Bedankt voor de tips, ik neem ze in overweging.
Het is niet de bedoeling dat ik hem ter adoptie aan biedt.
De nieuwe eigenaar moet 100% eigenaar worden.
Ik wil absoluut geen verantwoordelijkheid meer dragen voor hem.
Ik hoef ook geen vinger in de pap en ik ben ook niet van plan om eisen te gaan stellen aan de omstandigheden waarin hij gehouden wordt.
Dat de pony verkocht zou worden heb ik al langer geleden besloten.
En zelfs in deze slabakkende markt, was hij blijkbaar nogal gewild.
Wat ik in mijn openingspost noemde qua waarde bleek gek genoeg nog steeds reëel.
Als hij 100% gezond is en beleerd voor de wagen, blijkt dit commercieel een behoorlijk interessante pony. (Ik heb zelfs mensen aan de telefoon gehad die hem ongezien op basis van zijn afstamming en foto's voor goed geld wilden kopen.)
Voor mij doet dit momenteel niet ter zake maar vandaar wel mijn vrees dat iemand even snel geld aan hem zou willen verdienen.
Ik heb hem na enkele weken zelf weer uit de verkoop gehaald omdat die sarcoïd enkele keren een deal-breaker bleek.
Mensen zijn bereid een pony te kopen en daar behoorlijk wat geld voor neer te tellen, maar dan moet hij 100% gezond zijn.
Geen enkele koper die ik trof was bereid daar toegevingen in te doen, ongeacht de prijs van de pony.
Wat Cindy zegt ivm de prijs te laten zakken als compensatie van de kosten die gemaakt zouden moeten worden ivm die sarcoïd was voor niemand een optie.
Men koopt liever voor 2500 euro een 100% gezonde pony dan voor 1000 euro eentje met een sarcoïd om er dan misschien 700 in te moeten investeren om dat weg te krijgen.
Verder ben ik ook niet van plan om hem openbaar te gaan adverteren aan zo'n prijs.
Dan geef ik hem nog liever gratis weg aan iemand die aanvankelijk wel bereid was om kosten te maken voor de aankoop van een pony.
Mijn plan was eigenlijk om hem nog even aan te houden. Zelf opnieuw te laten behandelen en dan tegen de zomer opnieuw te koop aan te bieden.
Voor het geld hoefde ik dat niet zozeer te doen want uit de kosten geraak ik allang niet meer, zeker niet als ik daar nog nieuwe medische kosten en een jaar onderhoud zou moeten bij tellen.
Echt in de weg, loopt hij hier toch niet.
Maar nu Jamaica gestorven is, liggen de kaarten een beetje anders dan gepland en zou het toch echt beter zijn als hij zo snel mogelijk een nieuwe thuis heeft.
Wat mij betreft is de zaak ook al zo goed als rond.
Ik heb die beslissing genomen en ben niet van plan om daar op terug te komen.
Het gaat nu echt om de zakelijke/juridische kant van deze zaak.
Ik geloof zelf wel dat de persoon aan wie ik hem heb aangeboden, gek van hem is.
Een poosje geleden heeft zij mij gecontacteerd naar aanleiding van een oude advertentie, die ik vergeten te verwijderen was.
Ik heb toen meteen héél duidelijk aangegeven dat de pony niet meer te koop was.
Maar ze bleef aandringen om hem te mogen komen bekijken, al was het maar om te weten of ze op de goeie weg zat in haar pony-zoektocht, zei ze.
Ze heeft meer dan 200 km gereden om een half uurtje te komen grondwerken met een pony, van wie ze wist dat hij niet te koop was.
Dus ik heb daar wel redelijk vertrouwen in.
Zij is trouwens net zo goed vragende partij om dit duidelijk op papier te zetten.
groet
Ans
Warboel
