joop schreef op woensdag 8 december 2010, 12:19:


Paint Cool (± 1.60, komende maart 6 jaar) gleed in augustus 2008 uit in de nieuwe schuilstal, en daarbij scheurde haar korte bilspier rechts volledig door. Einde oefening, meende de DA. Omdat ze na de glijpartij weer op vier benen ging staan en na een week pijnstilling aangaf 'dat 't wel weer ging', hebben we besloten goed naar haar te kijken en haar gewoon paard te laten zijn. Ze is in die twee jaar nog ruim tien centimeter gegroeid en in draf 'knikt' haar achterbeen soms, maar in de zomer van 2009, vier jaar oud, besloot ze dat het tijd was om als eerste hooi te mogen eten. En dat liet ze zien door te steigeren! Eerst minimaal, later hoger en tegen november stond ze dagelijks meermaals haar 'oefening' te doen. 't Kan dus ook goed aflopen, hoewel ik haar vorige winter heb 'opgevangen' tijdens een glijpartij op de stenen. Heel stom, gewoon met m'n schouder tegen de hare. En ze bleef overeind. Ik heb toen niet meer geschaatst en ook even niet met water kunnen sjouwen...

Bij ons ligt nu op alle verharding hoogpolig gemorst hooi en vieze vlas. Ziet er niet uit, werkt uitstekend, bij gebrek aan schepbaar zand. Misschien durf ik komend voorjaar iets aan haar spieren en conditie te gaan werken, misschien 't jaar daarna erop...?

Sterkte met Player, komt vast goed.

Koen Theys schreef op woensdag 8 december 2010, 22:04:


OK, reken foutje, maar er staat "kan", niet dat je zoveel moet geven.
Al hoewel, IK zie toch vaak genoeg een hele baal (350 - 400 kg) hooi in een wei staan, waarvan ze kunnen eten wat ze willen.
Ben ik geen voorstander van, maar het kan wel.


Maar precies, dit bedoelde ik ook eens in een andere draad.
"Onze" gedomesticeerde paarden" krijgen in de winter niet eens de kans om af te vallen., om het voorraad winter-vet te verbranden.
Ze hebben altijd méér dan voldoende, dat de vet laag instant word gehouden.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op woensdag 8 december 2010, 22:37:


In dit laatste ben ik het zeker met je eens Nils.
Veel van onze paarden zijn systematisch te zwaar.

Koen

amar schreef op woensdag 24 november 2010, 22:19:


Och! Liefs en sterkte voor jullie drie! Lees het ook nu pas nav. Koen z'n koliek draad.
Kan me voorstellen dat jullie verdriet nog geen plek heeft, maar hoe doet Charlie het nu?

Jet

Eva Saegerman schreef op dinsdag 7 december 2010, 20:01:


Gezien jou avatar zou ik meer denken aan waterplanten

Mening gevormd???

Dit was de vraag, op een zondag:

Hoe kan ik in godsnaam zo'n instelling contacteren op een zondag??????? Zeg dan gewoon: ja, je bent verplicht om dat te doen, of neen je bent niet verplicht om dat te doen. Maar ik hoef geen antwoorden in de trant van: als je zelf niet voor je paarden wil zorgen. Deze bullshit kan ik best missen. Ik heb het in de eerste plaats gedaan omdat ik hier gigantisch in de shit gezeten heb met een ziek paardje. Ik mis die twee paarden genoeg, vooral de Andalusier haar gekke fratsen en gelukkig dat er een scherm tussen zit, maar ik had zin om tegen wat te smashen toen ik dat las!

Nils Vellinga schreef op woensdag 8 december 2010, 21:08:


Ach jong, ik heb die papieren dus niet maandagmorgen op de post gedaan, omdat iedereen iets anders zei. Ik heb dan toch even gebeld om te informeren, maar toen had ik de vraag al gesteld hier. Dus gisteren wist ik inderdaad al van veel meer, maar zondag niet, anders zou ik ze niet stellen. Jeezes wat is dit lastig toch...

Aafke schreef op woensdag 8 december 2010, 16:15:


Je probeert al een hele tijd een pensionstal op te zetten ... schuilstal nog niet af? Gaat alle paarden met lijnzaad behandelen omdat je een keer een vervelende ervaring hebt gehad? Deken wel of deken niet?
Weet je uberhaupt wel waar je mee bezig bent?

Anja S schreef op donderdag 9 december 2010, 9:35:


Weet jij eigenlijk waar je mee bezig bent? Euhm? Ben jij de spreekbuis geworden van Eddy misschien omdat hij zelf in z'n pietje gebeten is en niet meer wil posten? Iedereen die het goed meent, afzeiken?
But who cares, zou zeggen, maak anders nog een paar alter ego's aan, dan kunnen we nog es ferm lachen

Anja S schreef op donderdag 9 december 2010, 9:35:


Nee, dus... dit gaat om een paardje van de dochter van een vriendin van mij. Opzetten rusthuis voor paarden is van de baan.
En idd.. permanente schuilstal nog niet klaar. Vorig jaar hadden we een grote verplaatsbare containerstal (in/doorloopbaar)


No way, op advies van da (haar is da is dezelfde als de mijne)
Zit vol zand, mest getest/uitgespoeld. Dus diagnose gesteld......


Klopt, dat was de vraag. Ben nu zover dat hij hem voor de nacht + tijdens regen/sneeuwval gewoon ophoudt. Volgend jaar kijken we wel weer verder.


Ja zekerzzzzzssssssss.... dag Anja... ben jij ook weer op de hoogte van het 'Hoe en Wat'.

Moeilijk he? Ik weet het, er is al zo veel dat je moet weten en dan blijkt dat er nog meer is!
Belangrijk is natuurlijk dat de OORZAAK van de klachten wordt gevonden.
Pas dan kun je gericht gaan schieten met medicijnen of therapie.
Tot die tijd kunnen hoefschoenen heel goed helpen om wat van de symptomen weg te nemen.
Bij mijn merrie hebben ze haar geweldig door de moeilijkste periode heen geholpen.
Ik heb absoluut geen spijt van deze uitgave. Ik gebruik de Easygloves, gemakkelijk aan te doen, en er kan ook een inlegzooltje in voor betere schokdemping. Mijn paard droeg ze de hele dag muv. een aantal uren om de voeten te drogen en te luchten en ik kon haar daardoor ook veel extra beweging geven door haar mee te nemen naast de fiets.

Over de Xrays: mijn DA vond geen kanteling, maar vond de zolen wel erg dun. Ik vroeg hem hoe dat kon, omdat ik nooit iets van haar zolen afhaal, al jaren niet. Hij wist het niet, het "was gewoon zo". Hmmm.........???
Mijn idee is toch dat er iets aan de interne structuren mankeerde, iets dat de "druk"(?) op de zool verhoogde, dus meer in de richting van de plek van het hoefbeen t.o.v de kroonrand.
Ander uitgangspunt dus.
Maar hier kan Koen denk ik wel meer over zeggen.

Over het bloedonderzoek: volgens het onderzoek was ze niet insuline-resistent.
Een andere, holistische, DA vond van wel.

Enfin, zo zie je maar: wel iets onderzocht, nog geen duidelijkheid.

Uiteindelijk heeft het dus een jaar geduurd voordat de werkelijke oorzaak boven water kwam.
Ik kan je alleen maar adviseren om door te zoeken.
Er is een reden voor haar ongemak, zet door en help haar.
Dat moet je kunnen.

Maria Delavega schreef op donderdag 9 december 2010, 9:53:


Come on ... dat kan vele malen beter!!!!

Aafke schreef op donderdag 9 december 2010, 10:08:


O, ja natuurlijk, daarom de basis effe navragen ... nee, nu snap ik het!

Anja S schreef op donderdag 9 december 2010, 11:33:


Precies... 'bij twijfel niet inhalen', bij 'onzekerheden navraag doen bij degenen die het weten'.

Volgens de hoefsmid was het gekanteld, hij zag het aan de uitgroei geloof ik (dat het rood was ofzo? Sorry wat dat betreft ben ik een leek hoor.
Ik ga de hoefschoenen bestellen, want wat de oorzaak ook is, haar hoeven doen haar zeer. Even wat betreft de RX , wat heb je er aan dat je weet hoe ver een hoefbeen gekanteld is? We zullen Cody verder nooit bereiden of voor de kar zetten, waren we niet van plan en zullen we gezien het verhaal ook nooit meer gaan doen, dus wat heb je daan aan een duidelijke diagnose van het hoefbeen?
Bloedprikken ga ik ook laten doen.