Ik heb voor mezelf een looppad gelegd van dakpannen en ik vind het een ramp. Het breekt, glijdt weg, je blijft erachter haken, stukken steken recht omhoog, waardeloos! Misschien helpt het als je het eerst flink verpulvert?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Mijn man had vorig jaar gebroken dakpannen op een modderpad naar de bak gegooid, maar dat was een ramp. Stukken gaan rechtop in de prut staan en dan wordt het helemaal onbegaanbaar.

Nu liggen over hetzelfde pad twee halve zware rijbeunen (1 die over de lengte doormidden was gebroken en daardoor ongeschikt geworden voor gebruik. Er wordt normaal met een kraan of ander zwaar verkeer over gereden.) Het is niet breed, maar bijna het hele pad naar de bak lang en de paarden lopen er graag over. Ze gaan niet meer door de modder. De beunen blijven ook heel goed liggen en zakken niet weg. En tot nog toe zijn ze ook met nattigheid nog prima om met de kruiwagen overheen te lopen, ze worden niet heel glad.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Alegria schreef op maandag 22 november 2010, 11:49:


en weet je ook hoe dit veulen qua afstamming in elkaar zat
en (dat geldt voor alle koliekpaarden) welke kleur én welke witaftekeningen het had ?

Danielle Zontrop schreef op maandag 22 november 2010, 12:04:


dat kan dus ook door virale of bacteriel ingewandsbesmetting zijn,
zoals Egon ook al aangaf, onder "koliekvlag" vallen velle ladingen

Peter Donck schreef op maandag 22 november 2010, 14:22:

Zal je aan mijn ervaringen weinig hebben, maar komen ze toch:

Fjordson; overleden aan koliek, Hulpstamboek Fjord, geen ouders bekend, geen aftekeningen.
Froukje; endeldarmverzakking, Stamboek Fjord, bij ouders geen afwijkingen bekend.
Jolah; zeer koliekgevoelig, afstamming onbekend, werd hier een Poolse ket genoemd wegens vermoedelijke Poolse achtergrond, vos met witte bles, verder geen aftekeningen.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***