Oh, ik heb het over carboleum trouwens, weet niet of dat in belgie hetzelfde als carboline is.

Wat fijn - er is een nieuw 'hulpmiddel' op de markt...:

http://www.miekeverdonk.com/index.php?option=com_content&view=frontpage&Itemid=1&lang=nl

Toch knap dat ze dit zonder te blozen kunnen aanprijzen als 'natuurlijk' en 'zonder dwang'.

Ook fijn dat het zo divers is - je kunt het zelfs gebruiken om trailerlaadproblemen op te lossen...

Anne Schuite schreef op woensdag 10 november 2010, 23:26:



Dat met die piaffe zie je wel vaker als het is aangeleerd als 'kunstje'.
In de huidige sport-dressuur vind ik trouwens dat je dat ook wat ziet dat springen op die achterbenen.
Inderdaad niet echt correct.

Maar wat een ontzettend gaaf paard zeg!
Als ik dat filmpje bekijk denk ik dat dat paard zelf veel aanbiedt. En dat veel van het spektakel afkomstig is van hemzelf. Zo'n 'alles of niks- paard', lijkt het mij.
Bij trainen (en leren) moet je toch enigzins de grenzen opzoeken? Anders train je niks.
Bij zo'n paard lijkt mij dat al helemaal het geval?

Wieteke schreef op donderdag 11 november 2010, 10:26:


ach ! frisse paarden moeten toch gewoon tegen zichzelf worden beschermd
én het is toch helemaal aaneengebreid uit vol-ledig natuurlijke materialen,
a-jaa !

even een vraag aan de hand van advies van de da om krachtvoer te gaan geven..
De situatie is als volgt:

een pony van 19 jaar die op dit moment alleen hooi, lucerne en een liksteen krijgt.
De pony vertoont vreemde kwaaltjes, ze is niet voorwaarts tijdens rijden en heel erg snel buiten adem, maar dan ook heel erg snel.

De da is geweest en heeft bloed afgenomen, verder oogt de pony gezond. ze eet goed en is gewoon in haar doen en laten, daar was de da het ook over eens.
Wel zei ze dat ze de pony te mager vond en vond dat ze misschien vocht vasthoudt...
De ribben zijn niet te zien en ze heeft een buikje.

Na bloeduitslag van de da heeft ze gezegd dat de pony spieren aan het afbreken is, als oplossing zegt ze dat ze brokken moet krijgen omdat ze vitamines te kort komt...
verder niks over vocht vasthouden oid.

ipv de brokken moet er toch een andere oplossing zijn om extra te geven?

(ik weet dat we hier geen dierenartsen zijn, maar wel dat er hier mensen zijn die verstand hebben van dieren houden op de paard natuurlijk manier en ervaring hebben met paard natuurlijk voeren. )

cindybijl schreef op donderdag 11 november 2010, 11:05:


Vraag eens wát 'ie tekort komt, wellicht kun je een supplement bijvoeren.

Heel voorzichtig zou ik bij deze symptomen aan een eiwitprobleem denken? Ik ben geen dokter of veearts, hoor, dus misschien zie ik het wel helemaal verkeerd.

Vocht vasthouden kan komen door een tekort aan eiwitten in het bloed. Hierdoor wordt er te weinig vocht aan de weefsels onttrokken. Denk maar aan honger-oedeem, de kinderen met dikke buikjes door alleen maar rijst eten, dat is ook een probleem in de vochthuishouding door eenzijdige eiwitten in de voeding.
Door het afbreken van spieren komen eiwitten vrij. Spierweefsel is voor een groot deel opgebouwd uit eiwitten.
Verder zijn eiwitten nodig om aminozuren aan te maken, die op hun beurt belangrijk zijn voor allerlei celprocessen.

Het hoeft niet meteen te wijzen op een tekort aan eiwitten in de voeding, maar kan ook door een verkeerde eiwitsamenstelling komen. Eiwitten worden in het lichaam afgebroken tot aminozuren en dan weer opgebouwd tot lichaamseigen-eiwitten. Zijn echter bepaalde aminozuren niet voorhanden, kunnen ook niet alle lichaamseigen-eiwitten worden aangemaakt. Daarom is het voor mensen bijvoorbeeld handig om peulvruchten en granen te combineren (erwtensoep met roggebrood, rijst met pindasaus). Alleen peulvruchten of alleen granen hebben geen goede eiwitbalans, maar gecombineerd zit alles erin wat je nodig hebt.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Spirithorses schreef op woensdag 10 november 2010, 23:12:


onwijs bedankt voor je heldere uitleg Pien. Het lijkt voor de handliggend, maar jij geeft goeie practische tips over hoe het precies aan te pakken.
Je laatste alinea is zeker herkenbaar, en ik heb hem ook al gezegd dat ie hem beloont door uiteindelijk toe te geven. Maar ja, man wil eigenlijk net zo graag als paard Het is natuurlijk ook een van de redenen om voor zo'n voorwaarts paard te kiezen en dus voor beiden net zo moeilijk om te werken aan rustig stappen.
Echt een typisch geval van spiegelen volgens mij. Man is niet heel erg bezig met consequent reageren en Paard laat hem dat direct zien.
Het lastigste is het belonen voor rustig lopen, want juist het harder gaan is zo selfrewarding dat Paard dat prefereert boven beloning van Man voor rustig stappen. Hier nog een advies over?

Pien slaat natuurlijk weer de spijker op z'n kop !

Nog een klein dingetje wil ik toevoegen:

Mijn paard gaat pas werkelijk langzamer op het moment van ontspannen in je hand. De ophouding is als het ware voor hem attent maken en ontspannen is dan werkelijk langzamer. En met dat pompend remmen, kom je daardoor steeds verder terug. Vasthouden is voor mijn paard, harder lopen!

schreef Pien: Het is bij dit soort paarden belangrijk dat je een afweging maakt tussen alleen 'vragen' en (het opvoeren van) druk. Het zijn al minder 'gecompliceerde' paarden als je ze begrijpt en ze het gevoel geeft dat je ze in hun waarde laat. Zij is absoluut een paard dat zich niet snel aan je geeft, haar respect moet je verdienen maar als ze doorheeft dat je haar werkelijk iets kunt bieden (want je moet je wel kunnen bewijzen bij dit soort paarden) gaat ze ook voor je door het vuur. Eerder gewoonweg niet, sluit ze zich af.

Hééél erkenbaar en oh zo waar! Alleen, ik wou dat ik op mijn 16de had leren rijden en iets zekerder was van mijn rijkunst zodat ik wist dat als ze er vandoor ging ik het beter aankon. We werken hard om dit te voorkomen door vooral de dingen juist te vragen bij oefeningen zodat we zo duidelijk mogelijk zijn. Te letten dat we alleen het gevraagde toelaten en rust uitstralen en dat is pas een uitdaging. Knoeien op haar rug vindt zij echt niet kunnen want dikwijls snapt zij een oefeningen sneller dan ik. Zodanig dat ik een "ja da was een goeie" krijg van de lesgeefter en ik moet bekennen dat het voor de helft zij was die het deed en ik niet helemaal bewust van een goede vraag was.
De 4 jaar dat ik haar heb zijn een constant evolueren van haar binnen de groep paarden en in contact met ons en mij. Er zijn momenten geweest dat ik dacht waarom heb ik nu weer zo een paard en geen simpel opgewekt ding want in mijn eentje in het bos durf ik niet meer maar ik weet dat ik op een gegeven moment dacht nooit meer buiten te durven en zie we gaan toch al weer op stap samen met Amar. Lis en ik zijn samen een echte uitdaging maar we gaan positief!
Grtjes
Myr

Ans Jondral schreef op donderdag 11 november 2010, 10:51:

Ik denk dat het een lusitano is. En dan zit het atletische en de showdrang er van nature al in. Plus de wens om te overdrijven. Die energie te reguleren is knap.
Ja ik vind de piaffe ook merkwaardig. Achter gebeurt er meer dan voor.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

muriel schreef op woensdag 10 november 2010, 20:06:

knip


Ik ben het met je eens, ik wil er nog aan toevoegen, als deze dame dit vaak met haar paard doet gaat het net zo goed vroeg de schroothoop op als de klassieke dressuur en springpaarden.