Het is een heel nieuwe wereld, vind ik. Mits je weet wat het inhoudt en het dus inderdaad niet ziet als een middel om je paard zo snel mogelijk heftige kunsten te laten uitvoeren.
(heb daar echt akelige staaltjes van gezien)

Ik vind het ook geweldig, al moet ik ook nog enorm veel leren. Kom toch nog wel momenten tegen waarop ik even achter mijn oor moet krabben. Maar dan trek ik mij even terug, ga zitten, lees, praat met andere clickertrainers etc totdat ik begrijp wat verkeerd ging en dan begin ik opnieuw. Je leert zo overigens ook erg 'buiten de box' denken.
Omdat je niet met toenemende druk of straf werkt bij clickertraining, wordt je gedwongen over het nadenken van andere oplossingen als iets niet gaat zoals je graag wilt (of paardjelief bij bepaalde dingen flipt) De oplossing is dan soms iets waar je in je tijd van 'tradioneel' trainen nooit aan zou hebben gedacht.

En idd gaat je paard communiceren. Rappa bv blijkt echt extreem gevoelig. Alles heeft voor haar een betekenis, tot en met soms een beweging met je vinger; ze raakt snel gefrustreerd als je niet 100% duidelijk bent; en heeft veel issues die ze nu stuk voor stuk laat zien, zodat ik daaraan kan werken met haar.
Voorlopig hoef ik mij nog niet te vervelen.

Trouwens ook handig dat je het altijd kunt doen. Momenteel ligt hier een enorme berg sneeuw, dus echt pistewerk is best lastig als je mee moet lopen. Maar ze was erg bang in de stal als het waaide, omdat de zijwanden nog van plastic zijn. Gisteren in de sneeuwstorm met haar bekende oefeningen als targetten, hoofd laag, achterwaarts gedaan en eens (oefeningen die ze erg goed beheerst) goed op cue gezet, in de stal. Aanvankelijk was ze gespannen maar ze oefent erg graag en zette zich daar overheen.
Vanaf dat moment staat ze dus heel erg veel in de schuilstal, lekker ontspannen, naar buiten te gapen. En zo werken we issue voor issue door. Zal wel ff duren voordat we aan rijden toe zijn, maar ach... mag toch nog niet vanwege haar rug, dus krijgen we zo een goede voorbereiding en een goede band.

Maar als iemand nog een goede tip heeft voor diepvriesvingers met trainen (voertjes pakken is zo lastig met dikke handschoenen aan en het wordt komende week -17)

Er stond trouwens een heel goed stuk in een een van de grootste paardenbladen hier in zweden over clickertraining. Heel duidelijk hoe en wat en waarom het prima te gebruiken is in dagelijkse training en rijden. Er stond ook bij waarom het bij bepaalde mensen verkeerd gaat en waarom mensen vaak opgeven.
En nee... het ligt dus niet aan het paard.

Ze had trouwens een mooi gezegde; Er bestaat geen ongehoorzaam paard. Alleen een ongetraind of ongemotiveerd paard.

Ah, natuurlijk...bedankt Dani

Wieteke schreef op woensdag 24 november 2010, 8:25:



Zou jouw pony op dan misschien te weinig kauwen, waardoor er te weinig speeksel aangemaakt wordt? Bij droog voer, is het nog belangrijker dat er voldoende speeksel bij komt.

Spirithorses schreef op dinsdag 23 november 2010, 8:39:


Maar degenen die hier schrijven, hoeven hun paarden niet per definitie PN te houden, of PN te voeren. Voor zover ik weet zijn er veel mensen die nog steeds muesli geven, toch wat brok, enzovoorts. Daarnaast denk ik dat er veel ervaringen hier staan van mensen van vroeger en toen stond paardlief misschien nog wel de hele dag buiten zonder de beschikking over hooi zodat de darmen niet constant bezig bleven?


Wat bedoel je met PN-paarden? Bedoel je dan niet-stalpaarden, of is het meer dan alleen dat? Er zijn jammergenoeg veel paarden die in stomzinnige kleine stukjes staan, geen enkele motivatie om te bewegen, teveel modder, niet interessant. Ik vind dat niet PN, ook al staat het niet op stal. Blijkbaar kunnen wel goed PN gehouden paarden ook koliek krijgen maar mijn ervaring is het niet dat dit meer is dan bij niet-PN gehouden paarden, voor mij zelfs het tegenovergestelde!

Zandkoliek zal bij paddock- en kort-afgegraasdeweitjes-paarden vaker voorkomen dan bij stalpaarden, dat staat buiten kijf want als ze geen zand binnen kunnen krijgen kunnen ze er ook geen koliek van krijgen, maar dit is dan ook wel de enige vorm van koliek waarbij dat logisch is. Laatst nog meegemaakt van een paard hier op de manege (stalpaard) die erge koliek kreeg. Niet bepaald de eerste keer dat het daar gebeurde en ik heb (toevallig?) juist totaal geen paarden in mijn omgeving die PN gehouden worden die weleens koliek hebben. Tot nu toe zijn juist alle PN-gehouden paarden in mijn omgeving koliek-vrij (klop-klop).

Van een vriendin van me weet ik wel dat haar paard vroeger toen haar paard nog ergens anders in pension stond, juist wel vaak koliek kreeg en toen stond ze juist niet-PN: stress-omgeving, vaak op stal, wisselende paarden. Nu gaat het al jaren juist heel goed met het dier, nu ze in een vaste stabiele kudde staat en 24uur per dag buiten staat in een fijne kudde op een mooi stuk grond en alijd hooi tot hun beschikking, niet in grote hoeveelheden maar wel constant door kleine hooinetmazen.

En wat dachten jullie van eenvoudig een grasbrok?

In verband met vermoeden insuline resistentie laat ik hier elke vorm van bijvoeren achterwege, dus geen appels peren, noem maar ook.

Omdat ik met het magnesium chelaat ben begonnen, en het advies is dit met grasbrok te voeren, kwam bij mij de gedachte oke dan kan ik dat ook gebruiken als natuurlijk snoepje.
Net uitgeprobeerd toevallig en mevrouw lust alles dus ook dit nam ze gretig aan.
Ik heb nu eenmaal twee meiden die onze paardjes af en toe eens willen verwennen, Paard Natuurlijk oke maar mensen dus trut meiden hebben ze in de natuur niet, hier wel.
Dan maar proberen dat zo natuurlijk mogelijk in te passen. Want normaal ben ik niet echt zo van de snoepjes.

Ik heb al heel wat afgespeurd op het internet om er achter te komen of er een verschil is tussen de pulp waar velen van jullie over schrijven en de bietenpulp die wij hier in Duitsland kopen en geven.

Onze bietenpulp word Rubenschnitzel of ook wel Melasseschnitzel genoemd.
Waarbij ik eerlijk moet zijn dat bij het woord melasse de schrik me al om het hart sloeg.
Ik weet wel dat bietenpulp een restproduct uit de bietenindustrie is, maar ik lees telkens maar melassevrije brokken. Onze pulp zijn geen brokken maar snippers dus de ruwe vorm.
Dit moet echt 12 uur geweekt worden alvorens het aan je paard te geven. Op de zak staat geen mooie omschrijving met wat er allemaal in zit, hoeft ook niet want het gaat hier dus echt om het restafval van de bieten de snippers ( schnitzels) het enige wat dan word vermeld is dat het 16% suiker bevat. Nu heb ik vermoedelijk ( haast zeker) een paard staan met insuline resistentie en ben begonnen met de magnesium kuur. Ik wil dit ergens in mengen maar durf de bietenpulp niet aan, heb vandaag dus maar een zak grasbrok gekocht voor haar. Ons andere paard hebben we net een paar weken en moet wat opgepept worden en geven we dan ook bietenpulp savonds. Maar hoe gezond is bietenpulp dan wel?
Mijn bietenpulp bedoel ik dan en niet die mooie geperste brokjes waar ik zo vaak over lees.

.

Hoe zie jij dat in de toekomst?, Je zegt ik heb er alle vertrouwen in... Bedoel je dat je zelf wilt gaan inrijden tzt, met clicker? Zo niet, dan moet je maar net iemand treffen die dat kan en wil...

http://www.mensport.nl/pdf%20bestanden/Fructaan_Kathryn_Watts.pdf

In dit artikel vind je info en de tabel met NSK in verschillende soorten paardenvoer. Je zit met je 16% nog niet zo slecht.

Ik vind dit ook een echt positief bericht. Hopelijk gaan deze mensen ook weer anderen interesseren voor bitloos mennen. Het valt mij vaak op dat mensen totaal niet weten waarom een paard zijn tong over het bit doet, sterker nog, men vindt het vaak echt grappig