Spirithorses schreef op donderdag 16 december 2010, 23:51:
> Bovendien neem je zo'n beslissing nooit zomaar, er gaat altijd een heel
> traject aan vooraf, als je tenminste hart voor je dier hebt. Op het moment
> dat je het laat gebeuren weet je dat het ook Het Moment is. Zolang als je
> twijfelt is dat moment nog niet aangebroken. Dat lees/voel je wel in de
> ogen van het dier als je daar tenminste voor open kunt staan en niet
> gehinderd wordt door je eigen emoties en willen vasthouden.
>
> Groet, Pien
Neen sorry, echt niet.
Ik geloof daar niet in.
Dat gevoel had ik aan het sterfbed van mijn overgrootmoeder ook.
Het mensje was 90, zwaar dement, doorligwonden,.. en heeft bijna een week tussen leven en dood gezweefd. Ik heb naast haar gezeten, haar hand vastgehouden en bij elke adem tevergeefs gehoopt dat het de laatste zou zijn en dat verder lijden haar bespaard mocht blijven. Maar ook die laatste week hoorde bij haar leven en was van haar.
Warboel
