he?????????????

wat is hier nou nieuw aan??????

o, zeker dat katrolletje....

ik kan me toch niet voorstellen dat je hiermee je paard minder 'fris'krijgt...

It takes a wise man to understand that strength
lies in
a gentle hand
Throw away the chains and spurs,
give the respect that they deserve
There is a trail less traveled,
there is a better way
- Mary Ann Kennedy-

Ik blijf toch vooral erg blij met het 'mee-ren' filmpje, bij de rest (los van dat het idd erg knap is, van paard en/of trainer) heb ik toch een beetje het 'tja, waarom... gevoel.Krijg toch het idee dat het ego/show element dan wat de overhand neemt. maar dat zal wel aan mij liggen...
It takes a wise man to understand that strength
lies in
a gentle hand
Throw away the chains and spurs,
give the respect that they deserve
There is a trail less traveled,
there is a better way
- Mary Ann Kennedy-

muriel schreef op donderdag 11 november 2010, 16:59:


Ik heb de stamboekmedewerker ook alleen laten schetsen en DNA af laten nemen (haren trekken), als er gechipt wordt dan door mijn DA.

Spirithorses schreef op donderdag 11 november 2010, 17:13:


Iedere keer na een keertje sluiten en weer openen ga je een stukje langzamer. Volgens mij zoals jij het ook bedoelde. Niet in een keer helemaal van snel naar langzaam. Maar stapje voor stapje, steeds langzamer.

MarshaBart schreef op donderdag 11 november 2010, 18:47:


Maar dan wel in combinatie met een vertragende zit, zoals Pien omschrijft. Ik wil nog wel eens de fout maken dat ik in mijn bewegingen mee blijf gaan, terwijl ik via mijn handen het signaal geef "easssss" ... nou daar snapt het paard ook geen kl*te van ... dus het pompend rennen werkt alleen in combinatie.

Anja S schreef op donderdag 11 november 2010, 18:54:


Vergeet nog wat ... stapje voor stapje, steeds langzamer ... dat heb ik in het verleden ook wel geleerd, maar dat is niet goed hé? Je paard moet er geen meters over doen om jouw vraag te beantwoorden hé? Is ook niet altijd wenselijk als je een openbare weg nadert
Ik leer nu dat als je duidelijk bent in je vraag het paard echt wel snapt wat je vraagt en daar ook onmiddellijk op dient te reageren, loopt hij toch nog 5 meter door ... dan speelt hij met je voeten ... oftewel dan kijkt hij wat voor vlees hij op zijn rug heeft zitten.

Zoals sommigen op dit forum weten heb ik flink last gehad van angst bij het paardrijden na een val van het paard met gebroken ribben tot gevolg. De angst is inmiddels 'onder controle', het enige wat nog over is, is galop-angst.

Toch kreeg ik het in de kop om een eigen paard aan te schaffen Vraag me niet waarom, het moest gewoon......

Via Pien kwam ik bij tweedekans paarden. (PN was de eerste paardenwebsite die ik ooit bezocht, Spirit Horses de tweede....) Al mijn dieren zijn altijd opvangdieren of asieldieren, paard dus ook. Omdat ik pas een jaar met paarden in aanraking ben, geen enkele paard-achtergrond had, mocht het geen al te beschadigd of moeilijk paard zijn. Met de tweedekanspaarden die op dat moment beschikbaar waren en bij mij pasten, had ik geen klik. Een week later zat ik te surfen op Marktplaats en daar stond Liz. Bij bezichtiging was Liz onmogelijk. Omhoog komen, zelfs steigeren, heel angstig en super hengstig. Piesen, gillen, springen. Ze stond geen seconde stil, was slecht berijdbaar. De mogelijke kopers stonden die dag in de rij, dus ik ben bij alle bezichtigingen blijven kijken. Liz bleef zich afschuwelijk gedragen. En ik was zooooooo verliefd op haar. Heel fout. Op iedere nieuwe mogelijke koper die op haar ging zitten was ik jaloers en hoopte dat de koop niet door zou gaan. Ik had eigenlijk bij de allereerst blik op Liz al besloten dat ik haar zou kopen, maar verstand moest even voor. Ik heb ook nog een dochtertje dat op het paard moet kunnen zitten. Op het einde van de middag heb ik Liz bij het touw genomen en ze werd op slag rustig. Achteruit zetten, aaien, controleren, voetje geven, alles mocht. Ik had een goede ruiter meegenomen (durfde zelf dus niet) en Liz gedroeg zich voorbeeldig. Was op een pinkje te rijden. Voor veel te veel geld heb ik toen mijn droompaard gekocht.

Nou, daar zit je dan met weinig kennis en een paard. En supertrots en dolgelukkig. Geen seconde heb ik ooit spijt gehad van mijn aankoop.
Inmiddels zijn Liz en ik meer op elkaar ingesteld, ben ik meer ervaren in de omgang met paarden en is mijn rijangst voor het grootste deel 'onder controle'. Nu wil ik rijden! In de bossen en op de hei, we zitten op loopafstand van het mooiste gedeelte van de Veluwe.

Maar ik durf niet zomaar op mijn eigen paard. Ik wil graag onder begeleiding een eenheid met Liz worden en samen met een ervaren iemand de bossen in op mijn eigen paard. Goed, toen kwam mijn zoektocht naar begeleiding. Er bleven er twee over: Pien en Eddy.

vervolg in volgende post



Marianne, de titel is voor jou / Eddy, de rest komt jou toe

Geertje schreef op donderdag 11 november 2010, 6:42:


Lees nog eens heel goed wat je geschreven hebt.
Vergelijk jou kanttekeningen dan maar met de kant tekeningen bij Bloodvoets of IJzer beslag. Er kleven 10 nadelen méér aan een stal, als er voordelen zijn voor het paard en dat moet je referentie zijn.


Probeer bij je zelf te blijven, of ga die mens zeggen hoe het beter kan.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Oh al het trainen wat ik nu doe om mijn paard zijn ruggebruik te verbeteren hoeft helemaal niet meer! Dat ding en alls is klaar.
Wat een bullshit dit ding zeg. Zeg dat niet snel van dingen maar dit filmpje is echt larie.

Christel Provaas schreef op donderdag 11 november 2010, 16:24:


Volgens mij schreef Cindy ooit "dat een bevriende collega dat was tegen gekomen en die zat niet naast het voorbeen maar thv van de kroonrand van een voorbeen". Onder de huid gaan migreren dus, door subcutane plaatsing.

Lees dit verhaal nu pas en kan me het tumult levendig voorstellen van drukke paniekerige volwassenen en dan zo'n klein manneke op zijn dooie gemak "paard ga ni". Super!
Ooit was een paard op wandel gegaan op een vroege zondagmorgen en stond voor een deur toen mensen die opendeden om pistolekes te halen zoals dat in Belgie de gewoonte is op zondag. Mensen belden de polite en wilden het paard zoet houden al waren ze ook wel bang van dat grote dier. Ze wisten niet beter dan hem klontjes suiker te geven en gingen dan uit angst telkens een stapje achteruit en paard natuurlijk verlekkerd stapje dichter. Tegen dat de politie (echtgenoot) er was, was er alleen nog een paardekont te zien want het beest stond in de gang. Mensen wisten niet eens wat clickeren was en zeker in die tijd niet maar dat paard blijkbaar wel.

Afgelopen zondag zat ik dus bij Eddy op een huurpaard. In het 'gevaarlijke' bos, met een instructeur die ik niet kende. Huurpaarden vind ik al helemaal eng, geen idee waar ze je op zetten.
Ik ben er maar van uit gegaan dat ik een absoluut mak en veilig beginnerspaard onder me had. Vantevoren was aangegeven dat ik vrijwel geen rijervaring had plus galopangst. Meestal krijg je dan zo'n doods paard

Vooraf heeft Eddy uitgelegd hoe er bij calamiteit 'geblokt' wordt door hem. Mijn paard zou niet door zijn paard heenrijden.
Vervolgens moest ik even alles afleren wat ik in 8 mnd op de manege geleerd heb. Dat was wel goed want het nam mijn aandacht van mijn nervositeit en angst wat af. Na een uurtje zat ik ontspannen. Eddy zit achterstevoren, ondersteboven, etc. op zijn paard om alles in de gaten te houden. Maar hij neemt je niet bij het handje. Dat had ik geloof ik graag gewild, maar achteraf weet ik nu dat ik alles zelf heb gedaan en heeft me dit zoveel kracht en zelfvertrouwen gegeven dat ik na 1 lesje Eddy klaar ben om de stap naar rijden op mijn eigen paard te maken.

De manier waarop Eddy de paarden benaderd is er een die mijn aanspreekt en die ik als vanzelfsprekend beschouw. Het is ook een wijze waarvan ik weet dat Liz hier goed en ontspannen op reageert.

Ik ben klaar voor de grote stap: rijden op mijn droompaard.

Cindy Helms schreef op donderdag 11 november 2010, 19:32:


Kan zelfs aan het achterbeen geweest zijn, dat laat ik voor de correctheid even in het midden daar ik dat niet meer met zekerheid weet zelfs.

Stephanie Pots schreef op donderdag 11 november 2010, 19:34:


You go for it!!!!!! Enne ... volgende zomer houd ik me aanbevolen om samen over de Veluwe te gaan struinen!