Dat is ook een leuke. Kan ook handig zijn als paardlief ff te vrolijk wordt.
In principe is alles natuurlijk mogelijk, als het maar goed 'geinstalleerd' wordt

Maar ik hou het voor mij nog ff simpel. Heb ik nog mijn handen vol
Clickeren is niet zo simpel als sommigen willen doen geloven.
Ja... het principe is simpel. Je krijgt wat je beloond.
Maar de uitvoering is wel een ander verhaal. Je moet ongelooflijk secuur zijn met je signalen en timen, wil je geen misverstanden creeeren.
Daar is nog heel wat te leren....
Maar dat wist jij allang.

Ik denk dat daarom ook veel al snel opgeven. (lezend op andere paardenforums)Dan wordt gezegd.... het werkt niet voor mijn paard....
Maar eigenlijk zouden ze moeten zeggen: het werk niet voor mij want ik ben niet consequent genoeg/duidelijk genoeg/weet niet zo goed waar ik mee bezig ben etc.

Wat ik daarom jammer vind is de huidige trent om clickertraining als truukje te zien om paarden allerlei spannende dingen te leren. Zoals steigeren. Vooral jonge meiden vinden dat vaak stoer. De hele basis wordt overgeslagen en er wordt meteen begonnen met kunsten. Als je de fimpjes ziet, gaan je haren recht overeind staan. Regelrecht gevaarlijke situaties worden gecreeerd met een paard wat totaal niet onder controle staat en te pas en onpas steigerd, over baasje denderd, opdringerig is, etc. Om het af te maken wordt door 'trainers' in VD meegewerkt aan het meteen kunstjes leren en het advies gegeven om het paard een mep te geven als hij opdringerig wordt
Tja... gaat sneller dan oorzaak aanpakken/dit trainen, neem ik aan.
Maar het is nogal tegenstrijdig vlgs mij.
Zeker als de clickertraining dan alleen wordt gebruikt om spannende kunsten te leren en daarnaast in de gewone omgang/trainen wel gewoon gebruik wordt gemaakt van straf etc. Lijkt me veel onduidelijkheid scheppen bij paarden.

Dat is denk ik, de keerzijde van de toenemende populariteit van clicker/VD
Clicker wordt ook veelal gezien als horend bij VD.
Als je zegt dat je clicker traint, maar geen VD doet, kijken ze je aan of je gek bent..
Dat kan toch helemaal niet.....
En al helemaal niet met rijden.......

Denk dat er nog aardig wat voorlichting mag worden gedaan over de clicker in het algemeen, de wetenschap erachter, de mogelijkheden en de gevaren van verkeert gebruik (of misbruik?)

Ben ik nu blond, of
Kan er niet achter komen wat je met VD bedoelt Sandra

Allebei m'n pony's hebben 1x koliek gehad.

Thyler (highlandpony, toen bijna 2 jaar en nog hengst, cream dun maar nu nog grullo-achtig van kleur - geen aftekeningen) kreeg afgelopen voorjaar koliek. Het was in de periode dat de weidegang werd opgebouwd en ik ben waarschijnlijk gewoon niet voorzichtig genoeg geweest. Hij kreeg pas echt last nadat ik wat grondwerk met hem had gedaan in de wei. Hij mestte nog wel, heel vaak kleine hoopjes. Met veel bewegen/draven over de weg en in de bak is het uiteindelijk na ruim een uur weggezakt. Er is geen veearts bij geweest. Daarna ben ik uiteraard voorzichtiger geworden met de hoeveelheid gras die hij kon eten (graaskorf om of in een minder gulle wei).

Dibble, Thylers moeder (highlandpony, toen 8 jaar, grey dun - geen aftekeningen), heeft in de zomer van 2009 een keer koliek gehad. Ze stond 24/7 op een groot weiland dat gemaaid was na graszaadwinning en hooien. Het was na een extreem lange, droge periode met een groot vochttekort (op kleigrond). De grassprieten waren helemaal verdroogd en waren eigenlijk gewoon sprieten graszaadhooi die uit de grond staken. M'n pony was tijdens de koliek enorm opgeblazen en echt extreem suf. Gelijk de veearts gebeld, en na toediening van pijnstilling knapte ze gelukkig snel op. Ze heeft een dag op de paddock gestaan. Ik zat flink in de stress, vooral omdat de veearts had gezegd dat het inbrengen van een sonde bij haar geen optie zou zijn. M'n merrie kan namelijk nogal hysterisch doen bij vreemden die voor haar gevoel iets van haar moeten. Het controleren van het tandvlees was ondanks de versufte toestand bij de koliek al een flinke opgave voor de veearts. Gelukkig was de pijnstilling dus voldoende. Met dat ik met mijn merrie aan de hand bij de stalhouder aanbelde om te laten weten dat Dibble koliek had, legde Dibble een enorme hoop mest neer voor de achterdeur... Tijdens het opvoelen vond de veearts de mest wel heel droog. Later heb ik gemerkt dat Dibble soms niet goed reageert op graszaadhooi. Als ze in het voorjaar of in de zomer (op een erg korte wei, wanneer er dus weinig gras in haar darmen komt) hooi krijgt bijgevoerd, wordt ze ook enorm opgeblazen en merk je tijdens het werk dat het mesten moeite kost (meerdere keren stilstaan voordat er eindelijk een keer een hoop komt). Vorige winter (toen ze op de paddock stond) en op dit moment (nog op de wei) krijgt ze ook graszaadhooi, zonder dat ze er zo opgeblazen van raakt. Als het hooi vochtig is, als er ook voldoende 'gewoon' gras in haar darmen zit, of als ze niet kan schrokken (fijnmazig hooinet) doen zich tot nu toe geen problemen voor.

Marlies Sanders schreef op woensdag 24 november 2010, 8:10:


Vrijheidsdressuur

Groet, Dani

Ik ben mijn jonge paard ook aan het opleiden met clickertraining en ik vind het geweldig. En, het allerbelangrijkst, mijn paard ook .

Wat ik o.a. heel fijn vind is dat je de stapjes in de training zo klein moet maken om het begrijpbaar te maken en te houden voor je paard, hierdoor weet ik zeker dat ik haar nooit overvraag of te snel ga in de training (alhoewel het haar zelf niet snel genoeg kan ).

Door die kleine stapjes zou je misschien denken dat je geen meter vooruit gaat, maar het tegenovergestelde is waar.

Mijn paard is er heel relaxed onder en enthousiast mee. Ze weet ondertussen precies wat ze van mij kan verwachten en ze weet dat trainen alleen maar leuk en positief is, en dat wil ik graag; een paard dat graag mee wíl werken. Doordat ze mijn opdrachten vrijwillig uitvoert merk je het ook direct wanneer je paard het niet snapt of het er niet mee eens is.

Ik ben er pas een kort jaar mee bezig en over clickeren onder het zadel kan ik je nog niets vertellen. Mijn paard is nu drie jaar en vier maanden, dus nog even geduld... maar ik heb er alle vertrouwen in...

Groet, Dani

Het is een heel nieuwe wereld, vind ik. Mits je weet wat het inhoudt en het dus inderdaad niet ziet als een middel om je paard zo snel mogelijk heftige kunsten te laten uitvoeren.
(heb daar echt akelige staaltjes van gezien)

Ik vind het ook geweldig, al moet ik ook nog enorm veel leren. Kom toch nog wel momenten tegen waarop ik even achter mijn oor moet krabben. Maar dan trek ik mij even terug, ga zitten, lees, praat met andere clickertrainers etc totdat ik begrijp wat verkeerd ging en dan begin ik opnieuw. Je leert zo overigens ook erg 'buiten de box' denken.
Omdat je niet met toenemende druk of straf werkt bij clickertraining, wordt je gedwongen over het nadenken van andere oplossingen als iets niet gaat zoals je graag wilt (of paardjelief bij bepaalde dingen flipt) De oplossing is dan soms iets waar je in je tijd van 'tradioneel' trainen nooit aan zou hebben gedacht.

En idd gaat je paard communiceren. Rappa bv blijkt echt extreem gevoelig. Alles heeft voor haar een betekenis, tot en met soms een beweging met je vinger; ze raakt snel gefrustreerd als je niet 100% duidelijk bent; en heeft veel issues die ze nu stuk voor stuk laat zien, zodat ik daaraan kan werken met haar.
Voorlopig hoef ik mij nog niet te vervelen.

Trouwens ook handig dat je het altijd kunt doen. Momenteel ligt hier een enorme berg sneeuw, dus echt pistewerk is best lastig als je mee moet lopen. Maar ze was erg bang in de stal als het waaide, omdat de zijwanden nog van plastic zijn. Gisteren in de sneeuwstorm met haar bekende oefeningen als targetten, hoofd laag, achterwaarts gedaan en eens (oefeningen die ze erg goed beheerst) goed op cue gezet, in de stal. Aanvankelijk was ze gespannen maar ze oefent erg graag en zette zich daar overheen.
Vanaf dat moment staat ze dus heel erg veel in de schuilstal, lekker ontspannen, naar buiten te gapen. En zo werken we issue voor issue door. Zal wel ff duren voordat we aan rijden toe zijn, maar ach... mag toch nog niet vanwege haar rug, dus krijgen we zo een goede voorbereiding en een goede band.

Maar als iemand nog een goede tip heeft voor diepvriesvingers met trainen (voertjes pakken is zo lastig met dikke handschoenen aan en het wordt komende week -17)

Er stond trouwens een heel goed stuk in een een van de grootste paardenbladen hier in zweden over clickertraining. Heel duidelijk hoe en wat en waarom het prima te gebruiken is in dagelijkse training en rijden. Er stond ook bij waarom het bij bepaalde mensen verkeerd gaat en waarom mensen vaak opgeven.
En nee... het ligt dus niet aan het paard.

Ze had trouwens een mooi gezegde; Er bestaat geen ongehoorzaam paard. Alleen een ongetraind of ongemotiveerd paard.

Ah, natuurlijk...bedankt Dani

Wieteke schreef op woensdag 24 november 2010, 8:25:



Zou jouw pony op dan misschien te weinig kauwen, waardoor er te weinig speeksel aangemaakt wordt? Bij droog voer, is het nog belangrijker dat er voldoende speeksel bij komt.

Spirithorses schreef op dinsdag 23 november 2010, 8:39:


Maar degenen die hier schrijven, hoeven hun paarden niet per definitie PN te houden, of PN te voeren. Voor zover ik weet zijn er veel mensen die nog steeds muesli geven, toch wat brok, enzovoorts. Daarnaast denk ik dat er veel ervaringen hier staan van mensen van vroeger en toen stond paardlief misschien nog wel de hele dag buiten zonder de beschikking over hooi zodat de darmen niet constant bezig bleven?


Wat bedoel je met PN-paarden? Bedoel je dan niet-stalpaarden, of is het meer dan alleen dat? Er zijn jammergenoeg veel paarden die in stomzinnige kleine stukjes staan, geen enkele motivatie om te bewegen, teveel modder, niet interessant. Ik vind dat niet PN, ook al staat het niet op stal. Blijkbaar kunnen wel goed PN gehouden paarden ook koliek krijgen maar mijn ervaring is het niet dat dit meer is dan bij niet-PN gehouden paarden, voor mij zelfs het tegenovergestelde!

Zandkoliek zal bij paddock- en kort-afgegraasdeweitjes-paarden vaker voorkomen dan bij stalpaarden, dat staat buiten kijf want als ze geen zand binnen kunnen krijgen kunnen ze er ook geen koliek van krijgen, maar dit is dan ook wel de enige vorm van koliek waarbij dat logisch is. Laatst nog meegemaakt van een paard hier op de manege (stalpaard) die erge koliek kreeg. Niet bepaald de eerste keer dat het daar gebeurde en ik heb (toevallig?) juist totaal geen paarden in mijn omgeving die PN gehouden worden die weleens koliek hebben. Tot nu toe zijn juist alle PN-gehouden paarden in mijn omgeving koliek-vrij (klop-klop).

Van een vriendin van me weet ik wel dat haar paard vroeger toen haar paard nog ergens anders in pension stond, juist wel vaak koliek kreeg en toen stond ze juist niet-PN: stress-omgeving, vaak op stal, wisselende paarden. Nu gaat het al jaren juist heel goed met het dier, nu ze in een vaste stabiele kudde staat en 24uur per dag buiten staat in een fijne kudde op een mooi stuk grond en alijd hooi tot hun beschikking, niet in grote hoeveelheden maar wel constant door kleine hooinetmazen.

En wat dachten jullie van eenvoudig een grasbrok?

In verband met vermoeden insuline resistentie laat ik hier elke vorm van bijvoeren achterwege, dus geen appels peren, noem maar ook.

Omdat ik met het magnesium chelaat ben begonnen, en het advies is dit met grasbrok te voeren, kwam bij mij de gedachte oke dan kan ik dat ook gebruiken als natuurlijk snoepje.
Net uitgeprobeerd toevallig en mevrouw lust alles dus ook dit nam ze gretig aan.
Ik heb nu eenmaal twee meiden die onze paardjes af en toe eens willen verwennen, Paard Natuurlijk oke maar mensen dus trut meiden hebben ze in de natuur niet, hier wel.
Dan maar proberen dat zo natuurlijk mogelijk in te passen. Want normaal ben ik niet echt zo van de snoepjes.

Ik heb al heel wat afgespeurd op het internet om er achter te komen of er een verschil is tussen de pulp waar velen van jullie over schrijven en de bietenpulp die wij hier in Duitsland kopen en geven.

Onze bietenpulp word Rubenschnitzel of ook wel Melasseschnitzel genoemd.
Waarbij ik eerlijk moet zijn dat bij het woord melasse de schrik me al om het hart sloeg.
Ik weet wel dat bietenpulp een restproduct uit de bietenindustrie is, maar ik lees telkens maar melassevrije brokken. Onze pulp zijn geen brokken maar snippers dus de ruwe vorm.
Dit moet echt 12 uur geweekt worden alvorens het aan je paard te geven. Op de zak staat geen mooie omschrijving met wat er allemaal in zit, hoeft ook niet want het gaat hier dus echt om het restafval van de bieten de snippers ( schnitzels) het enige wat dan word vermeld is dat het 16% suiker bevat. Nu heb ik vermoedelijk ( haast zeker) een paard staan met insuline resistentie en ben begonnen met de magnesium kuur. Ik wil dit ergens in mengen maar durf de bietenpulp niet aan, heb vandaag dus maar een zak grasbrok gekocht voor haar. Ons andere paard hebben we net een paar weken en moet wat opgepept worden en geven we dan ook bietenpulp savonds. Maar hoe gezond is bietenpulp dan wel?
Mijn bietenpulp bedoel ik dan en niet die mooie geperste brokjes waar ik zo vaak over lees.

.

Hoe zie jij dat in de toekomst?, Je zegt ik heb er alle vertrouwen in... Bedoel je dat je zelf wilt gaan inrijden tzt, met clicker? Zo niet, dan moet je maar net iemand treffen die dat kan en wil...

http://www.mensport.nl/pdf%20bestanden/Fructaan_Kathryn_Watts.pdf

In dit artikel vind je info en de tabel met NSK in verschillende soorten paardenvoer. Je zit met je 16% nog niet zo slecht.

Ik vind dit ook een echt positief bericht. Hopelijk gaan deze mensen ook weer anderen interesseren voor bitloos mennen. Het valt mij vaak op dat mensen totaal niet weten waarom een paard zijn tong over het bit doet, sterker nog, men vindt het vaak echt grappig