Spirithorses schreef op donderdag 16 december 2010, 23:35:



Neen, dat geloof ik niet.
Dat vind ik een smoesje om je eigen incompetentie om met de situatie om te gaan, goed te praten.
Natuurlijk is het pijnlijk om iemand die je lief hebt te zien lijden.
Maar wie verlos je? Jezelf of de andere?

Je kan dat voor een ander niet beslissen.
En als je dat wel doet, moet je de dingen ook maar durven benoemen zoals ze zijn.

Met dieren gaan we daar wat losser mee om en permitteren we onszelf wat meer.
Praktisch liggen dingen ook vaak moeilijker.
Maar de essentie blijft eigenlijk wel dezelfde.


Jawel.
Dat geloof ik zeker.
Maar hoe kunnen wij nou interpreteren wanneer die verlossing moet komen?

Maar de essentie blijft eigenlijk wel dezelfde.

Misschien een beetje goed kijken? ipv principels vast te zetten??
Misschien wat mededogen en niet emotioneel lopen trutten om koste wat t kost iets in leven te houden?

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Wanneer maak je die beslissing dan? Vaak als het veel te laat is, waarom?
Omdat we geen afscheid kunnen nemen...puur menselijk.


Dat weet je niet!


We hebben nu eenmaal onze menselijke en emotionele reactie's..daarom duurt het ook zolang dat je afscheid kan nemen en zowel mens als dier kan laten rusten cq inslapen.

Een mens kan nog om een pilletje vragen he? Ook al niet zomaar! Helaas ervaring ermee. Uitmergelen zal je, tot de laatsen snik, verschrikkelijk!
Een dier niet en zal mentaal een wrak zijn. Moet je een hele goeie eikel zijn wil je dat niet kunnen willen/zien!
Ik heb 's een hond in de opvang gehad........doods-doodsbang werkelijk ongekend en ik ken er nogal wat! Maar is niet uit te leggen hoor moet je zien he?
Ik heb in zijn hok geslapen en eindeloze uren mee door gebracht, alles had ik er voor over. Het ging niet. Dat zie en voel je als je een dier kent anders niet en ja dan is het onmenselijk om een beslissing te maken. Lees......onmenselijk!
We leven niet in de natuur al probeer je nog zow natuurlijk te doen en je dier datwel te geven .soms kan het niet.
Ik heb 2 honden moeten laten inslapen.....hoelang dat geduurt heeft? Tot het niet meer kon en dat was veeeell te laat. Achteraf....nog een schuldgevoel.


Was al gecreeerd.....alleen een serieuze poging dat dier een aardig leven te geven.
Ze moeten dat soort lui ( die dit dieren aandoen) .....afmaken!
Lees 's de telegraaf, wordt je misselijk van, al dat dierenleed.
Staat niet in de gazet.
Kan Anja niks aan doen of welk ander mens die met zo'n dier temaken krijgt.


Dat geeft niets hoor. Het blijft een feit dat je geconfronteerd moet worden met het betreffende dier. Welk dier dan ook, pas dan kan je oordelen.
Pijn ......geestelijk of lichamelijk.....zowel voor dier als mens.....is niet ALTIJD te verlichten met eten en drinken en een veilige omgeving.
Soms he, is het leven een last.

Nee ik ben niet van het afmaken of in laten slapen ....zomaar!

Spirithorses schreef op donderdag 16 december 2010, 23:51:


Neen sorry, echt niet.
Ik geloof daar niet in.

Dat gevoel had ik aan het sterfbed van mijn overgrootmoeder ook.
Het mensje was 90, zwaar dement, doorligwonden,.. en heeft bijna een week tussen leven en dood gezweefd. Ik heb naast haar gezeten, haar hand vastgehouden en bij elke adem tevergeefs gehoopt dat het de laatste zou zijn en dat verder lijden haar bespaard mocht blijven. Maar ook die laatste week hoorde bij haar leven en was van haar.

eerst doet hij gewoon wat van hem wordt gevraagd en even later staakt hij gewoon.

Het waren voornamelijk instructeurs,

Trudy schreef op donderdag 16 december 2010, 23:59:


Juist..goed kijken! Elk mens , dier is anders, elke situatie is anders.
Soms valt er niks te clickeren , zweven, te readen en whatever.....soms is het klaar en in het geval van een dier....kan je nog beslissen.
Is het juist? Zal je nooit weten....je moet ...het er de rest van je leven mee doen......wat je beslissing ook zal zijn.....

Doe iets met de informatie die je hier gegeven wordt; er is hier veel ervaring.
Dat betekent niet dat je blindelings moet volgen, maar laat je 'inspireren'; zet jezelf aan het denken en vooral: onderneem actie, concreet. Succes!