Nymphaea schreef op zondag 12 december 2010, 11:05:


Misschien moet je toch eens bij Pien gaan kijken. Weeg je net over de limiet, zal je moeten afvallen. Het is toch niet de limiet van Pien? Er is een limiet aan wat je van een paard kan vragen en daar hoort een maximale belasting van gewicht op de rug ook bij. Een onervaren ruiter kan een paard nog meer in de weg zitten wat dat betreft. Bij Pien krijg je in ieder geval eerlijke en goede informatie. Woonde ik 45 minuten van Pien, hoefde ik niet na te denken.

Daar gaan we weer.......
Nog nooit zoveel getrubbel gehad met paarden als de laatste jaren.

Dit keer betreft het Silja.
Ze heeft groeven in de lengterichting op alle vier de hoeven.
Haar linkervoorhoef stinkt, heeft een zeer slechte straal (deels weg/hobbelig) met daarnaast hele diepe groeven. Ze is niet kreupel, maar vindt aanraking aan die hoef niet prettig.
De onderkant/straal is pijnlijk, oordelend naar haar reactie

Geen pus, troep, grijze zooi... wel pijngevoelige straal.
Ik plaats foto's ter illustratie.

Ze loopt 24/7 buiten, sinds half november hebben we sneeuw en dus geen modder en ze hebben een grote droge, zeer schone schuilstal.

Voer: ong 10 kilo hooi pd. en altijd stro in een voerring aanwezig.
Bodem stal: drainerend zand en laag stro.
Geen bijvoer. Ze is niet ziek,
Ze leek ong twee weken geleden wel wat sjaggie en wat minder zichzelf.
Ze loopt al vele jaren zonder ijzers. (zonder problemen)

Ik heb de bekapster gebeld, maar ze was nog niet bereikbaar. Maar ze belt ongetwijfeld terug en zal dan zo snel mogelijk komen
(doet ze altijd als er iets aan de hand is)

Maar wat is er met sil aan de hand? We hebben aan rotstraal gedacht vanwege de stank, maar er komt geen grijze smurrie uit. Wil dat niets zeggen of kan er iets anders aan de hand zijn?

Jullie mening?

Misschien gewoon een bloeduitstorting onder de straal? kan je nog niet zien. wat stinkt er precies? De diepen straalgroeven zijn juist een goed teken voor zover ik weet: dikke zool, hoefbeen op de goede plaats.

Ik ben al bezig met afvallen hoor, ben al bijna 10 kilo kwijt.
Daarom dat ik van mijn eigen mocht beginnen terug met paardrijden.

Bij de manege hebben ze niet echt een limiet omdat er zeker ook genoeg struise mannen rijden die ook wel wat meer wegen, maar wij rijden dan 1 uur in de week en voor de rest van de week rijden bijna enkel kinderen op die paarden dus zij zeggen dat hun paarden er zeker tegen kunnen.

Maar inderdaad een onervaren ruiter zit een paard zeker meer in de weg.
even vlug een verhaaltje, er was een vrouw die pas begon met rijden. een ware panlat, dus praktisch geen belasting voor de rug van het paard.
Maar toen ik haar bezig zag in draf ik had echt medelijden met het paard, ze moest lichtrijden, maar dit lukte niet, maar haar doorzitten lukte ook niet ze werd echt de lucht ingezwierd en kwam naar beneden vallen. Je hoorde door de hele bak heel de tijd 'baf baf baf baf'.
Die vrouw is gelukkig na 3 lessen toch gestopt, maar de lesgeefster had daar toch ook moeite mee, ze probeerde de vrouw te laten lichtrijden, maar als dit na een kwartier nog niet lukte moest ze maar gewoon stappen.

Maar meestal als ik zo een limiet zie, dan denk ik dat mensen zich toch daaraan houden of je nu goed op je paard zit of niet...
Ik zou dolgraag eens naar Pien willen, maar zoals ik al zei. Ik ben nog volledig afhankelijk van mijn ouders voor mijn vervoer en dat is wel eens een probleem als ik dan een uur ga paardrijden en zij het eigenlijk niet zo op paarden hebben. Want dan moet mijn moeder bijna een uur rijden, daar makkelijk anderhalf uur blijven en dan nog terug... Dus ik zou heel hard moeten overtuigen.
Waar ik nu rij is voor haar heel leuk omdat haar zus er 5 minuten vandaan woont, ze rijdt naar daar, gooit me af en gaat naar haar zus toe en komt me halen als de les ongeveer gedaan is. Ze is enkel de eerste 3 lessen blijven zitten om te kijken, zij vind dat niet zo interessant

,.

Pien zit vlak bij Maastricht. Misschien vindt je moeder het wel reuze gezellig om samen met haar zus de stad in te gaan, tracteer je hen op een lunch als dank.