Alegria schreef op dinsdag 14 december 2010, 12:01:


Ik mag maar niet opstarten hè ......krijg er flink de m/pest in onderhand
Zullen we maar weer een weekje plannen in mei oid
Kom voor die tijd wel een keertje meescheppen, bel maar als het nodig is kan ik mij even afreageren.

Ik probeer nu dagelijks zo veel mogelijk weg te ruimen,

Anja Seijn schreef op dinsdag 14 december 2010, 19:27:


En dat is een vraag die je je vele malen kunt stellen. Laten leven omdat jij het wilt....
Hoe ver gaat dat? In de natuur (tja, dit is toch paard-natuurlijk) gaat een paard dood aan bepaalde verwondingen, koliek, etc., etc. "Wij" gaan ermee naar de da of een stapje verder naar de kliniek waar we het dier oplappen.
Tijdje geleden werd ik hier nogal uitgemaakt voor 'ik-weet-niet-wat' omdat het naar de kliniek gaan met een paard voor ons een 'stap te ver is'. Tijdje geleden toen Winsor koliek had gehuiverd bij de gedachte hem die nacht te verliezen (kliniek was en is idd voor ons geen optie) Met de da over gepraat. Hij heeft ook vele paarden gezien die na een geslaagde operatie nooit meer de oude zijn geworden. M.a.w.... wat doe je wel en wat doe je niet.


Idd... waar ligt de grens, wat doe je wel en wat doe je niet. Hier over nadenkende (met alle respect voor jou Anja) had ik persoonlijk dat dier nooit op mijn/ons erf gehad.

Alhoewel ik me overigens wel afvraag of dit dier wat jij had totaal blind was aan beide ogen of aan één oog. Hier vlakbij loopt een paard wat éénzijdig blind is er gewoon normaal functioneert binnen een kleine groep paarden....

Daarnaast... niet alleen blindheid kan een paard breken. Als ik het berichtje van Pien lees over de manege-knuffel-pony wat niet functioneert op de PN-manier dan breekt mijn hart en denk ik, ach knuffeldiertje toch... jij moet gauw weer terug naar je hokkie + knuffelhandjes die je de aandacht geven die je zo nodig hebt.

Aafke schreef op dinsdag 14 december 2010, 21:17:


Toen ik ze voor het eerst zag in hun schijthokken vol stront op het kale beton, uitgemergeld, verwaarloosd en ik zag hoe die kerel ze benaderde als het hok open ging (eerst voluit slaan met een touw en daarna vastgrijpen aan het halster wat ze dag en nacht om hadden), heb ik samen met mijn dochter besloten ... wat er ook mag gebeuren, die paarden halen wij daar weg! Euthanasie is diezelfde dag nog door onze DA ter sprake gebracht, maar eerst die wonden en goed te vreten geven en daarna ... uitzoeken wat er mis is.
Overigens heeft de oproep om deze, toen nog, hengsten te redden hier op PN gestaan hé ... en daarnaast zo'n beetje op ieder paardenforum werd er over gesproken ... ik ben wel de enige geweest die die dieren binnen afzienbare tijd weggehaald heeft.


Ingenioso was aan beide ogen blind ... ik heb het hier geloof ik zelfs gemeld. Hij is vorig jaar december onderzocht door een specialist ... netvliesloslating aan beide ogen. Oorzaak: trauma (dus meppen) of genetisch. Niet te opereren. Geconstateerde blindheid 100%-95% ... dus zeg maar: volledig blind.

Maar genoeg over Ingenioso ... deze merrie is een heel ander verhaal, hoop ik. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar de oplossingen die men aandraagt om dit paard te helpen en zou het fantastisch vinden als mensen ook daadwerkelijk gaan helpen in plaats van wat tips en trucs op het internet plaatsen. Dus alsjeblieft niet zoals bij Nolasco en Ingenioso veel woorden typen, maar handelen!