Ik ben toen toch maar afgestapt en heb hem aan de hand meegenomen en ben
> er 100 meter verder weer opgeklommen en gaan rijden.
>
> Wanneer ik met hem ga wandelen dan gebruik ik toch de leadrope als hij
> echt in de remmen gaat. Ik heb dan al geprobeert zijn voeten te bewegen
> door hem naar links of rechts te leiden, maar zodra hij richting de
> uitgang gaat en toch weer in de remmen gaat, dan mep ik eerst met de rope
> op mijn jas.
> Hij probeert in het begin onderweg nog wel te remmen maar uiteindelijk
> loopt hij daarna gewoon lekker mee.
Er zijn wel een paar dingen die je kunt doen (als ik zo vrij mag zijn):
Eerstens: veel paarden gaan niet graag van huis weg.
Door al gelijk in de eerste 5 minuten in een strijd te belanden begint je buitenrit al een beetje grimmig. Als jij weet dat Niek na 200 meter wel goed doorloopt, wandel dan met hem tot dat punt en stap daar op. Zo houd je het luchtig. En dan komt dat moment vanzelf dat je steeds eerder kunt opstappen, dan merk je vanzelf. Nee, hij wint niet van je hoor, jij laat hem gewoon zien dat je hem serieus neemt, maar dat je wél opstapt want daar ging het je toch om, dat buitenritje.
Tweedens: als hij onderweg in de ankers gaat kun je oefenen met een ander paard erbij, die trekt hem dan wel mee, maar waarschijnlijk heb je dat allang uitgeprobeerd, gaat het dan wel goed maar niet als je alleen bent. Wanneer ik een staker begeleid heb ik altijd een touwtje bij me aan mijn zadel hangen (onze Quiberon kan ook 'zomaar ineens' stil blijven staan en de luiken dicht doen, vooral met beginners - op zulke momenten is hij meer Fjord dan Draver). Ik ga de dwarsligger dan te paard ophalen, clip hem vast en sjor hem een stukje mee als handpaard
, 'hup, geen gez**k en nu effe méékomen'. Maar goed, in je eentje lukt dit niet - weet ik.
Derdens: Nou kun je heel veel willen doen, met belonen, voedsel, vragen, smeken, stil blijven staan en tot 10 tellen, hem laten rondkijken en opnieuw vragen maar feit is dat hij (Niek) gewoon 'speelt met je voeten', zoals ze dat hier in België zeggen (goeie uitdrukking). Het was jouw idee om te gaan rijden dus zal hij zich even moeten aanpassen. Zo'n onmogelijke dingen vraag je echt niet aan hem hoor. Geef hem onderstaande keuze maar wees zéér strict bij het uitvoeren ervan:
Bouw je druk op in 4 fases:
1) vraag vriendelijk, spoor niet aan, geef hem 3 seconden de tijd, dikke kans dat hij een grote middelvinger naar je opsteekt. Nou, prima dan, zijn keus, gaan wij naar de volgende fase
2) blijf even vriendelijk vragen, maar nu geef je wel beendruk. Houd de teugels naar voren 'open' zodat hij ook naar voren kan. Bij elk gewenst effect van zijn kant,
hoe klein ook BELONEN, maar nu ook weer niet zoveel alsof de wereld ervan afhangt, gewoon vertellen dat hij dit erg goed doet.
Krijg je binnen 3 seconden nul reactie, ga je gelijk naar de volgende fase
3) houd je zwieptouw vanaf fase 2 al in de aanslag en zwiep ermee
zonder hem te raken. Zwiep met grote en rustige bewegingen van achteren naar voren alsof je hem aanzwengelt. Houd hierbij je adem laag, je blik naar voren (navel en schouders ook), blijf geduldig zwiepen totdat je effect krijgt (en belonen uiteraard). Weer die 3 seconden maar ben in je hoofd wel al klaar voor de volgende fase als je geen reactie krijgt
4) idem als 3 maar nu raak je hem met je zwiepeindje achter op zijn kont, tegelijkertijd druk gevend met je benen en de voorwaartse beweging erin houden (jouw houding naar voren etc en open teugels).
Blijf hierbij naar voren kijken (dus niet naar zijn kont), vind het ook niet zielig dat je deze druk gebruikt.
Híj heeft de keuze en zal zich na een paar keren echt wel achter de oren gaan krabben. Niet opgeven, niet stoppen, maar doorgaan tot je reactie naar voren krijgt. Alle andere reactie (draaien, klungelen, achterwaarts gaan) is ongewenst en heb je niet gevraagd dus naar voren volhouden!
-wat je ook doet, bouw de fases op, vergewis je ervan dat jij hem niet meer of minder dan exact 3 seconden bedenktijd geeft en wees ondertussen alvast klaar om naar de volgende fase te gaan. Niet dralen, zuchten, wachten, laten kijken, praten tegen anderen maar rustig en geconcentreerd en in jezelf doorgaan. Laag blijven ademen. In het begin ben je kapot maar je zult ervoor beloond worden.
-ga
nooit in je emotie, blijf altijd beleefd en beheerst. Kwaad worden heeft nul zin en is oneerlijk, maar je moet hem wel ervan overtuigen dat hij Echt Moet Gaan. Het helpt hierbij als je een plaatje in je hoofd maakt van een Niek die zich naar voren laat sturen. Ook wordt de tip wel eens gegeven dat je kunt visualiseren dat je door een stroom/lawine/wind whatever wordt méégenomen met hem, maar dan moet je dat goed voor je kunnen zien anders wordt het alleen maar lachen.
-geef hem nu niet (meer) de kans om zich heen te gaan staan kijken (is zijn afleidingstruc), houd hem in beweging, maar werk met de fases voor jullie houwvast. Bij sommige paarden werkt het opbouwen van druk niet, daar ga je van fase 1 gelijk naar fase 3, ik kan van hieruit niet beoordelen hoe dat met Niek werkt. Sommige paarden ook wachten aanvankelijk steeds totdat ze in fase 4 zijn voordat ze besluiten te gaan lopen. Jammer dan, hij heeft echter wel zijn keuze.
(Naja, eigenlijk had hij al geen keuze toen jij hem uit de weide haalde om lekker te gaan rijden, maar dat is een andere discussie). Ook al beland je aanvankelijk steeds in fase 4 voor hij gaat, door consequent vol te houden komt er een moment dat hij al in fase 1 zegt 'oké, we gaan'. De duidelijkheid zit em namelijk in het feit dat hij tóch moet gaan, no doubt. Dan kan hij maar eerder in fase 1 vertrekken, en dat duurt altijd heel even voor het kwartje valt. Als je het goed doet heb jij hem er binnen een of twee dagen doorheen hoor.
-pas als alles in stap bevestigd is kun je dit ook in de draf proberen op precies dezelfde manier. Let er daarbij wel op dat je steeds dezelfde cues gebruikt. Wij zeggen 'walk' om in stap te gaan, 'jog'
met tongklik om in draf te gaan en 'lope' met kusgeluid om naar de galop te gaan. Gebruik deze cues niet door elkaar, dat is de fout die (durf ik te beweren) 98 % van de rijders maken. Ik hoor ze telkens die klik voor vanallesennogwat gebruiken (aandacht vragen, voetjes vragen, in stap gaan, in draf gaan etc) Je bent verwarrend bezig (hoezo 'leiding') en de klik heeft geen waarde meer. Geef er een waarde aan door hem uitsluitend te gebruiken voor dat wat je vraagt, namelijk de draf.
-voor alle mensen die het nu zielig/oneerlijk/paardonvriendelijk vinden dat we met opbouwende druk komen aanzetten:
Dit met Niek duurt toch al een tijdje en ik lees dat hij verder gewoon koppig doet en er dan echt zijn dingetje van maakt. Ilma heeft houwvast nodig en een rode draad van waaruit ze weer verder kan met Niek. In feite begint de druk al zodra ze hem uit de weide haalt want hij weet donders goed wat er gaat komen. Paarden houden van helderheid, niet teveel keuteren maar to the point, stukje leiding nemen. Leiding nemen is niet alleen zozeer 'jij moet doen wat ik zeg', maar leiding nemen is ook begeleiden, hem uithelpen, hem kunnen laten zien dat het erg leuk kan zijn om samen op pad te gaan.
Zo, mijn paarden wachten. Kunnen we nog gauw even met de nieuwelingen aan het werk voordat de storm hier losbarst. Tot later,
Pien
Warboel
