Anita Cats schreef op donderdag 25 november 2010, 9:59:


Als ik zo vrij mag zijn wil ik me in dit geval graag bij Piet aansluiten . Dat jij bij inrijden denkt aan een bokkend paard ligt aan jouw referentiekader. Ik zie dat gewoon totaal anders.

Groetjes, Dani

En vergeet idd niet dat je verplicht bent verlichting te voeren.
Een rood lampje en een witte.

Merel Stoffers schreef op donderdag 25 november 2010, 14:11:


Is een witte (aan de voorkant) verplicht? Als dat zo is, zal ik nog ff zo'n wit fietslampje halen.

ursula hamerling schreef op donderdag 25 november 2010, 13:45:


De hoefsmid heeft gelijk en niet de boer. Juist in de winter is er fruktaanrisico, met name bij kou en zon.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Fijn om te lezen!

Er valt over te discusieren... het is geen PN
Maar het geeft wel aan hoeveel een paard kan leren en ik vind het toch wel mooi...

http://www.youtube.com/watch?v=heHyc9DiHbA&feature=related

Hier zijn geen woorden voor. Onze jaarling is ook aan koliek overleden in het voorjaar. Als ik berichten als deze lees, komen de tranen nog steeds in mijn ogen.
Veel sterkte en koester de foto's en filmpjes... ze worden op den duur een warme herinnering.

Lena

Als je een natuurlijk bekapper hebt, dan hoef je denk ik geen aanwijzingen te geven. Die weten hoe het moet en geven ook nog eens erg nuttige tips (bij ons was dat toch zo)

Lena

Peter Donck schreef op donderdag 25 november 2010, 12:22:


Zijde daar nu weer?!

Wij hebben in een doorgang in de wei dakpannen gelegd, in grove stukken gesmeten en een aantal keer met de auto erover gereden. Het waren de oude van ons dak en we krijgen ze niet verkocht op een 10-tal na (de nok- en kantpannen wel). Intussen zijn ze grotendeels verpulverd en we gaan er binnenkort (als het weer wat droger wordt) weer een nieuwe lading over doen.
Vorige week ook aan de ingang van de wei een portie gelegd, daar parkeren we altijd en het werd ook modder.
Wij zijn er echt content over.

Je moet ze uiteraard wel leggen in een periode dat het droog is.
Trouwens, in het begin liepen de paar er zeeeeeer voorzichtig over, maar ook dat is al minder, dus ook ineens hoeventraining (wat onze paarden toch wel nodig hebben).

Lena

rmelle schreef op donderdag 25 november 2010, 10:17:

Dag Rutger, mag ik vragen waarom jij telgang rijdt met een TWH?
Want dat zit toch zeker voor geen meter?

Wil.
(die zelf 2 TWH's heeft)

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

MarshaBart schreef op donderdag 25 november 2010, 14:13:


Jep, is verplicht.

Je bent immers ook gewoon bestuurder.

Interessante topic, heb nog niet alles gelezen, maar wel al wat "koliekervaring".

Onze merrie (kwpn, bruin met kolletje en wit voetje rechtsachter) is toch wel koliekgevoelig. Eerste keer is jaren geleden toen ze nog op stal stond, zonder op het eerste zicht enige aanleiding.
Ze heeft koliek gehad zo'n 18u na de bevalling.
Enkele weken geleden toen we ons nieuwe paardje bij hen hadden gezet heeft ze ook nog eens koliek gehad. Ze hadden die dag een groter stuk gras bijgekregen (om de gemoederen te bedaren), maar de DA zei dat het vooral aan de stress zou gelegen hebben.
Gelukkig was het in alle gevallen met medicatie opgelost.

Haar veulen (ook bruin, met witte bles en aan rechtervoorvoet en ook aan een achtervoet een heel klein beetje wit) is ook overleden aan koliek, maar heeft op zich een heel logische verklaring. Hij was de week ervoor geopereerd, er werd toen gezegd dat hij op stal moest blijven en buiten enkele keren aan de hand wat buiten stond hij dus ook op stal. Voor de wondverzorgingen kreeg hij telkens ook nog eens een lichte verdoving + medicatie. Dus geen 2ha om op rond te lopen, hooi ipv gras en een kompleet andere omgeving...

De DA vermoedde dat hij een darmperforatie heeft gehad. Hij mankeerde die dag op het eerste zicht niks en 2u later was hij dood. Ik vond hem in die week wel erg rustig, maar heb dit toen geweten aan aan die verdovingen en andere omgeving, maar misschien was er al langer iets aan het broeden...
Hij is niet oud genoeg geworden om te weten of hij koliekgevoelig was, maar met de achtergrond van mama in gedachten... ik heb het mij al vaak afgevraagd...
Alsook of ik hem toch niet beter (beperkt) buiten had gelaten terug bij zijn "kudde"...

Lena,

willen jullie ook nog eens ( ik weet dat het al gezegd is geweest een poosje terug, deze keer zal ik het opschrijven !! ) zeggen welke soort lijnzaad (meen me te herinneren iets van 'zwarte' en ??) en hoe lang het moet koken?
er was toch zoiets dat het moest gekookt worden om niet giftig te zijn.... ? auw mijn verstand, geheugen als een zeef

wil iemand het aub nog eens één keer herhalen ?

bedankt, ik ga dit ook doen bij onze paardjes, baat het niet dan schaad het niet..... ben er zeker van dat ze zand binnen krijgen met al dat geknabbel aan mini sprietjes... al dan niet in de modder of de plassen.

groetjes, katrien