Cindy Helms schreef op dinsdag 23 november 2010, 14:01:


Soms gebeurd dat gewoon, dat de beesten je leven inkomen, en dan is dat goed.
Go Cindy.

Cindy Helms schreef op dinsdag 23 november 2010, 14:01:


Wat fijn om dit te lezen!
De heren zijn er dan toch uit gekomen?

Peter Donck schreef op dinsdag 23 november 2010, 14:50:

Peter Donck schreef op dinsdag 23 november 2010, 14:52:


Achter elk oog, welke kleur dan ook, zit een ziel Peter

Cindy Helms schreef op dinsdag 23 november 2010, 15:33:


en die achter het derde oog,
ontsnapt zo af en toe....

Ans Jondral schreef op dinsdag 23 november 2010, 15:30:

Ja hoor, komt dik in orde

ja,, het gaat dus niet om het klakken met de tong, want dat kan ik ook.
Wat hij doet is een perfecte imitatie van de clicker. Het verschil met tongklak is duidelijk hoorbaar, hoewel ik er idd niet voor zou kiezen om beiden te gebruiken.
Gewoon zekerheidshalve.

Het is waar, een click van een clicker schijnt directer binnen te komen in de hersenen dan een gesproken woord, hoewel ik dat nog nooit ergens zwart op wit heb gezien, kan ik me niet voorstellen dat dit verschil meer dan een milliseconde zal zijn.

Ik denk dat we die benodigde precisie voor een paard ook niet moeten overdrijven. Een paard is met een hond , een dolfijn en een varken een begripvol en vergevend beest met over het algemeen grote bewegingen. Als een paard net zo snel zou reageren als bv een kip met haar snavel en onze timing was gelijk aan hoe we dat over het algemeen doen met een paard, dan was paarden trainen ineens een ruk lastiger.

Ben het ook niet eens met dat die bridge onveranderlijk van toon zou moeten zijn. Waarom? Ik geef de bridge , mijn yes, bewust informatie mee. Doet ie iets wel redelijk goed , dan klinkt mijn yes heel anders dan wanneer ik vind dat het paard iets BERE goed gedaan heeft. Per slot van rekening is de bridge het begin van de weg naar de beloning
Ik sta wel eens op en neer te springen van enthousiasme terwijl ik Yesss!!! brul.
Moet je eens kijken hoe een paard, als ie dat kent, daar op reageert, die wordt een meter groter van plezier
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet, denk je niet ook dat dat van paard tot paard kan verschillen? Zoals gezegd zorgde het bij silja voor veel verwarring, terwijl ik toch echt een duidelijk (zweeds) woord gebruikte, wat ik zelfs niet per ongeluk zo kon gebruiken.
Zij reageert 100% beter op de clicker.
Met Rappa heb ik alleen de clicker gebruikt dus dat weet ik niet
De shetten reageerden prima op een vast woord, maar ook bij hen zag ik toch verschil, in de positieve zin, bij gebruik van de clicker.

Ik denk dat het droge geluid van de clicker vooral voorkomt dat er vergissingen ontstaan omdat ik denk dat een paard ook intonatie als een bridge kan zien.

Kan het verkeerd hebben, maar zeker silja zou ik nooit meer met een woord gaan trainen

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 23 november 2010, 17:22:


Ik zou wel heel erg veel kapsones hebben als ik zou zeggen dat dat niet kan.
Ik kan je alleen mijn ervaring met de paarden die ik zelf getraind heb en de mensen die ik les geef vertellen. Maar ik vraag me wel af hoe dat kwam.
Het zou goed zijn om eens terug te denken of je wel altijd even scherp en consequent bent geweest bij het gebruik van iets anders dan de click. Het feit dat Silja daar in de war van raakte doet me dat denken. Het ene paard kan veel meer gefocust zijn dan het andere en zich daarom vergissend? Misschien bedoel je dat met van paard tot paard verschillend?
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.