Koen Theys schreef op zondag 21 november 2010, 23:00:


Winsor:

Voorbodes, ie wat schraal worden... op de dag zelf rond 12.00 uur slecht z'n bietenpulp willen eten. Verder geen verandering qua training, geen factoren die stress te weeg konden brengen.

Rond 15.00 toen ik kwam om mest te ruimen allerlei rolplekken in de paddock,..... koliek.

Weersomstandigheden, nat vies weer... wat het zand binnenkrijgen vergemakkelijkt (zie mijn bovenstaande berichtje)

Spirithorses schreef op maandag 22 november 2010, 0:14:


Winsor bleef ook gewoon mesten, alhoewel het heel erg pijnlijk voor hem was. Vooral toen de koliek het heftigst was (midden in de nacht) Winsor heeft de koliek wel overleeft.... schrik altijd weer van die heftige verhalen wanneer het mis gaat

Spirithorses schreef op zondag 21 november 2010, 23:57:

geen getreur ! de oplossing is alweer in zicht !
nu belgie weer een keertje het licht heeft gezien
en zijn overvloed aan peren voor "dik geld" aan china gaat verpatsen
zal alle meidoorn wel weer hartstochtelijk worden uitgerukt
met steun van 't algemeen belang (overheidssubsidies dus),
omwille van de bacterie die perenvuur veroorzaakt.....

Jemig , kan toch niet waar zijn!!!
Heel veel sterkte met dit verlies.

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.

Tommy... twee keer koliek in de winter. Geen mest. Nat weer. Geen voorbode.
Vond hem opeens doodziek liggend in de wei.
Vlgs da zand binnen gekregen met laatste polletjes gras of met hooi wat op de grond viel (voerde in netten)'

Silja, lichte koliek. Geen ernstige symptomen, alleen licht buikpijn. Geen mest
Winter, nat weer.
Zelfde oorzaak als tommy vlgs dierenarts

Opvallend:Koliekgevallen deden zich alleen voor in de wei waar ze toen stonden. (was vrij kaal en modderig)'
Later geen koliek meer gezien bij de paarden.

Peter Donck schreef :>>

Wat vertel je me nou?
Wij hebben hier ook nog een perenboomgaard. Maar eens contact opnemen met die sjieneezen.
Wég met de meidoorn, de paarden, de mest en het gras. Peren zijn de toekomst!
Worden we nu eindelijk rijk?????????

Greetz, Pien

Ik heb het nooit meegemaakt klopklop en hoop het ook nooit mee te maken. Dit is wel een nuttig topic en ik heb het helemaal doorgelezen.

In de winter geef ik af en toe een weeklang een kop gekookt lijnzaad (preventief). Omdat de 'winterweide' nu zo drassig is trekken ze de laatste sprietjes gras er met pol en al uit en ik me voorstellen dat ze daardoor zand binnen krijgen.
Tevens controleer ik af en toe de mest op de aanwezigheid van zand. Dat trucje is hier wel bekend volgens mij, maar ik schrijf het toch op zodat het voor eens en voor altijd in dit topic staat :

Neem een aantal mestballen en laat deze oplossen in een emmer water. Wacht zo'n 10 min., giet de emmer leeg en controleer of er zand in de bodem van de emmer ligt. Als er meer dan een theelepel zand in de emmer ligt, heeft je paard een te veel aan zand in zijn darmen.

Verder is het natuurlijk belangrijk dat paarden véél bewegen en dat hun spijsvertering optimaal werkt = zo natuurlijk mogelijk voeren.
Maar dat zit wel snor hier geloof ik .

Groet, Dani

Dani62 schreef :

Weet je, hier is dat ook allemaal.
Wij zijn zó vreselijk voorzichtig met weidegang opbouwen, verandering van voer, stress, overmatige inspanning, zand eten, wormbesmettingen, teveel-van-dit-en-te-weinig-van-dat. Soms baal ik er wel bijna van dat 'anderen' hun paarden gewoon gelijk een hele dag op de weide gooien in het voorjaar, ze zomaar een hele emmer van iets geven (niet opgebouwd), ze overal laten eten, nooit ontwormen etc en dan nooit problemen hebben.

Je let nog zo goed op maar er kan gewoon iets gebeuren, omstandigheden heb je niet helemaal in de hand. Er kan altijd iets gebeuren of ineens de kop opsteken.

Ik heb toch wel al een paar koliekgevallen meegemaakt (heb ook al lang veel paarden dus dan kom je vaker wat tegen dan wanneer je één paard hebt) en iedere keer is het weer spannend, al geloof ik altijd wel in een goede afloop, dat vertrouwen blijf ik wel houden, ook nadat Winner het niet overleefd heeft. Ik ben geen bang persoon. Op het moment dat er iets gebeurt kom je daar ook wel weer doorheen.
En het gaat niet altijd fout gelukkig....

Groet, Pien

Hier hebben ze een aantal 'slow-feeders' getest: http://www.paardenkenniscentrum.nl/docs/Slowfeeders%20onder%20de%20loep%20IJslandse%20Paarden.pdf

Groet, Dani

Weet ik wel, hoor, Pien. Er kan gewoon altijd iets gebeuren. Het is ook verschrikkelijk dat jullie Winner zijn verloren ondanks die voorzichtig- en bewustheid...
Je kunt niet meer dan je best doen om dit soort nare dingen te voorkomen, daarom schreef ik het toch maar op, maar het is inderdaad geen garantie dat je nooit meer met koliek te maken krijgt.

Groet, Dani

Vreselijk gewoon, ik wens je veel sterkte. Wat kan de oorzaak van de koliek geweest zijn bij het kleine ding.

Heel veel sterkte de komende tijd.
Wat een pijnlijk een plotseling verlies.

Waarom kunnen ze daar nou niet iets zinnigs voor vinden rot koliek.

Mirella

Voor de ingang van de inloopstal is het heel modderig, ongeveer 25 cm diepe modder. Dit is eigenlijk enkel wat lastig voor mijzelf (blijf er bijna in steken met m'n laarzen, maar de paarden stappen er gewoon door en moeten hun voeten maar wat meer opheffen )
De rest van de wei is in vrij goede staat, dus enkel de gebruikelijke modder aan doorgangen en ingang inloopstal (gelukkig 'schone' modder, paarden gaan daar niet mesten/plassen)

We hebben een 120-tal gebakken dakpannen gekregen, moet ik die eerst verpulveren of in hun geheel leggen om de ergste modder tegen te gaan?
Lopen de paarden die dan stuk of gaan ze er niet over durven doordat de pannen onder de hoeven breken?
De hoeven zijn van goede kwaliteit en ze worden natuurlijk bekapt (geen ijzers!)

groet
Hera

Eén paard aan koliek verloren, 2 paarden gehad die zeer geregeld koliek hadden.

Froukje was koliekgevoelig. Bij haar was het altijd verstoppingskoliek door een endeldarmverzakking, iets wat bij diverse veearts volkomen onbekend was en pas een naam kreeg toen ik hier foto´s op het forum plaatste. Vervolgens bevestigde de veearts de diagnose.

Jolah heeft heel vaak koliek gehad, is ook verscheidene malen doorgespoeld, etc. Ik vermoed dat het bij haar door zand kwam, maar het is al lang geleden en toen dacht ik er zelf nog niet zo erg over na. We hebben haar twee keer door heel veel te lopen, ook ´s nachts daarmee doorgaan, voor de dood weggehaald. Ze is er niet aan gestorven en heeft er haar laatste jaren geen last meer van gehad.

Fjordson had nog nooit eerder koliek gehad. Als ik bij hem beter had opgelet had ik misschien eerder actie kunnen ondernemen, hoewel de veearts dacht dat dat waarschijnlijk niets had uitgehaald.
Hij was al een aantal maanden zichzelf niet. Sacherijnig, mepperig naar andere paarden en hij werd magerder.
De laatste weken stond hij op ander gras, lang vnml raaigras. 2 dagen voor hij koliek kreeg heb ik hem ontwormd met een nieuw, volgens de veearts heel goed, wormmiddel (Wil weet de werkzame stof nog wel, ik ben dat even kwijt).
Woensdagmorgen had hij koliek, zich laten vallen, schoppen en bijten naar de buik. Veearts laten komen, maar die had er niet veel vertrouwen in er was helemaal geen darmactiviteit. Pijnstilling gegeven en ieder half uur 10 minuten stappen. ´s Middags heeft hij met heel veel pijn tijdens het stappen gemest. Hij leek toen ook wat op te knappen. ´s Nachts om 3 uur, was hij opeens enorm verslechterd en zakte in elkaar. Toen de veearts arriveerde was hij al dood.
Veearts kon geen oorzaak geven. Mijn vermoeden is dat hij dus al langer iets mankeerde gezien zijn gedrag en dat de wormenspuit de druppel is geweest. Maar dat weet ik niet zeker.

Koliek is een verschrikkelijk iets. Maar het zal moeilijk zijn er een oorzaak voor aan te wijzen er is gewoon zo ontzettend veel wat de spijsvertering beïnvloedt.
Volgens de veearts die ik toen had, gaat het paard vaak niet dood aan de koliek zelf, maar raakt hij in shock door de pijn en veroorzaakt dat de dood. Vandaar ook dat pijnstilling zo van belang is.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Spirithorses schreef op maandag 22 november 2010, 10:30:


En nog wat anderen schreven, maar wat mij niet naar voren komt is dat "koliek" gewoon een verzamelterm voor buikpijn is en ja, buikpijn kun je van allerlei dingen krijgen.
Bij paarden, net als bij konijnen, zijn daar een paar bekende oorzaken onder juist omdat die fataal kunnen aflopen.

Ik heb maar 2 (zand)koliekgevallen gehad hier in al die jaren. Maar, achteraf wel met overeenkomsten: beide ponies waren "niet van hier" maar kwamen uit het westen, uit de duinstreek. Beide kregen hier enkele maanden later zandkoliek.
Ik denk daarom dat koliek een soort uitgesteld effect kan hebben, dat de oorzaak dus maanden terug kan liggen of een combinatie kan zijn van een vroegere situatie en een verandering (van mijn modder kan een paard geen koliek krijgen omdat de fractie te klein is maar eerder zand trekt niet meer door, vgl. sedimentgedrag in een rivier).
Mocht ooit een derde pony vanaf zand bij mij terecht komen dan zal het eerste wat die moet ondergaan een grondige ontzanding zijn.