Nils Vellinga schreef op zaterdag 27 november 2010, 0:14:
> Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 26 november 2010, 10:10:
>
>> Ik ben dus erg jaloers op iedereen die zomaar heerlijk buiten kan en durft
>
> Nils en Olly
> Creatief met IJzer,
> maar
niet aan mijn paard
Gisteren gaan rijden, naar het bos. Ze stond al lang stil ivm kreupelheid, nu dus met een lekker fris paard, oortjes erop, in de vrieskou naar het bos. Zalig gewoon. Op de weg ernaartoe was al wel zout gestrooid maar alles lag droog dus dat was te doen. De brede zandpaden in het bos waren keihard bevroren maar lagen er best vlak bij dus was goed te doen. Het smalle heuvelruiterpaadje dat door het bos kronkelt lag er zelfs nog zacht bij.
Hebben alletwee genoten! Zalig!!
Voetje met soda uitgespoten (wat je er van onder inspuit komt er van achter aan de scheur in haar hielen er weer uit en omgekeerd
) voor ik vertrok en nog eens toen we terug waren en ze heeft er goed op gelopen. Af en toe even pijnlijk als ze juist ergens instapte maar viel al bij al super mee.
Hoe doen jullie het eigenlijk dan als er een massa zoute gladde natte halfaangevroren sneeuwblubber ligt? Er gewoon door, door dat zout? En dat gladde glijerige? Want dat gaat er weer van komen en daar ga ik eigenlijk liever niet door.
Wat betreft hoeven trainen, Nils, op de wei komt dat er niet van. De boer krijgt (echt) een hartinfarct als ik het in mijn kop zou halen, een grindpad of een verharding rond de stal zou brengen. Dan kan ik wel mn biezen pakken, zeker weten. Buiten rijden we wel overal door maar door halfbevroren zoute blubber, dat zie ik niet direct zo zitten. En bevroren blubber, dat gaat ook echt niet lekker. Ze breekt haar nek, wie doet dan wie een plezier.
Warboel
