Christel Provaas schreef op zaterdag 11 december 2010, 22:02:


mag die hengst ook buiten lopen in de kudde?

joop schreef op zondag 12 december 2010, 10:50:


Nee, natuurlijk niet, Letje! Dat dier wordt gebruikt voor het Branderup systeem ... waarbij de meester nog eens extra bewonderd wordt omdat hij een blinde hengst berijdt! Alles voor de persoonlijke eer en glorie waarbij dieren ondergeschikt zijn.
Iedereen "kent" wel een verhaal van dat het wel kan "hear say". Er zullen vast voorbeelden zijn van hanteerbare situaties, maar mij is gebleken dat 9 op de 10 uitzichtloos zijn. Dus niet kosten wat het kost om er een succesverhaal van te maken, maar je ogen goed open blijven houden en de grens tijdig trekken. Niet redden om het redden, niet in leven houden om het in leven houden ... het dier dient centraal te staan en niet de ego van wie dan ook.

Nog eens een ervaring met de kou: het is hier 's nachts erg koud (-8) en overdag prachtig weer, strak blauw dus je kan zonder jas in de zon. En waar tref ik de paarden aan midden op de dag: op het stuk wei waar nu geen zon komt staan ze stijf bevroren gras te eten.

Haha, dat ze zo knopjes niet waren wist ik spijtig genoeg wel
Maar voor mij is het gewoon 'vreemd' omdat hier verderop een wei is van een boer met een tinkerkudde (ben er helemaal verzot van) en ga ik ook regelmatig eens kijken.
Dit zijn nog jonge paarden 1 à 2 jarigen en ja die worden heel natuurlijk gehouden want de boer heeft natuurlijk ook akkers hij geeft de dieren eten, drinken en ja da is het dan.
Ze hebben wel een prachtige grote wei, omgeven door bomen en ze zien er echt prachtig uit (alleen hun knopen in hun manen zijn soms echt erg om te zien sommigen krijgt ge denk ik nooit meer ontwart)
Maar deze beestjes hebben dan bijna geen training, bijna geen menselijk contact.
Nu ze komen dan naar mij toe en dan aai ik hun en dat is meteen oortjes naar voor en die zijn meteen niet meer zo wantrouwig

En dan een paard op de manége wat regelmatig met mensen in contact komt en ja normaal zijn meeste mensen wel lief tegen hun paard, zeker toch kindjes die gaan paardrijden in een manége blijft dan heel de tijd wantrouwig.

Want je zou toch eerder denken dat een dier wat niet zo vaak met mensen in contact komt eerder wantrouwig gaat zijn dan een dier wat elke dag mensen ziet.

Daarom vond ik dat zo 'vreemd' (ik begrijp het wel dat die wantrouwig is, maar ik vind het zo vreemd want ik ben meestal een uur op voorhand daar en ben dan een uur bezig met haar en dan nog is ze wantrouwig)

Ik ga volgende week eens vragen wat ik kan doen, maar het is ook stom omdat ik voor vervoer nog geheel afhankelijk ben van mijn ouders en om met de bus te gaan is nu niet echt een pretje want dat duurt 2u ongeveer.

Ja ik had bij Pien ook gekeken op haar site, maar dat is ook ver weg voor mij. 45 minuten rijden met de auto en ik weeg net over haar limiet voor paardrijden, dus zou het toch niet mogen. Anders zou ik sowieso wel een keertje gaan kijken.

Anja Seijn schreef op zondag 12 december 2010, 11:01:


Het is natuurlijk een open deur intrappen, de vraag of deze hengst in de kudde staat. Dat paard kan helemaal niet vergeleken met het paard waar het in dit onderwerp over gaat. Dat wordt geacht zichzelf te redden in een wei met andere paarden. Lijkt me niet gemakkelijk aangezien je als mens ook niet voordurend in de zorgen kan zitten vanwege een blind paard in de wei. Ik weet niet wie die stress gaat verdragen, als je ziet hoeveel zorgen je al kan krijgen met gezonde paarden. Ik heb geen ervaring met geheel blinde paarden, ik zou de hondenuitvinding proberen. Leren met licht elektrische schokjes is minder pijnijk dan op een kwaad moment in de omheining vast te lopen. Ik vind voor de veiligheid voortdurend op stal houden geen optie.

Nymphaea schreef op zondag 12 december 2010, 11:05:


Misschien moet je toch eens bij Pien gaan kijken. Weeg je net over de limiet, zal je moeten afvallen. Het is toch niet de limiet van Pien? Er is een limiet aan wat je van een paard kan vragen en daar hoort een maximale belasting van gewicht op de rug ook bij. Een onervaren ruiter kan een paard nog meer in de weg zitten wat dat betreft. Bij Pien krijg je in ieder geval eerlijke en goede informatie. Woonde ik 45 minuten van Pien, hoefde ik niet na te denken.

Daar gaan we weer.......
Nog nooit zoveel getrubbel gehad met paarden als de laatste jaren.

Dit keer betreft het Silja.
Ze heeft groeven in de lengterichting op alle vier de hoeven.
Haar linkervoorhoef stinkt, heeft een zeer slechte straal (deels weg/hobbelig) met daarnaast hele diepe groeven. Ze is niet kreupel, maar vindt aanraking aan die hoef niet prettig.
De onderkant/straal is pijnlijk, oordelend naar haar reactie

Geen pus, troep, grijze zooi... wel pijngevoelige straal.
Ik plaats foto's ter illustratie.

Ze loopt 24/7 buiten, sinds half november hebben we sneeuw en dus geen modder en ze hebben een grote droge, zeer schone schuilstal.

Voer: ong 10 kilo hooi pd. en altijd stro in een voerring aanwezig.
Bodem stal: drainerend zand en laag stro.
Geen bijvoer. Ze is niet ziek,
Ze leek ong twee weken geleden wel wat sjaggie en wat minder zichzelf.
Ze loopt al vele jaren zonder ijzers. (zonder problemen)

Ik heb de bekapster gebeld, maar ze was nog niet bereikbaar. Maar ze belt ongetwijfeld terug en zal dan zo snel mogelijk komen
(doet ze altijd als er iets aan de hand is)

Maar wat is er met sil aan de hand? We hebben aan rotstraal gedacht vanwege de stank, maar er komt geen grijze smurrie uit. Wil dat niets zeggen of kan er iets anders aan de hand zijn?

Jullie mening?

Misschien gewoon een bloeduitstorting onder de straal? kan je nog niet zien. wat stinkt er precies? De diepen straalgroeven zijn juist een goed teken voor zover ik weet: dikke zool, hoefbeen op de goede plaats.

Ik ben al bezig met afvallen hoor, ben al bijna 10 kilo kwijt.
Daarom dat ik van mijn eigen mocht beginnen terug met paardrijden.

Bij de manege hebben ze niet echt een limiet omdat er zeker ook genoeg struise mannen rijden die ook wel wat meer wegen, maar wij rijden dan 1 uur in de week en voor de rest van de week rijden bijna enkel kinderen op die paarden dus zij zeggen dat hun paarden er zeker tegen kunnen.

Maar inderdaad een onervaren ruiter zit een paard zeker meer in de weg.
even vlug een verhaaltje, er was een vrouw die pas begon met rijden. een ware panlat, dus praktisch geen belasting voor de rug van het paard.
Maar toen ik haar bezig zag in draf ik had echt medelijden met het paard, ze moest lichtrijden, maar dit lukte niet, maar haar doorzitten lukte ook niet ze werd echt de lucht ingezwierd en kwam naar beneden vallen. Je hoorde door de hele bak heel de tijd 'baf baf baf baf'.
Die vrouw is gelukkig na 3 lessen toch gestopt, maar de lesgeefster had daar toch ook moeite mee, ze probeerde de vrouw te laten lichtrijden, maar als dit na een kwartier nog niet lukte moest ze maar gewoon stappen.

Maar meestal als ik zo een limiet zie, dan denk ik dat mensen zich toch daaraan houden of je nu goed op je paard zit of niet...
Ik zou dolgraag eens naar Pien willen, maar zoals ik al zei. Ik ben nog volledig afhankelijk van mijn ouders voor mijn vervoer en dat is wel eens een probleem als ik dan een uur ga paardrijden en zij het eigenlijk niet zo op paarden hebben. Want dan moet mijn moeder bijna een uur rijden, daar makkelijk anderhalf uur blijven en dan nog terug... Dus ik zou heel hard moeten overtuigen.
Waar ik nu rij is voor haar heel leuk omdat haar zus er 5 minuten vandaan woont, ze rijdt naar daar, gooit me af en gaat naar haar zus toe en komt me halen als de les ongeveer gedaan is. Ze is enkel de eerste 3 lessen blijven zitten om te kijken, zij vind dat niet zo interessant

,.

Pien zit vlak bij Maastricht. Misschien vindt je moeder het wel reuze gezellig om samen met haar zus de stad in te gaan, tracteer je hen op een lunch als dank.